ฝนตกทำน้ำท่วม.........ขังถนน
พาขยะลอยปะปน........เปรอะเปื้อน
ลุยน้ำเน่าจำทน...........ทุกข์ทุเรศ
รอรถติดคืบเขยื้อน.......ยิ่งล้าหน่ายเหลือ
ฝนเจือน้ำท่อล้น.......ปนเหม็น
ป้ายรถเมล์ฉ่ำเย็น.........แฉะชื้น
สองแถวผ่านน้ำกระเซ็น.....สกปรก
เปื้อนเปรอะเสื้อเป็นปื้น............ปากอ้าด่าไป
ไอ้เวรญาติป่วยต้อง.........ดูใจ
เอาเถอะวะให้อภัย...........สักครั้ง
รอรถอยากรีบไป.............หงุดหงิด
ฝนตกไม่หยุดยั้ง..............ยิ่งท้อรอนาน
งานหนักเงินนิดจ้อย..........จุนเจือ
เถ้าแก่เค็มดุจเกลือ............มักได้
ไปสายด่าไม่เหลือ.............อาจไล่ ออกแล
เซ็งโคตรคอยจนใกล้..........จักได้เวลา
รถเมล์มาแน่นเอี้ยด...........เบียดไป
เอียนกลิ่นอับอวลไอ..........อุดอู้
ทนดมกลิ่นเหงื่อไคล..........ขี้เต่า
ฝนตกฟ้าร้องสู้..................สุดกลั้นกลัวสาย
ใช้แรงกายแลกได้.............เงินตรา
พอแค่เลี้ยงกายา.............รอดพ้น
ทำงานผ่านเวลา............วันหนึ่ง
กินค่ำหาเช้าค้น..........แค่มื้อผ่านไป
ในวันฝนฉ่ำฟ้า.......ชื้นเย็น
ชีวิตยังลำเค็ญ..........ยากแค้น
โลกเท่าที่มองเห็น.........หดหู่
ฟ้ามืดฝนดังแม้น...............สาดซ้ำย้ำเข็ญ
แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 50 18:23:28
จากคุณ :
คมเย็น 
- [
7 พ.ค. 50 18:21:40
]
ฝนแฉะ โคลง๔ไม่สุภาพ
