 |
...ความรัก..ดาบสองคม...
เสียดแสลงแทงยอกดังหอกคม ให้ระทมขมขื่นฝืนใจเศร้า เมื่อไหร่หนอทุกข์ที่มีจะบรรเทา ช่วยทุเลาเหงาวิโยคโศกอุรา
ฟ้าในจิตมัวหม่นสายฝนพรำ หทัยช้ำกล้ำกลืนยืนเหว่ว้า ดินถล่มโลกทลายแค่ปลายตา ถ้อยวาจาเชือดเฉือนสะเทือนใจ
ดาบที่หนึ่งซึ้งแล้วแก้วจอมขวัญ เลือดในกายที่มีนั้นเริ่มรินไหล ดาบที่สองเธอบอกว่ามีใคร ทรุดลงแทบขาดใจ..ไร้วิญญาณ์
ดาบที่สามแทงซ้ำย้ำรอยแผล บอกว่าไม่เหลียวแลถวิลหา ดาบสุดท้ายหมายปลิดปลงชีวา ทอดกายาดับแดดิ้นสิ้นชีวัน
*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+
บาดแผลจากความรัก เจ็บลึก หากจะเปรียบก็คงเหมือนแผลเป็นที่ยังเหลือร่องรอยให้รำลึกถึงความทรงจำ
จากคุณ :
ปลายพู่กัน
- [
21 เม.ย. 50 19:50:33
]
|
|
|
|
|