ความคิดเห็นที่ 1 ยังอ่านไม่จบเลยค่ะ T T จากคุณ : ม่วนน้อย - [ 13 พ.ค. 50 00:04:06 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จบแล้วมาคุยกัน. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 13 พ.ค. 50 00:15:10 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พี่ชาย เพราะดีค่ะ ทำให้นึกถึงเพลงประกอบละครเวทีในตอนนั้น เสียดายที่จำไม่ได้ซะแล้ว จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 14 พ.ค. 50 09:08:22 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แม้ขึ้นสู่สวรรคาลัย ดวงฤทัยยังคงห่วงและหวง จึงไม่อาจตัดกิเลสทั้งปวง ยอมลดร่วงสู่โลกีย์แดน อ่านกลอนพี่(ท่าน)พจแล้วให้คิดถึงกะโลงอมรา (โคลงอมรา) สีน้ำน้อยเพิ่งไปหามาอ่าน -- ซื้อเป็นของขวัญพี่ไนท์จากการเล่นเกมส์คราวก่อนด้วย -- เนื้อหาในเล่มประมาณเดียวกับกลอนพี่(ท่าน)พจเลย ศรัทธาในรักจนเป็นเหตุให้เกิดความหม่นหมอง จากคุณ : sugarhut - [ 14 พ.ค. 50 13:12:32 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณ ทิวลิป ฯ "...สุดเอื้อม มือคว้า ข้าจะฝัน ฯลฯ... ชั่วโมงนี้ จำได้ ประโยคเดียว เจ้าค่ะ แล้วพี่จักไป ปัดฝุ่น หา บทละคร ที่เคยมีส่วนร่วมมาด้วยตนเอง เมื่อหลายปีมาแล้ว มา นำเสนอ อีกครั้ง ค่ะ. (ไม่บอก ดอกว่า กี่ปี  เดี๋ยวญาติ จักคำนวณอายุเราถูก) * ป.ล.   อายุ ที่ว่า   มิใช่อายุ เฉพาะ กระผม   ฅนเดียว   แต่หมายถึง   อายุของ   ฅนที่   " นึกถึงเพลงประกอบเวทีในตอนนั้น..."   ด้วยนะ   ขอรับ.   (หวังดีนะเนี่ย.....)   แฮ่..... แก้ไขเมื่อ 14 พ.ค. 50 13:38:33 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 14 พ.ค. 50 13:37:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณ น้อง sugarhut สำนวนใกล้เคียงกับหนังสือ Don Quixote' ของพี่เลย นะเนี่ย ดีจัง ค่ะ ว่าแต่ คุณน้องเหอะ เปนอย่างไรบ้างท่าน สนุกกับ งานการ ไปถึงไหน รู้ฤๅเปล่า ใครคอยเฝ้า เหงาหัวใจ... . . . . . . . ...เก๊าะ...พี่เองไง...ฮ่า...ฮ่า...อย่า...ร้อนตัว. พู้ดดด...เล่นนน...น่าค่า อย่าถือสา กันเลย. แฮ่..... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 14 พ.ค. 50 13:50:38 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โอ.... ดอนกิโฆเต้ สู้ไป สู้ไป สู้ไป ......................."สู่ฝันอันยิ่งใหญ่"................. แหะ แหะ ขอรับ นึกถึงละครเวที ของ คณะละครสองแปด โอ.... ไปล่ะ ไปฝันก่อน ข้าพเจ้าจะชักดาบไม้ เข้าถมโรมรันกับกังหันยักษ์ทะมึนข้างหน้า โดยพลัน ชะแวบ จากคุณ : นายทิวา - [ 14 พ.ค. 50 16:41:39 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พี่(ท่าน)พจ อืม สบายดีเจ้าค่ะ แล้วเรื่องอายุ หนูว่าคำนวนไปแล้วคงมืน เพราะเลขมันเกินกว่าหลักที่หนูจะบวกได้ ด้วยสมองของเด็กวัย  4 ขวบ แบบยัยน้ำตาลเขา พี่นายทิวา ละคร 28 อายุ 28 หรือว่า สมัยปี 28 ถ้าเป็นสมัยปี 28 ตอนนั้นยัยน้ำตาลเพิ่งจะ 4 ขวบ จริงๆนะเจ้าค่ะ ยัยน้ำตาลคำนวณ อายุทุกท่านที่ได้ชมไม่ถึกแน่ๆ หนูไม่ได้ป่วน นะ จากคุณ : sugarhut - [ 14 พ.ค. 50 17:53:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ท่านสหายพจน์ แวะมาอ่าน ฉะนี้ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 14 พ.ค. 50 18:38:02 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จำได้ลางๆ ครับ  ถูกเปล่าไม่รู้ "สุดมือ... เอื้อมคว้าข้าจะฝัน กล้าหาญ ราญรบอริร้าย ... จะไปถิ่นอันคนกล้ายังถอย สิ่งใดชั่วแท้จะแก้ไข(?) ... ... ..." ง่ะ จำภาษาไทยแทบไม่ได้เลย แก่แล้ว ฮ่าๆๆ  จำได้แต่ภาษาอังกฤษอะครับ To dream the impossible dream To fight the unfightable foe To bear the unbearable sorrow To ... where the brave dare not go To right the unrightable wrong To ... pure and chaste from afar (?) ... To reach the unreachable star This is my quest... อ้าว จำได้แค่นี้อีกเหมือนกัน เอิ๊ก จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 14 พ.ค. 50 21:12:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พี่ชาย สรุปว่ามีคนที่ร่วม " นึกถึงเพลงประกอบละครเวทีในตอนนั้น..." หลายคนเชียว อุ๊บส์...ไม่อยากบอกเลยว่าอายุเท่าไหร่แล้ว เนอะพี่ทิวา กับเฮียพีท เนอะ ปล. ใครหาเนื้อเพลงได้ มารับรางวัลที่ทิวลิปได้เลย จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 15 พ.ค. 50 08:52:15 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ท่านสหาย นายทิวา ขออนุญาต บอกกล่าว อัศวินสำรอง เฮ้ย ซานโช่ ลากฉันกลับมาขึ้นหลัง โรสินันเต้ หน่อยสิ เฟร้ย ยักษ์ มันแพ้แล้ว. ดังนี้ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 15 พ.ค. 50 16:30:10 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณหนูน้ำตาล จริง. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 15 พ.ค. 50 16:32:20 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ท่านสหาย เกรียงไกร (ผู้คุ้นเคย) แวะมาอ่าน แล้วก้อ... แวะมาเจอกันบ้างสิ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 15 พ.ค. 50 16:33:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ท่านสหาย พีทคุง อุตส่าห์ จำได้ กระผมอ่านเนื้อร้องภาษาอังกฤษของท่านแล้ว ได้ยินทำนอง คุ้นในหู แม้นานมาแล้ว จนแทบจัก แหกปากร้องออกมาเปน โอเป - ร่า หน้า มอนิเตอร์ เลยแหละ ขอรับ The Impossible Dream... สู่ฝัน...อันยิ่งใหญ่ เนาะ...เราท่าน...ยังมิลืมเลือน ยอดเยี่ยม ขอรับ ท่าน. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 15 พ.ค. 50 16:41:51 ]

ความคิดเห็นที่ 16 น้องทิวลิป ฯ ห า พ ว ก รุ่ น ร า ว ค ร า ว เ ดี ย ว กั น ล ะ สิ . . . . . . แฮ่..... (พี่กำลัง รื้อ กองหนังสืออยู่ โดยกวดขัน เจ้าค่ะ) จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 15 พ.ค. 50 16:46:06 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณทิว (ลิป) รางวัลคืออันใดเอ่ย ถ้ายั่วใจมากมาย จะได้กระตือรือร้นค้นหามาแบมือรอรางวัลครับ โฮ่ๆๆ คุณ(พี่)พจจี้  ตกลงเราวัยเดียวกันหมดเลยใช่มั้ยครับเนี่ย เหอๆๆ  เพลงภาคภาษาไทยก็ทำนองเดียวกับภาคภาษาอังกฤษแหละครับ แต่ผมไม่ค่อยได้ร้อง เลยจำแทบไม่ได้เลย  ภาคภาษาอังกฤษเคยนึกคึกร้องเล่นอยู่บ้าง เลยหลุดๆ หลงๆ มากระท่อนกระแท่นนะ  เอาไว้ถ้ารางวัลคุณทิว (ลิป) ล่อใจ ผมไปหาเนื้อเต็มมาโอ...เปล่า... กันดีปะ ฮ่าๆๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 15 พ.ค. 50 20:53:51 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณพีทคุง ดี ๆ ๆ ๆ ๆ ขอรับ กระผมก็ว่าจะติดต่อหลาย ๆ ที่ ทั้งค้นหาสูจิบัตรที่เคยเก็บไว้เปนที่รฦกด้วย แหม...ถ้าได้เจอ คุณครู คำรณ (คุณะดิลก) ผู้กำกับการแสดงละครเรื่องนี้ ก็ดีน่ะสิ (แต่ตอนนี้แว่ว ๆ ว่าท่านอยู่ต่างประเทศ) เปนอันว่า ช่วยกันนะ ขอรับ จะกินรางวัลหลวงพี่ให้ได้ ป.ล. หลวงพี่       ความลับแตก ดัง โพละ ! ! !       ละครเรื่อง สู่ฝันอันยิ่งใหญ่ เรื่องนี้       เปิดแสดงราวปี ๒๕๒๙       เปนเรื่องที่ ๒       ต่อจาก เรื่อง กาลิเลโอ      (เรื่องแรก ประเดิมคณะ       ที่เพิ่งแยกออกมาจากกลุ่ม พระจันทร์เสี้ยว)       ในปี ๒๕๒๘       (ก็ชื่อคณะละคร สองแปด ไงล่ะ)       แล้วทีนี้.....       ละครเวที       ระดับวรรณกรรมโลก แบบนี้             อย่าบอกนะ       ว่าไปเพิ่งไปดูมาเมื่อวานนี้ ที่ไหนอีก       อย่างน้อยคราวนั้น ก็ ยี่สิบ ละวะ             ดูละครเมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๙       ตอนนั้นอายุ ๒๐ ปี (โดยประมาณ)             แล้วตอนนี้ล่ะ.....             จ ะ เ ห ลื อ เ ร อ ะ. . . . . .           แฮ่..... * ผิดพลาดเล็กน้อย   ขออภัย เจ้าค่ะ   แต่ก็ยังยึดมั่น   ในความ มัน    แห่งการ อะจ๊าก...อะจ๊าก...อยู่    ดังนี้ ขอรับ.   แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 50 15:36:39 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 16 พ.ค. 50 08:00:36 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เฮียพีทเจ้าขา ถ้าจะทำความดีน่ะ ไม่ต้องขอดูรางวัลก่อนหรอกค่ะ เรื่องแบบนี้ต้องมีใจให้มาก่อนนะ เอาไว้ให้หาได้ก่อนค่อยมาคุยเรื่องรางวัลดีไหมคะ แต่ถามสักคำเถอะ เขียนชื่อทิวลิปทำไมต้องวงเล็บด้วยเจ้าคะ จะอดรางวัลใหญ่ก็ตรงนี้แหละ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 16 พ.ค. 50 15:46:00 ]

ความคิดเห็นที่ 20 พี่ชาย จะแย่งรางวัลกับเฮียพีทเหรอคะ ใครบอกล่ะ ทิวลิปไปดูละครตอนอายุ 15 ต่างหาก จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 16 พ.ค. 50 15:54:06 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณน้อง ทิว (ลิป) สิ บ ห้ า. . . . .! ! ! ! โอ...แม่จ้าว..... ให้ตายสิ ร้อบบิ้น... อือม์ม์ม์ม์... ก้อด๋าย...ค่ะ... กระผมจำผิดเอง พระจันทร์เสี้ยว ก้อจำผิด คณะละคร สองแปด ก็จำผิด ใคร ใคร ก็จำผิด หลวงพี่ บันทึกความจำ ถูก อยู่ ท่านเดียว เย้ห์...เยห์... แฮ่..... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 16 พ.ค. 50 16:20:55 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ฮ่าๆๆๆๆๆ โอยยย เขาพูดถึงเรื่องสมัยยัยน้ำตาลอายุสี่ขวบ แล้วยัยน้ำตาลจะรู้เรื่องไหมนี่ ว่าแต่เนอะนึกดู ตอนนั้นยัยน้ำตาลอายุ 4 ขวบ คนข้างบน อายุ 15 - 20 เป็นอย่างต่ำ นับนั่งนับทั้งมือทั้งเท้า ก็นับไม่ถูก งุงุงุ แต่ทำไม เจ้าของทู้ ดูหน้าเหมือนเป็นคุณป๊ะป๋ายัยน้ำตาลซะงั้น ยัยน้ำตาลกับพี่สาวเขาห่างกัน 10 ปี อายุคุณป๊ะป๋า ตอนมีพี่สาวราวๆ 28 ตอนยัยน้ำตาลอายุ 4 ขวบ คุณ ป๊ะป๋า ก็บวกไปอีก 14 ปี เป็น 42 ฮ่า ทำไมพอดิบพอดี พี่โจ้ ค่าขนมรับจ้างยิง อย่าลืมเลี้ยงพุดดิ้งหนูเบิ้ล 3 โหล จากคุณ : sugarhut - [ 16 พ.ค. 50 16:23:03 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เฮ่ย...คุณหนู... อะหยังจิอู้จะอั้น... เปลี่ยนเรื่อง เปลี่ยนเรื่อง แฮ่..... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 17 พ.ค. 50 00:47:24 ]

ความคิดเห็นที่ 24 พี่ชาย เฮียพีท เอามาฝากค่ะ The Impossible Dream To dream the impossible dream To fight the unbeatable foe To bear with unbearable sorrow To run where the brave dare not go To right the unrightable wrong To be better far then you are To try when your arms are too weary To reach the unreachable star This is my quest To follow that star No matter how hopeless No matter how far To fight for the right Without question or pause To be willing to march into Hell For a heavenly cause And I know if I'll only be true To this glorious quest That my heart will lie peaceful and calm When I'm laid to my rest And the world will be better for this That one man, scorned and covered with scars Still strove with his last ounce of courage สุดมือ เอื้อมคว้าข้าจะฝัน กล้าหาญ รานรบอริร้าย ชีวิต จะปลิดปลดมิลดละง่าย จะไป ถิ่นอันคนกล้ายังถอย อะไร ชั่วแท้จะแก้ไข อันไหน ถ้าใจรักสลักร้อย แรงน้อย เหนื่อยอ่อนสู้มิรู้ถอยดั่ง ใจหวัง จะลอยลิบหยิบดาว จะไกลแค่ไหน ไม่เคยสิ้นหวัง จะไม่มีหยุดยั้ง พลังฝันอันเร่งเร้า ไม่ลังเลและขลาดเขลา สู่เป้าหมายอันใฝ่หา อาจจะล้มเซถลามากี่ครั้งก็ยังรักยุติธรรม... สิ่งดีงามจะค้ำจุนโลกไว้ ตายแล้วยังนอนตาหลับ โลกจะดีกว่านี้ควรต้อนรับ ประทับใจทุกคนได้.. ผู้ทนง เท่านั้นจึงจะมี บาดแผลนี้ ถี่เป็นแถวแนวเลือดไหล ความหวังที่ตั้งมั่นคือความฝันใฝ่ โลกจะสวย..ด้วยความฝันบินสู่..ฟ้า ขอบคุณบล็อคของคุณ grappa ค่ะ ตกลงว่าของรางวัล ทิวลิปเก็บไว้เองนะคะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 17 พ.ค. 50 09:27:58 ]

ความคิดเห็นที่ 25 น้อง ทิวลิป ฯ ถูกต้อง จริง แล้ว ขอรับ. ด้วยความ คารวะ ยิ่ง เจ้าค่ะ. . . . . . . . . . จากหัวใจ ของ พี่ชาย . . . . . . . . รางวัลของคุณ น่ะ คุณ มี ให้ มาแล้ว อย่าง งดงาม ดังนี้ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 17 พ.ค. 50 17:45:55 ]