Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    **เสียงร้องไห้ทั้งหมดบนโลกใบนี้ ไม่ใช่เสียงร้องขอความช่วยเหลือ**

    - 1 –

    คนใกล้ตัวของผมเป็นมะเร็ง

    คนใกล้ชิดยิ่งกว่าคนก่อนที่เคยเป็น

    เกิด แก่ เจ็บ ตายเป็นปกติของโลก

    แต่ทั้งรู้ เราก็ยังโศกหู่ไปกับสิ่งเหล่านั้น

    หงอย เศร้า เหงา รัก เป็นสามัญของอารมณ์

    แต่ทั้งทราบ เราก็ยังขื่นขมไปกับสิ่งเหล่านั้น

    มะเร็งทางกายไม่ต่างจากมะเร็งทางอารมณ์

    ปล่อยให้ลุกลามแพร่กระจาย

    ถึงระยะสุดท้ายก็เกินเยียวยาเช่นกัน

    - 2 –

    เฉลิมฉลองกับความหลังเหมือนคนจมในอดีต

    การใช้ชีวิตอยู่กับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว มิใช่มีเพียงมุมของความสลด

    หากอนาคตหรือปัจจุบันมิใช่สิ่งที่น่าอภิรมย์

    ความหลังที่พอจะทำให้เรายิ้มได้ ก็ควรค่าแก่การพูดคุยด้วย

    แม้บางคนจะนึกถึงความสุขในช่วงชีวิตข้างหลังไม่ออก

    แต่เชื่อเถอะ ย่อมมีอยู่บ้าง เล็กน้อยต่างกัน

    สิ่งเหล่านั้น ถูกกดทับไว้โดยระบบความคิดเลวๆของมนุษย์

    ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำที่เรายังแวะไปกินบ่อยๆ

    นั่นมาจากรสอร่อยของวันเก่าๆ

    - 3 –

    มีคนใหม่ๆหลายร้อยพันคนผ่านเข้ามาในสายตา

    งามบ้าง ขี้เหร่บ้าง ตามประสาสายตานิยม

    ตาตี่ ตี๋ขาวเคยคลั่งไคล้ พอผ่านไป ตาโต เข้มคล้ำก็กลับมา

    คนเราคบหากันที่หน้าตา ในวงเล็บ ตามสมัยนิยม

    บางคนบอกว่า ตนเองไม่หล่อ ตนเองหาความสวยไม่เจอ

    ดาราเก่าๆบางคนหากเข้าวงการในพ.ศ.นี้

    ผมเองยังไม่รู้เลยว่าจะมีบทตัวประกอบให้เขาเล่นสักกี่เรื่อง

    - 4 –

    เขาว่ามีเพื่อนแท้สักคนก็เป็นบุญแล้วที่เกิดมา

    แต่ถ้าวันหนึ่ง เพื่อนแท้ของคุณเกิดต้องจากไป

    คุณจะทำอย่างไร

    จะอยู่ตัวคนเดียวในโลกแล้วเอาแต่ร่ำร้องเรียกหาเพื่อนคนนั้น

    หรือจะหาเพื่อนแท้คนใหม่ต่อไป

    แล้วถ้ากฏบอกว่าชั่วชีวิตคุณมีเพื่อนแท้ได้คนเดียวคุณจะทำอย่างไร

    …คนเราในปัจจุบัน เอาแต่ใจจนเกินไป คนใหม่ที่เข้ามามักจะสู้คนเก่าไม่ได้

    และมักจะสูญเสียสิ่งมีค่าโดยรู้ตัวเมื่อสาย

    ในเวลาที่เพื่อนแท้ของคุณจากไป โลกบอกแก่คุณว่า

    ถึงเวลาที่คุณต้องเป็นเพื่อนแท้ให้ใครสักคนแล้วล่ะ

    - 5 –

    ผมไม่รู้ว่าชั่วชีวิตผมจะช่วยคนได้สักกี่คน

    บางที อาจไม่มีเลยสักคน

    เพราะทุกคนบนโลก ยกเว้นตัวผมล้วนแข็งแกร่งอย่างแสนสาหัส

    เมื่อยื่นมือเข้าไป ผมมักหยิบฉวยได้แต่ คำว่า ไม่เป็นไร

    ผมจึงได้นั่งมองพวกเขาเฉย แม้มีเมตตา กรุณา และ มุทิตา

    แต่กลับต้องใช้อุเบกขามากกว่าข้ออื่น

    …ในสวนแห่งหนึ่ง

    มีเด็กน้อยหกล้มร้องไห้ อยู่เบื้องหน้า แผดเสียงจ้า

    ปล่อยไว้สักพัก เด็กน้อยก็หยุดร้อง เงียบสนิท แล้ววิ่งกลับไปหาพ่อแม่

    ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่าว่า

    เสียงร้องไห้ทั้งหมดบนโลกใบนี้ ไม่ใช่เสียงร้องขอความช่วยเหลือ

    จากคุณ : กาแฟสอง - [ 9 พ.ค. 50 14:19:36 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom