ชายทุ่งคุ้งน้ำใสลมไหวแผ่ว
เสียงแว่วไม้ไหวใบเสียดสี
ริ้วกระเพื่อมเลื่อมพรายสายชลธี
ดวงสุรีย์เลื่อนคล้อยลอยต่ำลง
ริมธาราหญ้าเขียวเรียวระบัด
พุ่มชัฏพรรณไม้ไพรระหง
แมลงร่ำจำเรียงเสียงป่าดง
กอพงไผ่เบียดเสียดสีใบ
แมลงปอปีกใสบินไหวว่อน
ผีเสื้อร่อนปีกลายว่ายฟ้าใส
กบเขียดแข่งร้องระงมไกล
ลูกอ๊อดลอดใต้ร่มไม้บัง
น้ำใสไหลเย็นเห็นปลาว่าย
เวียนกรายชายชลวนริมฝั่ง
เงาไม้เมฆฟ้าพาภวังค์
เพลินฟังนั่งชมในลมชาย
จับปลาหาปูดูผีเสื้อ
สนุกเหลือเล่นน้ำฉ่ำชลสาย
งมหอยคุ้ยหาใต้ผืนทราย
มันฝังกายก้นแม่น้ำต้องดำงม
หนึ่งอึดใจใต้น้ำลงดำดิ่ง
ห่างตลิ่งน้ำลึกเลนทับถม
ดำผุดว่ายสายน้ำกรำแดดลม
วิ่งหกล้มหกลุกสนุกใจ
เพลินสายชลล้นปริ่มริมไพรสณฑ์
เด็กซุกซนวนว่ายสายน้ำไหล
วันแสนสุขสนุกเหลือเมื่อเยาว์วัย
ผ่านเลยไปไม่หวนทวนย้อนมา
ทุกวันนี้แม่น้ำดำเหม็นเน่า
ไร้ร่มเงาแมกไม้ไพรพฤกษา
ไร้เสียงหรีดเรไรในพนา
ไร้นกกาไร้ปลาว่ายในสายชล
วันเปลี่ยนไปวัยเปลี่ยนไม่เวียนกลับ
สิ่งแวดล้อมตายดับทุกแห่งหน
ยังโหยหาอาลัยวัยซุกซน
สวรรค์บนแดนดินหายสิ้นแล้ว
จากคุณ :
คมเย็น
- [
27 เม.ย. 50 13:59:20
]