กาลครั้งหนึ่ง. . .ฉันยังมีเธอ
เป็นเพื่อนที่แม้ไม่อาจพบเจอ แต่ก็ยังมองเห็น
เพื่อนที่เข้าใจ และยอมรับในตัวตนที่ฉันเป็น
เพื่อนที่ห่วงใย รับฟังเรื่องสุขและทุกข์เข็ญของกันและกัน
กาลครั้งหนึ่ง. . .ฉันยังมีเธอ
แม้ไม่ได้คุยกันสม่ำเสมอ แต่ก็ไม่ได้ห่างหาย
เรายังถามไถ่ทุกข์สุข ผ่านความห่างไกล
ให้รู้ว่าเธอและฉันยังมีเพื่อน ที่ห่วงใยอยู่อีกคน
กาลครั้งหนึ่ง. . .ฉันยังมีเธอ
แต่ภาพเพื่อนที่รักกัน กลับเบลอๆ เริ่มเลือนหาย
เพื่อนที่คิดว่าฉันมีเขา เขามีฉัน เหมือนเพื่อนคนนั้นหายไป
มิตรภาพที่อ่อนไหว ถูกพัดกระจายไปกับสายลม
กาลครั้งนี้. . .ฉันยังมีเธอ. . . . . . .หรือเปล่า
ยามที่ฉันเศร้า เธอยังเต็มใจอยู่ข้างกันไหม
ยังอยากยิ้มด้วยกัน หรือเปล่าเมื่อฉันสุขใจ
ยังอยากรับรู้ความเป็นไปของฉัน อยู่บ้างไหมเธอ
กาลครั้งนี้. . .ฉันยังมีเธอ. . . . .อยู่ไหม
หรือเพราะเวลามันเปลี่ยนไป เราจึงควรห่างเหิน
หรือเพราะถนนสายชีวิต ที่เราต้องต่างคนต่างเดิน
หรือเพราะฉันบังเอิญทำผิด อย่างไม่น่าให้อภัย
กาลครั้งไหนๆ. . .เธอยังมีฉัน
ความรู้สึกที่มีให้ในวันนั้น วันนี้ยังคงเหมือนเก่า
ฉันยังจดจำมันได้เสมอในทุกๆเรื่องราวระหว่างเรา
ไม่ว่าเธอจะสุขหรือเศร้า. . ฉันยังอยากฟังเธอบอกเล่า- -เหมือนวันวาน
Ring Road -ถนนวงแหวน-
------------------------------------------------
ว่าจะพักมือแล้วนะ . . . แต่ทนไม่ได้
ช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้ อยู่ดีๆ ก็อยากร้องไห้ . . .
ความคิดถึง - - บางครั้งก็ใจดี - - ทำให้เรายิ้มได้
...แต่... บางครั้งก็ใจร้าย - - ทำให้ร้องไห้ได้เหมือนกัน
เป็นกำลังใจให้หนูด้วยยยยยย T^T
จากคุณ :
Lvanilla
- [
7 พ.ค. 50 16:05:57
]