“รินท์  ว่างตอน  6  โมงเย็นนะคะ  ถ้าได้รับข้อความก็โทรมาเลยนะคะ”
เสียงของรินท์ที่ฝากข้อความบอกผม  ผมไม่รอช้า  กดโทรศัพท์ไปหารินท์  
“ว่าไงครับ  โทษทีที่ไม่ได้รับสายผมประชุมอยู่  เอาเป็นว่าวันนี้เราเจอกันที่ร้านเดิมนะ  ว่าไง  ok ไหม”
“ค่ะ  มารับป่าว???”
“ก็ได้นะ”
ผมวางสายไปด้วยความไม่แน่ใจเหมือนเดิม  ตกลงผมจะจีบเพื่อนตัวเองจริงเหรอ  ผมมีคำถามแบบนี้เข้ามาให้ผมได้คิดตลอดเลย
เวลา  17.30น.  ผมรอรับรินท์ที่โรงพยาบาล
ผมรู้ว่าผมต้องรอเธออีก  30  นาที  ดังนั้นผมจึงเดินไปเดินมาแถวหน้ารพ.
สถาณที่  ที่ผมและรินท์เจอกัน  ได้มีความรู้สึกผูกพันกันคือที่นี่  และผมก็กำลังมองหาสาว  ๆ  พยาบาลคนที่ผมคุ้นเคย
เวลานี้ผมมองเห็นแต่พยาบาลรุ่นใหม่  ๆ  ที่เข้ามาทำงาน  ผมไม่รู้จักใคร  บรรดาคนที่ผมรู้จัก  ป่านนี้คงขึ้นเวรบ่ายกันแล้ว
ผมได้แต่มองไปที่ป้อมยาม  เพราะผมมักคุ้นเคยกับลุงมั่น ลุงสมบูรณ์  

เอ๊ะ  ผมเจอพยาบาลคนหนึ่ง  น่ารักชะมัดเลย  แต่เธอดูหยิ่ง  ๆ   แปลก  ๆ  ผมยิ้มให้เธอแต่เธอไม่ได้ยิ้มตอบผม  เธอหน้าบึ้ง  แต่เธอก็จัดได้ว่าน่าตาน่ารักเลยทีเดียว  ผมรู้สึกสนใจเธอขึ้นมาแล้วสิ
“มองไร  รอนานป่าว”
“อ่าว  มาเงียบ  ๆ  แถมเข้าทางข้างหลังอีก  ตกใจหมดเลย”
“มองอะไรล่ะ  ตาเยิ้มเลยนะ”
“ก็น่ารักนี่นา”
“เอาอีกแล้ว  ชีวิตนายนี่ขาดผู้หญิงไม่ได้เลยนะ  เห็นผู้หญิงสวย  ๆ  มองตามเค้าตลอดเลย  ทีกับฉันล่ะ  ไม่อยากจะพูด”
“พูดดิ”
“เปลืองน้ำลายน่ะ”
“5555  โอ๋  อย่าน้อยใจไปเลย  คนดี”
“อย่ามาทำปากหวาน  เก็บไว้พูดกับเพื่อนผู้หญิงคนอื่นของนายเหอะ”
“ไปกันดีกว่าเนอะ”
“ทำเป็นเปลี่ยนเรื่อง  ชิ”
“เอาน่า  มาเหอะ”
“อืม  ๆ”

บรรยากาศในร้านริมทะเล  สุดแสนจะโรแมนติค  ถ้าผมได้มากับคนที่ผมรักคงจะดี  แต่ผมก็รู้สึกว่ารินท์เป็นคนพิเศษแต่ตอนนี้ผมกลับคิดถึงน้องพยาบาลคนนั้นมาก  ๆ
เพลงอะคูสติคที่ดังอยู่ทำเอาผมเคลิ้มไปเลย
“ถึงเธอคนนั้น  เธอที่มาทำให้ฉันหวั่นไหว  หัวใจดวงนี้มีแต่เธอนั้นมากมายล้นใจ...   ...  ...”
เสียงนักร้องทำให้ผมรู้สึกอินเข้าไปในใจเลย  ผมเป็นคนรักคนง่ายตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
“นั่นไง  คนที่เธอมองน่ะ  อิงค์”
“จริงด้วยดิรินท์  มากับใครน่ะ”
“ก็เพื่อน  ๆ  เค้านั่นแหละ  เค้าทำงานที่ตึกทอม่า  ไม่น่าเชื่อจะมากินร้านเดียวกัน”
“แนะนำให้รู้จักหน่อยดิ”
“จะบ้าเหรอ  เคยเห็นหน้ากันเฉย  ๆ  ไม่กล้าแนะนำอ่ะ”
“ นะรินท์คนสวย”
“บอกแล้วไม่เข้าใจรึไง”
“ก็ได้”
“แล้วคนที่นายคิดจะจีบคนนั้นล่ะ  คนที่ทำงานเดียวกับที่บริษัทนายน่ะ”
“ก็ไม่รู้นะ  ก็คิดว่าอยากลองคบกันดูก่อน”
“อ้าวแล้วคนนี้ล่ะ”
“ก็คบกันดูด้วยไง”
“จะบ้าเหรอ  นายเห็นผู้หญิงเป็นของเล่นหรือไงอ่ะ”
“ก็เปล่า  แต่เราไม่รู้ว่าเรารักใคร  เวลาเราอยู่ใกล้ใครเราก็รู้สึกดีกับคนนั้น  “
“งั้นแล้วแต่นายแล้วกัน  ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ  ยกเว้นเรื่องผู้หญิง”
“หึงเหรอ”
“”เปล่า  ก็เราเป็นเพื่อนกัน”
“อืม  ๆ เข้าใจแล้ว”

ตอนนี้ผมรู้สึกว่า  รินท์เป็นเพื่อนทีดีกับผมมากจนผมคิดว่าเธอกับผมเป็นเพื่อนสนิทกันดีกว่า  และเธอมักใจอ่อนช่วยผมเสมอ  ทั้ง  ๆ  ที่ปากเธอปฏิเสธ  แต่เธอก็มักเซอร์ไพรท์ผมด้วยการทำในสิ่งที่ผมคิดว่าเธอน่าจะทำไม่ได้  เหมือนเช่นตอนนี้  ผมรู้ว่า  เธอคงเป็นแม่สื่อให้ผมได้  ผมรู้สึกดีกับรินท์แต่ผมก็รู้สึกไม่อยากได้น้องคนนั้นขึ้นมาตงิด  ๆ
ผมได้แต่ยิ้มให้น้องคนนั้นไปบ่อย  ๆ  และน้องคงรู้ตัวอยู่บ้าง  แต่ผมต้องรอรินท์ก่อน  ผมคิดว่ารินท์คงจะช่วยผมได้
“ตกลงจะไม่ช่วยผมเหรอ”
“เอางี้  พรุ่งนี้จะขอเบอร์ให้  เอามะ”
“จริงดิ”
“อืม  จ๊ะ”
รินท์น่ารักจัง  และแล้วเธอก็จะช่วยผม



บทที่  1
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5367425/W5367425.html