จะสนดวงไปทำไม ในเมื่อใจเรารักกัน
ตอนนี้จบแล้วจ้า
อิศราเหม่อลอย ครุ่นคิดถึงเรื่องราวระหว่างเธอ และพิทยา ในช่วงสามเดือนที่ผ่านมา ความรู้สึกผิดเกาะกินอยู่จนแทบจะทุกตารางนิ้วในหัวใจ วันนั้น พี่แพทตกท่อ ขาแพลง ไปทำงานไม่ได้ไปอาทิตย์กว่า หลังจากหาย ก็พาหล่อนไปทานอาหารริมแม่น้ำ ก็ถูกชน ร่วงลงไปในน้ำ ดีที่ว่าพี่แพทว่ายน้ำเป็น แต่ก็ถึงกับเป็นหวัด ไม่สบายไปหลายวัน หลังจากนั้น ก็พาไปทานอาหาร
ร้านหัวปลาหม้อไฟ บ๋อยเดินสะดุด (เห่าอะไรก็ไม่รู้) หม้อไฟ หกราดพี่แพทจนต้องพาไปโรงพยาบาล ไปทานอาหารญี่ปุ่น หล่อนก็ดีดวาซาบิจนกระเด็นไปเข้าตาพี่แพท แทนที่เขาจะล่าถอย หรือโกรธเคือง พิทยากลับมีเพียงรอยยิ้ม และคำพูดประโยคเดียวว่า ไม่เป็นไรครับ เพื่อน้องมิ้นท์ พี่แพททนได้ หรือไม่ก็ มันแค่อุบัติเหตุ น้องมิ้นท์อย่าคิดมากสิครับ หญิงสาวคอตก
รู้สึกผิดมากไปกว่าที่เป็น ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ รู้สึกเป็นห่วงเขา ห่วงมาก จน ไม่อยากจะต้องให้เขาต้องมาเจ็บตัวเพราะหล่อนอีกแล้ว แล้วนี่ จะทำยังไงดี ที่จะไม่ต้องทำให้เขา ต้องเจ็บตัวเพราะหล่อนแล้ว ก็บอกเลิกเขาไปสิ ใจหนึ่ง ร้องบอกหล่อน เลิกกับเขา แค่นี้ เขาก็ไม่ต้องเจ็บ
ตัวแล้ว ไม่ต้องไปเดทกับเขาอีก อย่าไปรู้สึกดีๆกับเขา อย่าให้เขามาใกล้ เท่านั้นเอง อิศรา อีก
ใจหนึ่ง ก็พยายามโน้มน้าวจิตใจ อิศรา เธอจะทำได้เหรอ เธอเป็นห่วงเขานี่ แสดงว่าเธอเริ่มจะชอบเขาแล้วใช่มั้ย ด้วยความสับสนที่มีอยู่เกิน100%ทำให้อิศราถึงกับอุทานออกมาเสียงดัง
โอ้ย!
คนทั้งห้อง หันมามองหล่อนเป็นตาเดียว วิริยาที่นั่งใกล้ หันมาถามหล่อนตาเขียว
มิ้นท์ ใครเหยียบหางแก ร้องซะลั่นออฟฟิศ ฮะ เดี๋ยวหัวหน้าก็เดินมาดูหรอก
หญิงสาวหันไปมองเพื่อนด้วยสีหน้าเบื่อชีวิตสุดๆ ก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นแล้วบอกกับวิริยาเป็นประโยคสุดท้ายว่า
ฉันลาครึ่งวันแล้วกัน
พูดจบ ก็สะพายกระเป๋าเดินลิ่วๆออกไปเลย ทิ้งให้เพื่อนฝูงมองตามเป็นตาเดียว อิศรเดินออกมาเรื่อยๆ ไม่ได้มองหน้าใครจนชนตูมเข้ากับใครคนหนึ่งจนหงายหลังลงไปนั่งจ้ำเบ้ากะพื้นร้องโอดโอยทั้งคู่ หญิงสาวเงยหน้า หมายจะว่าให้เต็มเหนี่ยว ก็ต้องชะงักค้าง เพราะผู้ชายที่ชนกับเธอคนนี้ ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็น
พี่น่าน !
พิทยาหงุดหงิดงุ่นง่าน เมื่อโทรศัพท์ปลายสาย บ่งบอกว่า เจ้าของเครื่อง ปิดเครื่อง เขาเอาโทรศัพท์ออกจากหู แล้วกดปิดการโทรออกชนิดที่ว่าถ้าปุ่มมันร้องได้ ก็คงจะพูดว่า
กูเจ็บนะโว้ย กดเบาๆหน่อย ชายหนุ่มอารมณ์เสีย หงายหลังพิงพนักโซฟาอย่างแรง ก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นมองหน้าจอ ที่เป็นรูปหญิงสาวในดวงใจ
น้องมิ้นท์ทำไมไม่รับสายพี่นะ จะอาทิตย์นึงแล้ว ที่ไม่รับโทรศัพท์พี่ พิทยาครุ่นคิดหาคำตอบ อิศรากำลังหลบหน้าเขา เขาไปหาที่บ้านก็บอกไม่ว่างลงมาพบ เขาโทรหา ก็ไม่รับสาย หรือบางที ก็ปิดเครื่องใส่ซะเฉยๆ
หรือว่า เธอกำลังคิดตีตัวออกห่างเขา คิดอะไรไม่ได้เรื่อง เพื่อที่จะเลิกคบกับเขาเพื่อความปลอดภัยของตัวเขาเองหรือ ไม่มีทาง เขาไม่มีวันจะยอมแพ้กับโชคชะตา โชคชะตา ไม่มีวันจะชนะความรักของเขา ไม่ว่าจะลำบาก เจ็บตัว หรือจะมีอุปสรรคอีกกี่อย่าง เขาก็จะไม่มีวันปล่อยอิศราไป ยกเว้น เธอจะไม่มีใจตรงกันกับเขา นั่นแหละ จะเป็นเหตุผล ที่เขาจะปล่อย...เธอ...ไป
ในขณะที่กำลังครุ่นคิดอย่างเคร่งเครียด มารดาของเขา ออกมาเห็นจึงเขามาถามด้วยความเป็นห่วง
แพท เป็นอะไรลูก ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
พิทยาหันมาทางมารดา ก่อนจะถอนหายใจเสียหนึ่งครั้ง แล้วตอบว่า
ก็ น้องมิ้นท์เขา พยายามจะหนีผม เสียงบุตรชายคนเดียวตอบอย่างห่อเหี่ยว หมดอาลัยตายอยาก ทำให้พิมพาเอื้อมมือไปลูบศีรษะเบาๆอย่างรักใคร่ ก่อนจะพูดปลอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
แพทก็ใจเย็นๆสิลูก แพทรุกน้องเขามากเกินไปหรือเปล่า บางที น้องเขาอาจจะอึดอัด หรือไม่ แพทก็ไปถามมิ้นท์ให้ใจ ว่าสรุปแล้ว น้องชอบแพทหรือเปล่า จะได้ไม่เป็นปัญหากันแบบนี้
ชายหนุ่มคิดตามมารดา ก่อนจะตัดสินใจบุกไปหาอิศราถึงที่ทำงาน แต่ก็ต้องพบกับภาพอันสะเทือนจิตใจ เพราะเธอ กำลังเดินหัวเราะต่อกระซิกออกมากับผู้ชายอีกคนหนึ่ง นี่หรือเปล่า ที่เป็นเหตุผลทำให้เธอตีตัวออกห่างจากเขา
พิทยาเดินหน้าเครียดเข้าไปหาอิศรา ก่อนจะพูดขึ้นห้วนๆ
พี่มีเรื่องอยากคุยกับมิ้นท์ ออกไปคุยกับพี่หน่อย
อิศราหน้าซีด เมื่อเห็นว่าใครโผล่มาหา แต่ก็สูดลมหายใจเข้าปอด ก่อนจะตอบชายหนุ่มออกไป
มิ้นท์ไม่ว่างค่ะ นัดกับพี่น่านไว้แล้ว
พิทยาเหลือบมองชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ อิศราด้วยสายตาไม่เป็นมิตร
พี่แพท นี่พี่น่าน น่านฟ้า เอ่อ ฟะ ... แฟนมิ้นท์เอง
น้ำเสียงหล่อน ตะกุกตะกัก เมื่อต้องแนะนำให้ผู้ชายทั้งสองรู้จักกัน
คำๆนั้น ประโยคนั้น ทำเอาพิทยาอึ้งไปหลายวินาที หน้าเริ่มแดงด้วยความโกรธ
พี่น่านคะ นี่ พี่แพท เป็นเพื่อนรุ่นพี่มิ้นท์เอง
หญิงสาวหันไปแนะนำให้คนที่หล่อนบอกว่าเป็นแฟน ให้รู้จักกับชายหนุ่มที่ยืนนิ่งกำหมัดแน่นสายตาที่มองน่านฟ้า ราวกับมีไฟกองใหญ่สุม ทำเอาคนถูกมองหนาวๆร้อนๆ แต่ก็ยังใจดีสู้เสือ ส่งมือให้จับ
ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณแพท
พิทยาหลุบตามองมือที่ยื่นออกมานิดนึง ก่อนจะเอื้อมไปสัมผัสด้วย
ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก...คนรักของ...มิ้นท์
ดวงตาที่แดงก่ำของชายหนุ่มมองหญิงสาวในดวงใจหนึ่งเดียวอย่างเจ็บปวด สายตาที่เขามองมา ทุกความรู้สึกในหัวใจ หญิงสาวรับรู้มันได้ทุกตัวอักษร พี่แพท...
หลังจากนั้น พิทยาก็หันหลังและเดินจากไป อิศรามองเขาค่อยๆเดินห่างออกไปด้วยหัวใจที่แตกร้าว เขาจากไปแล้ว สมความตั้งใจแล้ว อิศรา พี่แพทไปแล้ว ต่อไปนี้ เขาจะไม่โชคร้ายอีก คิดได้เท่านั้น หญิงสาวก็หันหน้าหนีไปอีกทาง ไม่มองเขาอีกร้องไห้เงียบๆ อย่างไม่อายชายหนุ่มข้างกาย น่านฟ้ามองดูด้วยความสงสาร ก่อนจะเอื้อมมือลงวางบนไหล่เธอเบาๆ และพูดขึ้นว่า
น้องมิ้นท์แน่ใจแล้วเหรอ ที่ทำแบบนี้ พี่ว่า คุณแพทเขารักน้องมิ้นท์จริงๆ นะ
แน่ แน่ใจค่ะ วิธีนี้ ดีที่สุดแล้ว ไม่อย่างนั้น เขาจะไม่มีทางไปจากมิ้นท์
อิศราตอบชายหนุ่มเสียงสะอื้น หล่อนขอร้องให้น่านฟ้ามาช่วยแกล้งกันพิทยาออกไปจากชีวิต น่านฟ้าก็เต็มใจ เพราะตอนนี้ เขากำลังตามจีบวิริยาอยู่ และเลิกคิดชอบอิศราไปนานแล้ว จึงไม่เป็นปัญหา
หลังจากนั้น พิทยาก็หายไปจากชีวิตของอิศราจริงๆ เธอไม่ได้เห็นหน้าเขาอีกเลย เหตุการณ์ครั้งนี้ ทำให้หญิงสาวแย่ลง ทานน้อยลง นอนน้อยลง และพูดน้อยลงจนผู้เป็นพ่อทนไม่ได้ เอ่ยถามขึ้น
มิ้นท์ หนูจะเป็นแบบนี้อีกนานเท่าไหร่
อิศราไม่ตอบ แต่กลับก้มหน้าก้มตาทานข้าว แล้วตอบบิดาด้วยน้ำเสียงเนือยๆ ว่า
หนูไม่ได้เป็นอะไรนี่คะ งานมีปัญหานิดหน่อย เท่านั้นเอง
อิศร์มองอย่างเบื่อหน่ายในความปากแข็งของบุตรสาวคนเดียว พูดเป็นประโยคสุดท้าย ที่ทำให้อิศราหูผึ่ง
ตามใจหนูนะ เรื่องเจ้าแพท หนูไม่ต้องเป็นกังวล พรุ่งนี้ มันจะไปเรียนต่อเมืองนอกแล้ว มันคงไม่มาให้หนูเห็นหน้าอีก
หญิงสาวหูผึ่ง อะไรกันนี่ พี่แพท ตัดสินใจหนีหล่อนไปเสียแล้วหรือ
เช้าวันรุ่งขึ้น อิศราว้าวุ่นใจ พี่แพทของเธอกำลังจะจากไปแล้ว เธอกำลังจะไม่ได้พบเขาอีก เขาไปสมใจหล่อนแล้ว ควรจะดีใจสิ เขาจะได้พบคนที่ดีกว่า ปานนี้ เขาคงกำลังจะขึ้นเครื่อง แล้วหล่อนจะไม่ไปส่งเขาหน่อยเหรอ ไม่ต้องมั้ง เดี๋ยวจะทำใจไม่ได้อีก แต่ว่า หล่อนกับเขา รู้จักกันมานาน เขาจะไปเรียนต่อ เธอไม่ไปส่ง มันจะเป็นการเสียมารยาทไปหรือเปล่า คิดกลับไป
กลับมา สุดท้าย สิ่งที่อยู่ลึกๆในใจก็เป็นฝ่ายชนะ อิศราตัดสินใจ ไปหาเขา อย่างน้อย ได้เห็นหน้าเขา เป็นครั้งสุดท้าย ก็ยังดี แต่หล่อนก็ไม่ต้องไปถึงสนามบินสุวรรณภูมิ เพราะพิทยาได้มาหาเธอถึงที่ทำงาน
จากคุณ :
superverynice
- [
18 เม.ย. 50 17:28:49
]