อย่างไรหรือที่กล่าวว่าเป็นนายคน
ใช่ผู้บ่นพร่ำใช้ไม่วางเว้น
ใช่ผู้สั่งให้ไปหามาประเคน
ใช่ผู้เป็นนายแน่หรือที่ว่ามา
ใช้อำนาจบาตรใหญ่ว่าข้าดี
ข้าคนนี้ไม่เคยผิดไม่เคยช้า
ทุกสิ่งสรรค์เสกสร้างในโลกา
ในมือข้าจะเลิศล้ำเกินใครเทียม
นั่นน่ะหรือที่กล่าวว่าเป็นนายคน
ด่าเสียป่นเยินยับสีหน้าเหี้ยม
ยกตนใหญ่คนอื่นนั้นเจ้าจงเจียม
จงตระเตรียมตามข้าสั่งอย่าพลั้งพลาด
ความผิดตนไม่เคยเห็นไม่เคยมี
รู้เพียงตัวข้านี้คือแสนฉลาด
เอกทุกด้านเก่งทุกงานเป็นจอมปราชญ์
แท้จริงวาดวิมานสั่งเจ้าจงทำ
ชี้นิ้วกราดตวาดอึงขึ้งเครียดนัก
ลูกน้องจักได้กลัวเกรงก้มหน้าช้ำ
สองมือขีดเขียนงานเพียรเร่งทำ
ส่งให้ท่านนำประกาศเกียรติแห่งตน
เพียงหนึ่งคราวพลาดพลั้งท่านด่ายับ
ว่าหูดับตับไหม้ไม่มาสน
ลูกน้องนั่งก้มหน้าต้องอดทน
ค่าแห่งคนอยู่ที่ไหนใครตอบที
ที่แลเห็นตรงหน้านั่นคือนาย
เหนื่อยแทบตายทำให้ท่านได้แค่นี้
แค่นหัวเราะอกตรมซบธรณี
ไม่เหลือดีเพียงพลั้งพลาดไปหนึ่งคราว
น่าหัวเราะนั่นหรือนายที่เคารพ
คนประจบท่านหนุนนำไปคว้าดาว
คนทำงานเพียงพลั้งพลาดด่ากันกราว
คงถึงคราวเหลืออดเข้าสักวัน
กลอนระบายอารมณ์ค่ะ ไม่มีอะไรมาก แค่กำลังหงุดหงิดสุดขีด ปรอทใกล้แตกก็เลยมานั่งพิมพ์กลอน แหะ ๆ
จากคุณ :
Argent
- [
23 เม.ย. 50 11:47:41
]