ความคิดเห็นที่ 1 กระทุ้งแรงใส่ดินปืนมากไประวังมันแตกลำกล้องสวนคืน ได้กลายเป็นเจ้าเงาะงามแงะแน่นอนเลยเจ้าค่ะ อ่านกลอนของคุณโคมเย็นแล้วคิดถึงปาป้า ปาป้าเป็นพวกชอบนั่งห้าง(นั่งซุ้ม)ส่องกวาง สีน้ำน้อยจำได้ว่า ยัยน้ำตาลเธอโตมากับโปรตีนจากป่า กินตับไก่แบบเละๆ(เพราะลูกปรายมันทำเละ) ขาดกระรุ่งกระริ่ง ปืนแก๊ปถ้ายิงไม่แม่นนัดหนึ่งปล่อยไปแล้วสัตว์ไม่ตาย คนยิงเตรียมตัวตามรอย หรือถ้าเป็นสัตว์ดุร้ายก็เตรียมตัววิ่งป่าราบ การนั่งห้างจึงเป็นทางเลือกที่ดี (เพราะกว่าจะยัดได้ลูกหนึ่งโหแม่เจ้าโว้ยนานซะ) พล่ามไปงั้นแหละเจ้าค่ะ หนูยิงไม่เป็นเป็นแต่ทำส่วนประกอบ จากคุณ : sugarhut - [ 10 พ.ค. 50 18:48:43 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขออนุญาต ท่านสหาย คมเย็น ขอรับ เฮ้..... ถึงยังขะหนาดงั้น เชียว... คุณหนู..... มะรึดก พราน เรอะเจ้าคะ . . . . . . . . . เจ้าข้าเอ๊ย..... ใครไม่เฅยรู้ ก็รู้ซะ เดี๋ยว...จักซวย... ข า ด รุ่ ง ริ่ ง เ ห มื อ น. . . . . ตั บ ไ ก่. . . . .   นะ...สหายฉัน ไม่รู้ด้วยนา (เราเตือนคุณแล้ว   Hannibal Rising...! ) แฮ่..... แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 50 20:56:37 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 10 พ.ค. 50 20:55:30 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีท่านชายพจน์และท่านหญิงหัด ที่เขียนมาเป็นเรื่องสมัยเด็ก ตามผู้ใหญ่ไปซุ่มแต่ไม่เคยยิง ตอนนั้นยังเด็กมาก  นั่งนานๆแล้วเบื่อ  จริงๆแล้วไม่เคยสะพายหรือหอบหิ้วอะไร  เดินตัวเปล่า(ไม่ใช่แก้ผ้า) กระบอกน้ำทำจากไม้ไผ่ร้อยเชือกสำหรับสะพาย จุน้ำได้เยอะ จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 11 พ.ค. 50 10:39:59 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แฮะๆๆๆ คุณโคมเย็น ตอนเป็นเด็กเมื่อสมัยกี่ยี่สิบปีมาแล้วเจ้าค่ะ ขอนุยาดนิดนึง พี่(ท่าน)พจ ตอนนี้บิดาหนูไม่มีฤทธิ์จะทำให้ใครรุ่งริ่งแล้วล่ะ จากคุณ : sugarhut - [ 16 พ.ค. 50 16:00:52 ]