นวลอนงค์เธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ปราดเปรียวและแสนเฉลียว เธอเชื่อมั่นในตัวเองอยู่เสมอ

เธอหลงรักผู้ชายคนหนึ่งเข้าอย่างจังในวันแรกที่ได้เจอชายคนนั้น ชายคนนั้นเอาใจเธอเป็นอย่างดี ไปไหนมาไหนกับเธอ คอยช่วยเหลือเธออยู่ตลอด คอยดูแลใกล้ชิดเมื่อยามเหงา วาจาอันแสนจะหวานชื่น การเคียงคู่มันดีอย่างนี้นี่เอง ความสุขมันอยู่แค่ใกล้เมื่อมีชั้นและเธอฉะนี้

และแล้ววันหนึ่งชายผู้นั้นก็ยอมรับว่า เขามีภริยาแล้ว แต่นวลอนงค์ก็ยังมีความสุขที่จะอยู่กับชายผู้นั้น เพราะความสุขมันอยู่แค่นี้เอง รักหนอช่างสุขจริง การได้อยู่ด้วยกัน การได้มีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งในยามเหงา เมื่อได้ใกล้ชิดกัน ก็รักกันเท่านั้นเอง เมื่อรักกัน ก็จะมีแต่ความสุข

แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานสักแค่ไหน แม้ว่าชายผู้นั้นจะไม่ค่อยเอาใจเธอเหมือนแต่ก่อน แต่เธอก็มีความสุขที่จะตามเขาไปในทุก ๆ ที่ แม้แต่ในที่ที่เธอไม่ชอบไป อย่างเช่น ตามเขาไปดูบอลที่ผับ แต่เธอก็เลือกที่จะไป เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะเธอมีความสุขที่จะไปไงล่ะ แม้แต่สิ่งที่ไม่ชอบยังชอบขึ้นมาได้ อะไรจะสุขปานนี้

แม้ว่าวันเวลาอันไม่แน่นอนนี้ จะทำให้ชายผู้นี้ต้องจากเธอไปไกลแสนไกล แต่เธอก็จะตามไปทุกถิ่นที่ เธอยอมทิ้งอนาคต ยอมเสียเงินมากมาย เพื่อให้ได้อยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้ ซึ่งดูแล้วมันเป็นไปได้น้อยเหลือเกิน เพราะชายผู้นั้นกำลังจะจากเธอไป แต่เธอก็ทุ่มเทจนสุดความสามารถ ทั้งเงิน ทั้งกาย ทั้งใจ และทั้้งเวลาแม้ใครหลาย ๆ คนจะบอกว่าสิ้นคิด แต่เธอก็มีความสุขที่จะทำ

ณ เวลานี้ ผู้ชายผู้นี้ทิ้งภริยาของเขาไปแล้ว เธอมีความสุขมาก ที่เขาจะเป็นของเธอเพียงคนเดียว รักทำให้เธอมีความสุขเสียนี่กระไร เธอสามารถโกหกเพื่อนของเธอได้โดยไม่แคร์ความรู้สึก เธอไม่คิดจะขอโทษด้วยซ้ำ เพราะว่าเธอรักที่จะทำ เธอพร้อมที่จะยกเลิกทุกอย่างที่รับปากไว้ เมื่อผู้ชายคนนั้นลากเธอไป ก็เพราะเธอมีความสุขมาก ณ เวลานั้น

ทุกวันนี้การคบกันของคนทั้งสองก็ยังคงเป็นความลับ แต่เธอก็ยังมีความสุขที่จะแกล้งหลบ ๆ ซ่อน ๆ โดยหลอกตัวเองว่าไม่มีใครรู้ร้อก ไปวัน ๆ เธอดูมีความสุขเหลือเกิน

ใครเล่าว่า รักนั้นเป็นทุกข์ เห็นไหม เธอมีความสุขอยู่ตลอดเวลา ทั้ง ๆ ที่เธอเองก็รู้ว่าชายผู้นั้นจะจากเธอไป แต่เธอก็พยายามอย่างมีความสุข

ขอไว้อาลัยให้กับความจริงใจและความเอาใจใส่ที่มีต่อเพื่อนคนหนึ่ง สุดท้ายมันก็แพ้ความรักอยู่วันยังค่ำ น่าเจ็บใจที่เพื่อนน่าจะโกหกเราให้เนียนกว่านี้

แต่ก็ขอให้เพื่อนมีความสุข ในเมื่อเธอสุขที่จะรัก แม้เวลานี้เราจะไม่ยินดี แต่เมื่อเราเขียนระบายไปเนี่ย ความเซ็งจะหายไป ขอให้ความยินดีในความสุขของเธอเข้ามาแทนที่

บางทีก็คิดสงสารเธอว่าทำไมเธอต้องทุ่มเทเงินทองอนาคต ยอมทิ้งทุกอย่างเพียงเพื่อผู้ชายที่ไม่ได้เรื่องคนหนึ่ง แต่คิดไปคิดมา มันน่าสงสารตรงไหนก็ในเมื่อเธอมีความสุขอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

จริง ๆ แล้วคนที่ทุกข์ก็มีแต่เราเท่านั้นเอง ห่วงเพื่อน แคร์เพื่อน ก็รังแต่จะทุกข์ ท่านถึงสอนให้วางอุเบกขานี่แหละ เพราะเมตตา กรุณา มุทิตา ย่อมทุกข์ในใจ คนเราเกิดมาเพื่อทำคุณบูชาโทษอยู่แล้ว

สู้ตามเมีย เอาใจเมีย หลงเมียไปเรื่อย ๆี่ไม่ต้องสนใจอะไร น่าจะมีแต่ีความสุข นึกถึงวันที่เราหลงใครคนหนึ่งวันนั้น เราก็มีแต่ความสุขเหมือนกันนี่หว่า ความหลงมันดีอย่างนี้นี่เอง รู้ตัวอีกทีเวลาก็่ผ่านไปไม่รู้เท่าไรต่อเท่าไร

แต่อยู่คนเดียวสามารถทำอะไรได้มากกว่ารัก ห่วง และแคร์ สงบ สะดวก สบายมากกว่าและน่าจะดีกว่า ตอนนี้แสนจะเบื่อสังคมจอมปลอมที่มีแต่โกหก

บางทีก็รู้สึกอยากกลับไปอยู่บนดอยนรกเหมือนเดิม บางทีเสียงนกร้องและเสียงต้นไม้ยังฟังจริงใจกว่าเสียงใครบางคน

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีสุข นะค้าบ จำไว้ เหอะ ๆ