ความคิดเห็นที่ 1 รักเอยรักแอบเร้น          ภายใน รักที่ยากอดใจ              เปี่ยมท้น รักปกปิดด้วยไซร้            ผิดประ เพณี รักเปี่ยมกฤษณาล้น           ท่วมแท้อันตราย รักเอยรักปิดไว้             สังคม รักที่ใช้อารมณ์              ผิดแท้ รักเมาดุจโคลนตม           ศีลขาดกามา รักเยี่ยงนี้ควรแก้           กลับให้ไหวทัน แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 50 01:55:48 แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 50 01:04:27 แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 50 01:03:37 จากคุณ : Luckard - [ 23 เม.ย. 50 01:03:10 ]

ความคิดเห็นที่ 2 บทของราชินีพระจันทร์ ( The High Priestess ) เด็กสาวค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น เธอบิดกายด้วยความเมื่อยขบจากการที่ต้องคุดคู้นอนในที่แคบๆ สาวน้อยผงกศีรษะขึ้นเพื่อมองผ่านกระจกหน้าต่างด้านข้าง สายตาเห็นวิวด้านนอกวิ่งผ่านพ้นไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว "  ตื่นแล้วเหรอฝน " ชายคนหนึ่งที่ธเรษตรีนึกไม่ออกว่าเป็นใครถาม นัยน์ตาของคนพูดนั้นมองมายังตัวเธอผ่านทางกระจกมองหลัง มือของเขายังคงจับพวงมาลัยรถอย่างมั่นคง "  ถ้ายังง่วงอยู่ จะนอนต่อก็ได้นะจ๊ะ ยังอีกไกลกว่าจะถึง " เสียงนุ่มนวลฟังแล้วอบอุ่นจากหญิงวัยกลางคนที่นั่งเก้าอี้ข้างคนขับ ดวงหน้าของผู้พูดหันมามองเด็กสาวด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ เช่นเดียวกับชายคนแรก นักพยากรณ์สาวนึกไม่ออกจริงๆว่าทั้งคู่เป็นใคร แต่กระนั้นดวงหน้าของบุคคลทั้งสองก็ช่างอบอุ่นและคุ้นเคยเสียนี่กระไร !? ฝนหรือธเรษตรีหากจะเรียกชื่อจริง หันซ้ายขวาดูทิวทัศน์รอบๆให้ชัดเจนยิ่งขึ้น เธอพบว่ามันเป็นเส้นทางกลางป่าเขาแห่งหนึ่ง บรรยากาศนั้นดูมืดสนิทจะมีแสงสว่างบ้างก็จากไฟหน้ารถกับดวงดาวบนท้องฟ้าเท่านั้น วาบ ! แสงสว่างจ้าส่องจากทางด้านหน้าจนเด็กสาวรู้สึกแสบตา ... ... ... นักพยากรณ์ค่อยๆลืมตาอีกครั้ง รอบๆตัวของเธอนั้นมีเพียงป่าเขาและหมู่ไม้ที่ขึ้นหนาทึบ บรรยากาศโดยรอบบอกให้รู้โดยสัญชาตญาณว่าเป็นเวลาที่ดึกสงัด และยังเป็นรัตติกาลดำมืดที่เงียบงันอย่างน่าหวาดหวั่นเนื่องเพราะปราศจากซึ่งแว่วสำเนียงใดๆทั้งนั้น ธเรษตรีพยายามกวาดสายตาไปรอบๆเพื่อค้นหาผู้คนที่จะสามารถให้ความช่วยเหลือเธอได้ หรืออย่างน้อยก็เพื่อให้เจอสิ่งมีชีวิตอะไรก็ได้ที่จะพอทำให้อุ่นใจสักนิด " ว้าย ! " ; เด็กสาวสะดุ้งเมื่อจักษุประสาทพานพบกับร่างสองร่างที่ยืนอยู่ข้างหน้าไม่ห่าง เธอไม่รู้ว่าคนลึกลับทั้งคู่ปรากฏกายต่อหน้าตั้งแต่เมื่อไร " ขอโทษค่ะ " สาวนักทำนายร้องเรียกเจ้าของร่างลึกลับ ... ร่างที่เด็กสาวไม่แน่ใจว่าเป็นชายหรือหญิงด้วยเพราะทั้งคู่สวมใส่ผ้าคลุมยาวจรดพื้น ทางด้านบนก็เป็นฮู้ดคลุมศีรษะ คนหนึ่งสวมใส่สีขาว ส่วนอีกคนนั้นสีดำ " .............. " ไม่มีคำตอบจากอาคันตุกะยามวิกาล "  ขอโทษนะคะ ที่นี่ที่ไหน ? " สาวน้อยยังไม่ละความพยายาม "  เหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว จงรีบตัดสินใจ " ประโยคแรกจากคนหนึ่ง ฟังแล้วคล้ายกับเสียงของชายชรา " ตัดสินใจ ? ตัดสินใจอะไรคะ ? " เด็กสาวพยายามถามด้วยความสับสน เธอยิ่งรู้สึกงงมากขึ้นเมื่อทั้งคู่ค่อยๆเดินห่างออกไป ในขณะที่ตัวเธอกลับหนักอึ้งจนเดินไปไหนไม่ได้ " เดี๋ยว ! เดี๋ยวก่อน !! " ธเรษตรีร้องตะโกนลั่น " เดี๋ยว ! เดี๋ยวค่ะ ! "  เด็กสาวเอื้อมมือออกไปจนสุดด้วยหวังว่าจะเอื้อมไปถึง "  เดี๋ยว ! " มือทั้งสองไขว่คว้ากลางอากาศ ในขณะที่ดวงตาทั้งสองนั้นมองเห็นเพดานของห้อง ธเรษตรีผุดลุกขึ้นนั่งทันที เธออยู่บนเตียง และเตียงก็อยู่ในห้องเช่าเล็กๆ ฝัน ? เด็กสาวพบว่าตัวเองกำลังอยู่บนเตียงเล็กในห้องเช่าแคบๆ แสงแดดยามเย็นที่ส่องผ่านบานเกล็ดเข้าถึงในห้องบ่งบอกเวลาให้รีบเตรียมตัวเพื่อที่จะไปทำงานพิเศษอีกครั้งเหมือนเช่นทุกวัน ที่จริงในใจของธเรษตรีเองไม่อยากที่จะไปทำงานนักหรอกเนื่องด้วยตัวเธอรู้สึกอ่อนเพลียเหลือกำลัง  เธออ่อนล้าขนาดที่กลับจากโรงเรียนแล้วก็มาเผลอหลับทั้งชุดนักเรียนแถมยังฝันแปลกๆอีกต่างหาก แต่อย่างไรนักพยากรณ์สาวก็จัดแจงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ด้วยหากเบี้ยวงานเสียวันหนึ่ง นั่นเท่ากับรายได้ที่จะประทังชีวิตจะขาดหายไปอย่างน่าเสียดาย ************************** สาวสวยผมยาวเงางามเบื้องหน้า เมื่อเห็นในครั้งแรก ธเรษตรีนึกไปว่าเป็นดาราหรือไม่ก็นางแบบมาขอให้เธอทำนายดวงชะตาให้เสียอีก " แล้วจะต้องทำอย่างไรบ้างล่ะจ๊ะ " เสียงหวานจากพี่สาวคนสวยทำเอานักพยากรณ์ตื่นจากภวังค์ความคิด " ขอโทษค่ะ คิดอะไรเพลินไปนิดหนึ่ง " ธเรษตรีขอโทษขอโพยที่มัวแต่ตกตะลึงในความงามราวกับตุ๊กตาจนลืมอธิบายขั้นตอนให้ลูกค้าทราบ " พี่สาวต้องเล่าถึงเรื่องที่อยากจะให้หนูทำนาย หลังจากนั้นก็ใช้มือซ้ายเลือกไพ่ใบหนึ่งจากกองไพ่ทาโรต์ทั้งหมดนี่ค่ะ " เด็กสาวหมายถึงสำรับไพ่ที่ตอนนี้อยู่ในมือแล้ว "  ต้องเล่าด้วยเหรอคะ "  เสียงหวานถามด้วยความข้องใจ นี่เป็นวิธีการทำนายที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน " ใช่ค่ะ เป็นวิธีการทำนายของหนู " นักทำนายตอบคู่สนทนาในขณะที่สายตาจับจ้องอยู่ที่ไพ่ในมือ เธอจ้องนิ่งค้างอยู่เช่นนั้นราวกับวิญญาณได้ถูกกลืนหายไปในกองสำรับนั้น "  เอ ... เอายังไงดี " คนผมยาวเหลียวซ้ายแลขวาอยู่พักใหญ่ก่อนจะตัดสินใจ " เอาก็เอา ... ว่าแต่อย่าไปเล่าให้ใครฟังนะจ๊ะ ...พี่อายน่ะ " ลูกค้าแสนสวยเอียงคอกระซิบบอกเด็กสาว กิริยาท่าทางเช่นนี้หากธเรษตรีเป็นผู้ชายคงอดที่จะหวั่นไหวไม่ได้ " คือว่า ... เริ่มยังไงดีล่ะ " ผู้รับการทำนายพยายามหาจุดเริ่มเรื่อง " พี่เป็นฝ่ายต้อนรับอยู่ที่โรงแรม ... " สาวสวยบอกชื่อโรงแรมระดับห้าดาวชื่อดังใจกลางกรุงเทพมหานคร " แล้วตอนนี้ผู้จัดการของโรงแรมเขาเข้ามาจีบพี่น่ะ พี่ไม่แน่ใจว่าจะทำยังไงดี อันที่จริงก็ชอบเขาเหมือนกันแต่ก็อดที่จะกังวลไม่ได้เลยต้องมาขอปรึกษาหนูนักทำนายนี่แหละจ้ะ "  ลูกค้าเล่าเรื่องที่ต้องการรู้รวดเดียวจบ " หึ ... หึ ... " เสียงหัวเราะเบาๆในลำคอของสาวน้อยในนักชุดพยากรณ์ " แน่ะ ! น้องอย่าหัวเราะสิคะ ไม่ดีเลยนะ " ประชาสัมพันธ์สาวต่อว่าเมื่อเห็นคู่สนทนาหัวเราะในเรื่องที่เธอพึ่งเล่าจบไป " นี่น่ะเหรอปัญหาของคุณ ? " นักทำนายเงยหน้าขึ้นมองลูกค้าสาว น้ำเสียงจากปากนั้นฟังแล้วเย็นเยือกไปถึงขั้วหัวใจ อีกทั้งนัยน์ตาของเด็กสาวผู้เป็นหมอดูนั้น ราวกับผลึกลูกแก้วสีดำสนิท ! ตาไร้แวว !? ราวกับ ... ราวกับว่ามันเป็นแววตาของผู้ซึ่งปราศจากซึ่งชีวิต !!! " ช .. ช .. ใช่สิคะ นี่ก็เล่าหมดแล้ว ทำนายมาเลยดีกว่า !? " สาวสวยพนักงานต้อนรับถอยเก้าอี้ห่างออกไปนิดหนึ่งด้วยความรู้สึกประหวั่นพรั่นพรึง น้ำเสียงและแววตาตรงหน้าก่อให้เกิดบรรยากาศแปลกๆที่ดำดิ่งเข้าสู่ก้นบึ้งจิตใจ ให้ตายเถอะ ! นี่มันราวกับว่า ... เธอ ... เธอกำลังถูกเด็กสาวตรงหน้าอ่านใจอยู่ !? " หึ .. หึ .. เอายังงั้นก็ได้ งั้นเชิญเลือกหนึ่งใบ " นักทำนายลึกลับหมายถึงให้เลือกไพ่ทาโรต์หนึ่งใบจากทั้งหมดที่ถูกคลี่กระจายอยู่บนโต๊ะในลักษณะคว่ำหน้า หญิงสาวผู้เป็นแผนกต้อนรับประจำโรงแรมห้าดาวเอื้อมมือไปข้างหน้า เป้าหมายอยู่ที่ไพ่หนึ่งใบจากทั้งสำรับ มือซ้ายนั้นสั่นเทาด้วยอารมณ์ตื่นเต้น ไพ่หนึ่งใบถูกหยิบออกมา คนเลือกรีบพลิกดูด้านหน้าด้วยความใคร่รู้ว่าตนเองนั้นได้เลือกไพ่ใบใดออกมา หญิงสาวในชุดคล้ายนักบวช นวลหน้านั้นงามผุดผ่อง ร่างในไพ่นั่งอยู่บนเก้าอี้ที่ถูกขนาบข้างด้วยเสาสองต้น ข้างหนึ่งสีขาวและอีกข้างเป็นสีดำ อักษรบรรยายใต้ภาพนั้นถูกจารึกไว้ว่า The High Priestess ... หรือ ราชินีพระจันทร์ ! "  แปลว่าอย่างไรคะน้อง ... ไพ่ดีใช่ไหม ? "  หญิงสาวถามผู้ทำนายด้วยความที่ไม่คุ้นเคยกับไพ่ชนิดนี้ และนั่นเป็นอีกครั้งที่หูของเธอได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆในลำคอของเด็กสาวชุดดำ " ไม่ว่าปัญหาเรื่องความรักที่แท้จริงของคุณจะเป็นเช่นไร ... "  เสียงทุ้มต่ำจากปากของนักพยากรณ์ " ไพ่ใบนี้แสดงให้เห็นว่าตัวคุณนั้นเป็นคนที่มีเสน่ห์ ... มีมากเสียด้วยสิ " ประโยคนี้ทำเอาแก้มของหญิงสาวแทบปริ " แต่ ... " ทว่าคำต่อมาเล่นเอารอยยิ้มเมื่อครู่แห้งอย่างรวดเร็ว " แต่ความรักของคุณนั้นเป็นความรักที่ต้องปกปิด หลบๆซ่อนๆ " นักทำนายชุดดำเงยหน้าขึ้นมองผู้เป็นลูกค้า นั่นทำเอาหญิงสาวถึงกับต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ด้วยเพราะแววตาของนักทำนาย ... ช่างมืดมัวเสมือนหุบลึกที่ปราศจากก้นเหว ! " ใช่ไหมคะพี่ "   เสียงเย็นๆทำเอาหญิงสาวพนักงานโรงแรมเย็นวาบที่สันหลัง " อ ... อะไรกัน ทำไมพี่จะคบใครต้องหลบๆซ่อนๆด้วยล่ะ "  เธอเริ่มเถียง " ฮิๆๆๆ เรื่องนั้นคุณก็รู้อยู่แก่ใจอยู่แล้ว ทำไมต้องหลบๆซ่อนๆน่ะหรือ ... ฮิๆๆๆ " นักพยากรณ์ในชุดสีเดียวกับท้องฟ้ายามรัตติกาลหัวเราะเสียงแหลมเย็น " ไพ่ใบนี้มันบ่งบอกเช่นนั้น ... บอกว่าพี่เป็นเมียน้อย !! พี่กำลังทำผิดศีลอยู่ เลิกเสียเถอะ ฮิๆๆๆ "  นั่นเป็นคำแปลความหมายของไพ่ที่เธอเลือก " หมายความว่ายังไง มาหาว่าคนอื่นเป็นเมียน้อย อย่างนี้ใช้ไม่ได้ ! " คนโดนทำนายลุกพรวดจากเก้าอี้ ท่าทางโกรธจัด ทว่าเสียงของเธอกลับเบาคล้ายกับระแวงไม่ให้คนแถวนั้นได้ยิน " ไพ่ทาโรต์ไม่เคยโกหก "  เป็นคำอธิบายเรียบๆจากเด็กสาว " ทุเรศ ! " หญิงสาวคว้ากระเป๋าถือพร้อมกับเดินลงส้นจากไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่ยอมจ่ายเงินค่าทำนายและไม่หันกลับไปมองนักทำนายลึกลับอีก แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 50 01:42:55 จากคุณ : Luckard - [ 23 เม.ย. 50 01:07:20 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แอร์ที่ปรับอุณหภูมิไว้เย็นฉ่ำนั้นมิอาจทำให้ความร้อนเร่าในกายของชายหญิงที่กอดกระหวัดราวกับจะกลืนผสานเป็นร่างเดียวกันลดลงไปได้ ยิ่งผ่านไปแต่ละวินาทีก็ยิ่งดูเหมือนความร้อนระอุก็ยิ่งเพิ่มขึ้นทีละนิด ... เพิ่มขึ้นจนกระทั่งถึงจุดที่ไม่อาจที่จะทานทนไหว หลังจากพายุอันร้อนแรงพัดผ่านไป หญิงสาวที่บัดนี้นอนคลอเคลียอยู่บนอกผายของชายหนุ่มจึงเอ่ยขึ้น " คุณเอกคะ แล้วเมื่อไรเราจะได้อยู่กันอย่างเปิดเผยซะที "  หญิงสาวหน้าคมผมยาวถามเอกภพผู้นอนเคียงข้าง "  อืม ... แล้วผมจะลองหาทางดูนะ "  เอกภพผู้เป็นผู้จัดการโรงแรมระดับห้าดาวตอบพลางใช้จมูกหอมเบาๆที่เส้นผมยาวสลวย "  จริงๆนะคะ คุณเอกอย่าหลอกให้สาดีใจนะ " สา หรือชื่อจริงก็คือ ' สุนิสา ' พนักงานสาวแผนกต้อนรับประจำโรงแรมกล่าวอย่างดีใจพลางกอดกระชับชายหนุ่มแน่นขึ้นอีก อันที่จริงด้วยความสะสวยระดับดาราของเธอทำให้มีผู้ชายมากมายที่เข้ามาจีบ แต่ผู้ชายทั้งหลายเหล่านั้นก็ไม่เท่าเอกภพที่นอนอยู่ข้างๆ ความแตกต่าง ... ที่เอกภพไม่เหมือนกับคนอื่น ก็คือ รวย ! ใช่ ! เอกภพผู้นี้รวยล้นฟ้าและแม้ตอนนี้เขาจะเป็นเพียงผู้จัดการ แต่ในอนาคตเส้นสายที่แข็งแรงคงจะทำให้สามารถไต่เต้าขึ้นสู่ระดับผู้บริหารได้โดยไม่ยาก สาวสวยอย่างเธอจึงคิดว่าชายคนนี้เท่านั้นที่เหมาะสมที่จะเป็นคู่ชีวิตมากที่สุด และอะไรๆก็ราบรื่นไปหมด ดูเหมือนเอกภพจะหลงเธอหัวปักหัวปำ ติดแต่เพียงว่า เอกภพมีเมียแล้ว !? " สาเป็นอะไรไป คิดอะไรอยู่ ?  " ชายหนุ่มถามเมื่อสังเกตว่าคู่นอนนั้นนิ่งเหมือนกำลังใช้ความคิด "  เปล่าหรอกค่ะ สากำลังคิดว่าถ้าเราได้อยู่ด้วยกันทุกวันทั้งคืนแบบไม่ต้องกลัวใครมันจะมีความสุขแค่ไหน "  สุนิสาพูดพลางทำท่าฉอเลาะเอาใจ " ใจเย็นๆนะสา เดี๋ยวผมจะลองหาทางดู " ผู้จัดการโรงแรมพูดแบบหลบสายตาด้วยไม่มั่นใจว่าสิ่งที่พูดนั้นจะทำได้จริง " จริงๆนะคะ "   สาวหน้าใสแต่หัวใจขุ่นมัวพูดพร้อมกับจุมพิตที่คางของชายหนุ่มก่อนที่จะผล็อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ************************** " คุณสุนิสาครับ ผมมีอะไรจะคุยด้วย " ผู้จัดการโรงแรมเดินเกร่เข้ามาหาเมื่อเห็นว่าลูกค้าที่มาติดต่อบริเวณเคาน์เตอร์ต้อนรับซาลง " คะ ผู้จัดการ " พนักงานฝ่ายต้อนรับรับคำก่อนที่จะเดินแยกตัวออกห่างจากกลุ่มเพื่อนที่ประจำตำแหน่งหน้าที่เดียวกัน โดยตัวเธอและผู้จัดการต้องแสร้งทำเป็นไม่สนิทชิดเชื้อกันมากไป ทั้งนี้เนื่องจากเอกภพเองยังไม่ได้หย่าขาดจากภรรยาซึ่งก็จะเป็นการดูไม่ดีนักและอาจส่งผลทำให้ภาพลักษณ์ของเขาติดลบและมีปัญหาในการก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งผู้บริหารได ้ " สา ... คือว่าเมื่อวานผมลองคุยกับพิมพ์แล้วนะ " ผู้จัดการหนุ่มหมายถึง ' พิมพ์ฤดี ' ผู้เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมาย " แล้วผลเป็นยังไงคะ "  ดวงตาลุกวาวขณะรอฟังคำตอบ " พิมพ์เขาไม่ยอม โวยวายไม่เปิดโอกาสให้ผมพูดเลย " " อะไรกัน !?  คุณเอกไม่เด็ดขาดน่ะสิ ยังไงถ้าคุณตั้งใจล่ะก็คุณพิมพ์เขาก็ต้องยอมล่ะ "  สุนิสา ผู้บัดนี้ใบหน้าสวยหวานนั้นแปรเปลี่ยนเป็นถมืงทึงดุจนางยักษ์ " แต่ผมก็พอที่จะมีวิธีนะ "  ชายหนุ่มหยุดนิดหนึ่งก่อนที่จะตัดสินใจพูดออกมา " วิธีอะไรคะ ? " สุนิสาถามด้วยความฉงน " แต่วิธีนี้ผมคงต้องได้รับความร่วมมือจากสาด้วย " เอกภพสบตาคู่สนทนาพร้อมกับกล่าวจริงจังด้วยเสียงกระซิบ " คะ ? "  ยิ่งทียิ่งสงสัยกับสิ่งที่ชายคนรักพูด " พิมพ์น่ะเป็นคนหยิ่ง ถ้าเขารู้ว่าผมมีคนรักใหม่แล้วล่ะก็ ... พิมพ์เขาคงต้องยอมหย่าแน่ๆ ผมอยากให้สาโทรศัพท์ไปกวนพิมพ์บ่อยๆ " นั่นคือแผนการของเอกภพ " มันจะได้ผลหรือคะ " หญิงสาวยังไม่วายสงสัย " เชื่อผมเถิด รับรองพิมพ์เขาหย่ากับผมแน่ แล้วผมก็จะได้แบ่งสินสมรสจากพิมพ์ รับรองรวยเละล่ะทีนี้ " นั่นคือเป้าหมายของแผน และด้วยประโยคนี้เองทำให้สุนิสารับรู้ว่าทรัพย์สมบัติที่เอกภพมีอยู่นั้นส่วนมากเป็นของคุณพิมพ์ฤดี " แล้วมันจะปลอดภัยหรือคะ " สุนิสายังไม่วายกังวลใจ " สาก็อย่าเปิดเผยตัวสิ ใช้โทรศัพท์สาธารณะหน้าโรงแรมนี้ก็ได้ " เขาหมายถึงตู้โทรศัพท์แบบหยอดเหรียญที่อยู่เยื้องๆกับประตูหน้าของโรงแรม " งั้นก็ได้ค่ะ คุณเอกว่ายังไงสาก็เอาอย่างนั้น " หญิงสาวตัดสินใจที่จะดำเนินการตามแผนที่ชายคนรักวาง ************************** ตู๊ดดดดดด ... ตู๊ดดดดดด ... สัญญาณเสียงโทรศัพท์ดังยาวแสดงถึงการโทรติด เหลือแต่รอให้เป้าหมายมารับเท่านั้น สุนิสาที่บัดนี้ยืนอยู่ในตู้สาธารณะหน้าโรงแรมเหงื่อแตกด้วยความตื่นเต้น เธอควบคุมสติเพื่อที่จะดำเนินการตามแผนสู่เป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ให้จงได้ แกร๊ก ... เสียงยกหูโทรศัพท์ " สวัสดีค่ะ พิมพ์ฤดีพูดค่ะ "  ตามด้วยเสียงจากปลายทาง และเป็นปลายทางที่ไม่ผิดตัวแน่ " คุณพิมพ์หรือคะ " หญิงสาวฝ่ายประชาสัมพันธ์ประจำโรงแรมกรอกเสียงลงไป เธอพยายามบังคับเสียงของตนไม่ให้สั่น " ค่ะ ใครพูดคะนั่น " เสียงของเป้าหมายดูแปลกใจที่อยู่ดีๆมีคนที่ไม่รู้จักโทรมาหา " ใครล่ะคะที่รู้จักคุณเอกดีพอๆกับคุณ " เริ่มยุทธการยั่วยุ " คุณเป็นใคร !? " น้ำเสียงกร้าวขึ้นทันที สุนิสารู้สึกกระหยิ่มย่องในใจที่แผนการเริ่มไปได้สวย " ก็บอกแล้วไงล่ะคะ ว่าเป็นคนที่รู้จักคุณเอกดี บางทีอาจจะรู้จักมากกว่าคุณก็ได้นะคะ คุณพิมพ์ "  หญิงสาวยั่วยุมากขึ้น เธอตวัดเสียงตามแบบนางร้ายในละครหลังข่าวโดยหวังว่าการทำให้ฝ่ายตรงข้ามยิ่งโกรธมากเท่าไรความสำเร็จก็คืบใกล้มากเท่านั้น " โกหก ! "  เสียงตวาดเข้ามาตามสาย มันดังเสียจนสุนิสาต้องเอาหูออกห่างจากกระบอกโทรศัพท์ " โกหกหรือโกเจ็ด จะให้บอกไหมล่ะคะว่าไฝฝ้าของคุณเอกน่ะอยู่ตรงไหนบ้าง " กระตุ้นต่อมอารมณ์หนักเข้าไปอีก " แก ... แกเป็นใคร ! " ฝ่ายตรงข้ามดูจะคุมอารมณ์ไม่อยู่ " อ้าว ! ก็บอกแล้วนี่คะ โง่จริงเชียว นี่แหละหนาคุณเอกถึงได้เบื่อ รู้ตัวบ้างไหมคะคุณพิมพ์หมาหัวเน่า "  คำสุภาพที่ฟังแล้วหยาบคายที่สุดพ่นออกจากริมฝีปากสวยได้รูป " นัง ... นัง ... " เสียงตามสายเหมือนจะคิดคำด่าทอสวนกลับไม่ทัน " คุณพิมพ์เลิกกับคุณเอกเถอะค่ะ ดิฉันสงสารคุณเอกที่ต้องอยู่กับคุณแบบไร้หัวใจ "  และนั่นคือเป้าหมายของแผนการอันโฉดชั่ว " หมาย ... หมายความว่ายังไง ? " เสียงสั่นรัวเหมือนพยายามจะคุมสติ " โธ่เอ๋ย ... ดิฉันก็หมายถึงว่าคุณเอกน่ะไม่รักคุณแล้วน่ะสิคะ คุณเอกน่ะเขารักชั้นเข้าใจไหมคะ ยัยโง่ ! " ใส่ฟืนใส่ถ่านเพิ่มเข้าไปอีกไฟจะได้ลุกแรงๆ " แก ... แก ! " เสียงตามสายพยายามจะพูด แต่สุนิสาชิงวางหูโทรศัพท์เสียก่อน ตามแผนเธอจะโทรศัพท์กวนครั้งละนิดละหน่อยแต่จะโทรบ่อยๆเอา ที่ประมาณเอาไว้ก็คือจะโทรสักราวๆวันละสามสี่ครั้งแบบไม่กำหนดเวลา เรื่องอื่นที่เหลือเอาไว้เป็นหน้าที่ของคุณเอกภพ " สุนิสา เมื่อวานเยี่ยมไปเลย " ผู้จัดการเอกภพลอบเข้ามาคุยกับหญิงสาวแผนกต้อนรับทันทีที่สบโอกาสในวันรุ่งขึ้น " คุณพิมพ์ฤดีว่ายังไงบ้างคะ " เธอถามด้วยความใคร่รู้ " หัวฟัดหัวเหวี่ยง ! ถ้าโดนบ่อยๆเข้าเดี๋ยวขอหย่าแน่ๆ " ชายหนุ่มบอกด้วยเสียงกระซิบ " งั้นเดี๋ยวสาจะโทรไปบ่อยๆ นี่ก็ใกล้เวลาที่ตั้งใจจะโทรแล้ว " ตอบพร้อมกับเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ " ทำตามแผนเลยนะที่รัก เรื่องอื่นเดี๋ยวผมจัดการเอง " ผู้จัดการหนุ่มบอกพร้อมกับรีบเดินออกมาด้วยหากคุยนานไปจะเป็นที่ผิดสังเกตของพนักงานคนอื่นๆ แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 50 01:49:25 จากคุณ : Luckard - [ 23 เม.ย. 50 01:34:57 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นับจากวันเริ่มแผนการ บัดนี้วันเวลาได้ผ่านมากว่าสองสัปดาห์แล้ว ไม่มีวันไหนเลยที่สุนิสาจะไม่ทำตามแผน เธอโทรศัพท์ไปก่อกวนวันละสี่ห้ารอบ บางวันที่ว่าง โทรเกือบถึงสิบครั้งก็มี อีกทั้งเบอร์โทรศัพท์ที่โทรนั้นก็เป็นเบอร์ที่สำคัญทางธุรกิจ ดังนั้นเอกภพจึงมั่นอกมั่นใจว่าพิมพ์ฤดีไม่สามารถที่จะปิดหรือไม่รับโทรศัพท์ได้ และดูเหมือนตอนนี้แผนการจะลุเข้าสู่ช่วงสุดท้ายแล้ว เอกภพเล่าให้สุนิสาฟังถึงภาวะตึงเครียดในบ้านที่ใกล้จะแตกหักอยู่มะรอมมะร่อ อีกไม่กี่วันหรือไม่กี่สัปดาห์ทั้งคู่คงได้หย่ากันอย่างแน่นอน "  คุณเอกคะ ป่านนี้คุณพิมพ์คงหงุดหงิดน่าดูที่ค่ำมืดขนาดนี้แล้วคุณยังไม่กลับบ้าน "  สุนิสาเปรยขึ้นขณะนอนซบอยู่กับไหล่อันเปล่าเปลือยของชายหนุ่มผู้จัดการโรงแรม ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในห้องสวีทที่แอบเปิดไว้เป็นรังรัก " สาจะไปพูดถึงเขาทำไม ยังไงคนนั้นก็ไม่มีความสำคัญมากไปกว่าเงินที่เขามีอยู่หรอก " ชายหนุ่มหัวเราะในคอก่อนที่จะหันไปตอบหญิงสาวในอ้อมอก " นั่นน่ะสิคะ ที่รัก " สุนิสาหัวเราะคิกคักก่อนจะจูบที่เคราบางๆของชายคนรัก แกร๊ก ๆๆ เสียงกุญแจลูกบิดประตูห้องกำลังถูกไขตามด้วยบานประตูที่ถูกเปิดออกอย่างแรง สาวสวยพนักงานต้อนรับถึงกับสะดุ้งหันไปมองพร้อมกับฉงนในใจด้วยเธอนั้นได้ล็อกโซ่คล้องประตูไว้แล้วกับมือ แต่ตอนนี้โซ่ที่ว่ากลับห้อยอยู่ข้างขอบประตูเหมือนไม่เคยได้ทำหน้าที่ล็อกมาก่อน หรือใครบางคนแอบเอาโซ่ออกจากที่ที่มันควรจะอยู่ !? แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาใหญ่ของหญิงสาว เพราะเมื่อเธอเห็นร่างที่ก้าวเข้ามาพร้อมกับบานประตูที่ถูกเปิด พิมพ์ฤดี  ... ภรรยาของเอกภพ !! " กรี๊ดดดดดดดด !! " พิมพ์ฤดีถึงกับกรีดร้องด้วยเสียงอันดังเมื่อเห็นภาพที่สามีตัวเองกำลังนอนเปลือยเปล่าก่ายกอดอยู่กับผู้หญิงอื่น "  ตายล่ะ มันมาได้ยังไง "  หน้าสวยของหญิงสาวถึงกับเปลี่ยนเป็นหน้าไก่ต้ม " พิมพ์ ! ฟังผมก่อนนะ " ผู้จัดการโรงแรมละล่ำละลักพยายามรีบใส่เสื้อผ้าที่กองอยู่ข้างเตียง "  ไม่ ! พิมพ์ไม่ฟัง !! "  ภรรยาหลวงถอยหลังออกห่างชายหนุ่ม น้ำใสๆเริ่มไหลจากเบ้าตาทั้งสอง " ผม ... ผมจะอธิบายให้ฟัง  " ผู้จัดการหนุ่มไม่ย่อท้อ ทว่าเขากลับต้องชะงักเมื่อเห็นวัตถุดำมะเมื่อมในมือพิมพ์ฤดี ปืนสั้นขนาดพกพา ! ปากกระบอกนั้นติดที่เก็บเสียง แม้มันจะสั่นน้อยๆแต่ก็จ่อตรงที่เป้า ... หน้าอกของเอกภพ !! " เดี๋ยว ... พิมพ์ใจเย็นๆ "  ผู้จัดการโรงแรมถอยกรูดก่อนที่จะพาตัวเองไปหลบอยู่หลังโต๊ะไม้ขนาดใหญ่ ฝ่ายสุนิสาที่ร่วมประกอบแผนร้ายถึงกับตะลึงเมื่อเห็นอาวุธที่อยู่ในมือฝ่ายภรรยาหลวง เธอไม่คิดว่าเหตุการณ์มันจะบานปลายได้ขนาดนี้ ช่างโง่เง่าเสียนี่กระไร เสียแรงที่เกิดมาเป็นหญิง เธอลืมคิดไปสนิทใจว่า ลมรักแรงหึงแห่งสตรีเพศนั้นรุนแรงและลึกล้ำยิ่งนัก ! สุนิสาค่อยๆลุกออกจากเตียง เธอเตรียมที่จะทำเป็นไม่รู้เรื่องเพื่อที่จะหนีออกจากจุดนี้ให้ได้ อย่างอื่นค่อยมาว่ากันทีหลัง ขอเอาชีวิตให้รอดจากตรงนี้ก่อน " พิมพ์ใจเย็นๆนะ " ผู้จัดการดวงตกพยายามทำใจดีสู้เสือ " งั้นรึ "  พิมพ์ผู้โกรธเกรี้ยวค่อยเลื่อนมืออันสั่นเทา ปลายกระบอกนั้นจึงเลื่อนเปลี่ยนไปจับยังสาวสวยในร่างเปลือยที่กำลังพยายามกระเถิบออกห่าง " เดี๋ยว ... เดี๋ยวค่ะ ! " สุนิสาร้องลั่นเมื่อรับรู้ว่ามัจจุราชราคาไม่กี่อัฐกำลังจะพุ่งออกมาเพียงแค่ปลายนิ้วมือกระดิกไก แชะ ! นัดแรกกระสุนด้าน ? ฟุ่บ ! แต่นัดต่อมาดูเหมือนจะไม่ด้าน เพียงแต่กัมปนาทของมันถูกปกปิดไว้ด้วยที่เก็บเสียง ไม่ถึงหนึ่งในสิบวินาทีของการระเบิดจากดินปืน หญิงสาวผู้มีหน้าที่เป็นฝ่ายต้อนรับประจำโรงแรมถึงกับผงะหงายด้วยแรงปะทะ พร้อมๆกับโลหิตสีแดงเข้มที่กระฉูดออกมาจากบริเวณหน้าอก ' ไม่น่า ... ไม่น่าเลย '   สมองที่เหลือพลังความคิดเพียงริบหรี่เนื่องจากขาดเลือดจากหัวใจที่สามารถส่งไปหล่อเลี้ยง ไพ่ใบนี้มันบ่งบอกเช่นนั้น ... ว่าพี่เป็นเมียน้อย !! พี่กำลังทำผิดศีลอยู่ เลิกเสียเถอะ แว่วเสียงนักพยากรณ์ลึกลับในวันนั้น ... เธอน่าจะรับฟังคำเตือนสตินั้น สายเกินการณ์ ... สำนึกสุดท้ายกำลังหลุดลอย ทุกอย่างกำลังดำมืดลงทุกที เหลือเพียงภาพสุดท้ายในมโนจิตอันริบหรี่ ภาพของไพ่ยิปซีใบที่เธอเลือกเองกับมือ ไพ่ราชินีพระจันทร์  ( The High Priestess ) !! แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 50 01:51:23 จากคุณ : Luckard - [ 23 เม.ย. 50 01:37:41 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ติดตามบทเฉลย ... บทแห่งจันทรา ( The Moon ) ได้เร็วๆนี้ ( สัญญากับคนอ่านว่าเร็วอีกล่ะ เฮ้อ ... คงว่างมาลงได้วันศุกร์ล่ะมั้งครับ ) จากคุณ : Luckard - [ 23 เม.ย. 50 01:57:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อย่านานถึงวันศุกร์สิคะ แง๊ จากคุณ : หริชา (หริชา) - [ 23 เม.ย. 50 08:51:48 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โอ๊ะโอ...บทนี้เนื้อหาเข้มข้นมากมายค่ะ มาอัพเร็วๆนะคะ อยากรู้บทเฉลยจัง จากคุณ : kooching (kooching) - [ 23 เม.ย. 50 13:20:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 บทนี้สนุกจัง รออ่านบทเฉลยนะคะ ที่มีโคลงให้ก็ดีนะคะ เพราะด้วย จะรออุดหนุนค่ะ อิอิ จากคุณ : แมวน้อยสีน้ำตาล - [ 23 เม.ย. 50 13:38:16 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ใกล้จะเฉลยแล้วเหรอคะนี่ จะรออ่านนะคะ เปิดเรื่องด้วยโคลงนี่น่าสนใจดีค่ะ เข้ากับบรรยากาศลึกลับแต่น่าค้นหาของเนื้อเรื่องดี แต่ว่าน่าจะเล่นคำเล่นความสักนิด จะได้อารมณ์มากขึ้น จากคุณ : The SoVo - [ 23 เม.ย. 50 18:42:22 ]

ความคิดเห็นที่ 10 งับ...ชอบคำแปลนี้ของไพ่ใบนี้มากที่สุแล้วค่ะในบรรดาคำแปลทั้งหมด เพราะเป็นคำที่เพราะที่สุดแล้วก็สื่อความหมายได้ง่ายที่สุดสำหรับไอซ์นะ ตอนนี้ดูเครียดนิดหน่อย แต่นั่นล่ะค่ะไม่ใช่ตอนนางเอกนี่เนอะ นางร้ายก็ต้องได้ร้าย ๆ ไป ชอบค่ะ หลากหลายอารมณ์ดี ส่วนโคลงก็ตรงกับเนื้อเรื่องมากมาย ชักอยากอ่าน The Moon เสียแล้วสิคะ จากคุณ : Argent - [ 23 เม.ย. 50 20:46:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 กรรมแรง จากคุณ : scottie - [ 23 เม.ย. 50 22:04:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เปิดกลอนบาทแรกดูลึกลับ ปิดกลอนตอนจบปลง สุดยอด ติดเรท (อิอิ ล้อเล่น) เปิดโปงชีวิตคนเมือง จากคุณ : Mr (Tahno) - [ 24 เม.ย. 50 09:22:43 ]

ความคิดเห็นที่ 13 รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รอตอนต่อไปค่ะ มะค่อยมีเวลา แต่ถ้าว่างเมื่อไรจะเข้ามาอ่านแน่นอนค่ะ จากคุณ : เลดี้ - [ 24 เม.ย. 50 12:19:04 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ' ไม่น่า ... ไม่น่าเลย '  เค้าเตือนแล้วแท้... จากคุณ : keroobob - [ 24 เม.ย. 50 15:52:51 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตอนนี้มันออกโทนมืดๆ จิตๆ อยู่เหมือนกันนะครับ - - แม่สาวนักพยากรณ์เป็นอะไรไปซะแล้วเนี่ย... ปล. เมื่อวานเพิ่งดูดวงให้ตัวเองไปรอบใหม่ เมเจอร์ออกมา 4 ใบแน่ะ ... ท่าทาง 1 เดือนข้างหน้าจะเกิดเหตุให้ชะตาพลิกผันน่าดู จากคุณ : QuaOs - [ 24 เม.ย. 50 19:13:20 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อืม...ตอนนี้มีตายด้วยแฮะ จากคุณ : หมอ-ยา-ผู้-น่า-รัก - [ 24 เม.ย. 50 19:58:15 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อัพเดตจ้า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5358323/W5358323.html จากคุณ : Luckard - [ 28 เม.ย. 50 00:13:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โอ้ เข้มข้นจริงๆ แปปเดียวยิงกันแล้ว จากคุณ : Jammaster_X - [ 29 เม.ย. 50 04:54:25 ]