PANTIP.COM : W5349073 Fire...ฟาย [บทกวี]

ความคิดเห็นที่ 3

คุณ ย.ยิ้มแย้ม
เมื่อคืน ทำงานอยู่โงกง่วงมาก
เลยคิดเรื่องนี้ขึ้นมาแล้วก็
ตามเคย
ลงที่พันทิปไว้ก่อน
แล้วค่อยไปแปะที่อื่น

เอาใจน้องๆที่เคยอ่านกันอยู่แล้วถามกันว่า
พี่ tiki หายไปไหน ก็ไปตอบๆไว้ให้เห็นกัน
บ้างน่ะค่ะ

ชีวิตเรา หากบันทึก แต่ละแง่อารมณ์ที่มัน
"หักมุม" " หักดิบ" เรา มันก็น่าบันทึกไว้
...............บางทีความรู้สึกอะไรมากมายหลายอย่าง
ในแต่ละวัน มันมาสุมรวมตอนดึกๆ แยกไม่ได้ว่าอะไร
บ้างในอารมณ์ดังกล่าว
...........ก็ออกมาเป็นบทดังว่า

....มิได้เจาะจงเฉพาะใคร
เสมือน แว่นกรองฝุ่นแว่นหนึ่ง
ว่าเวลา เจ็บปวดกับความรู้สึกผิดหวังในใครบางคน
บางท่าน บางเวลา เราก็สะท้อนมุมความผิดหวัง
นั้นออกมา เสมือนว่า ฟายที่กำลังถุกปืนเลเซอร์ยิง
มันตายปุ้ง แบบไม่มีเสียงร้องสักแอะ อะไรแบบนั้น

เป็นอุทธาหรณ์ให้ตนเองรู้สึกตัวด้วยเช่นกันว่า
มนุษย์เรา คนนะ มันเป็นคน ไม่ใช่ฟาย
ทำอะไรกับใครเขา ให้เกียรติเขา
อันนี้ ก็เตือนตัวเองด้วย วันที่เรา ตกตะลึง ฉงน สนเท่ห์
กับพฤติกรรม ดังว่าของคนอื่น ราวกับลิงตกต้นไม้
ก็อย่าทำพฤติกรรมนั้น ให้คนอื่นเขากลายเป็นลิงตกต้นไม้
หรือ รู้สึกเป็น ฟาย ถุกยิง

เพราะ ความรู้สึก มัน ต้องใช้เวลาสร้างสมบ่ม
กันนาน ความศรัทธา ที่มีต่อใคร ต่อคน ต่อพระเจ้า
ต่อ บุคคลที่เป็นผู้ใหญ่ เป็นแบบอย่าง ก็เช่นกัน

อย่าหักหลัง ทำร้าย คนใกล้ คนที่เขาเทใจ
ทำให้ทุกอย่าง ด้วยการ เอาเปรียบเขา "หักคอเขา"

อย่าเลย เขาจะทำให้เราสักครั้ง สองครั้ง แล้วเขาจะ
เข็ด ไม่อยากทำอะไรให้เราต่อไปทีเดียว

สวัสดีที่แวะค่ะ

จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 25 เม.ย. 50 22:08:09 ]