ฉันคงไม่รู้สึกเองใช่ไหม
เธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมเฉกเช่นก่อน
ทั้งคำพูดทั้งอารมณ์ช่างตัดรอน
แลหัวใจฉันสะท้อนความเสียใจ
ฉันคงไม่ควรรู้สึกตั้งแต่ต้น
ฉันเป็นคนปล่อยหัวใจให้หวั่นไหว
มันผ่านมาเพียงชั่ววูบแล้วผ่านไป
น่าจะรู้ว่าเป็นได้แค่ลวงตา
มันไม่เคยมีอะไรเข้าใจไหม?
จำจดใจใส่สมองไว้เถอะหนา
เลิกความคิดเลิกดึงดันเลิกหลอกตา
ที่ผ่านมาให้ถือว่าไม่มีจริง
คนอย่างเราใครเขาจะมาสน
อย่าเป็นคนหลงตัวเองให้มากยิ่ง
อยู่คนเดียวมาเพียงใดนั่นสิจริง!
อย่าไปหวังสิ่งข้างหน้าว่าจริง-ลวง
ชีวิตไม่จบลงเพียงเท่านี้
หากชีวีไม่สุดสิ้นมิต้องห่วง
รักตัวเองอย่าให้ใจใครมาลวง
ปล่อยให้ดวงพรหมชีวิตลิขิตไป
---
สวัสดียามเย็นวันอาทิตย์ครับ
พอดีเจอกระดาษบันทึกเมื่อต้นปีที่แล้ว
เลยลองนำเรื่องราวในนั้นมาเขียนเป็นกลอนดู
เลยได้เช่นนี้ครับผม...
แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 50 15:55:44
จากคุณ :
OgaRyu 
- [
6 พ.ค. 50 15:38:46
]
รู้สึกไปเอง
