รักครั้งนี้เป็นรักที่ผมเสียใจที่สุด นี่เป็นประโยคที่คิมพูดไว้ผมจำได้ถึงทุกวันนี้
เรื่องราวที่เกิดต่อไปนี้จะบอกว่ามันคือบุพเพสันนิวาสแน่ไซร้ก็ไม่รู้ว่าจะได้หรือเปล่า หรือเป็นเพราะความเจ้าชู้ของผมเองก็คงไม่ผิด เรื่องราวทั้งหมดจึงได้เกิดขึ้น มีแต่ความเสียใจ การเสียน้ำตา ไม่มีอะไรดีขึ้นมาผมรู้สึกผิดกับสิ่งที่ได้ทำไป และเก็บเอาไว้แต่ความรู้สึกดีๆ ที่คิมทำให้กับผมเท่านั้น ส่วนความรู้สึกดีๆ ที่ผมทำให้คิมเหรอ เอ ผมนึกไม่ออก ไม่รู้ว่าผมทำอะไรไว้บ้างหรือเปล่า อันนี้คงต้องไปถามคิมเอาเอง แต่ที่ผมจำได้คือผมทำให้คิมร้องไห้ เรากอดกันร้องไห้ ผมขอให้คิมอย่าจากผมไป ผมรักคิม แต่สุดท้ายมันก็พัง เหมือนปราสาททรายที่โดนคลื่นซัด มันไม่ได้สาดซัดทีเดียวจนพังทลายในพริบตา แต่มันค่อยๆ สาดเข้ามาทีละนิด ค่อยคลืบคลานเข้ามาจนฐานทรายนั้นหายไปสุดท้ายยอดปราสาทก็ทานทนต่อไปไม่ไหวพังครืนลงมา ทุกอย่างจบ!
ตอนแรกผมคิดไว้ว่าอยากเก็บเรื่องราวนี้ไว้ในใจผมคนเดียวเท่านั้น อยากจำแต่ภาพเดิมๆ ความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีให้กันไว้ในความทรงจำผมตลอดไป อีกในความรู้สึกของผม ผมก็ปวดใจทุกครั้งที่เห็นคิมออนเอ็มแล้วเปลี่ยนชื่อไปต่างๆ นาๆ ที่แสดงถึงความรักครั้งใหม่ของคิม ผมเสียใจอยากร้องไห้ให้กับความโง่ของตัวเอง อยากร้องไห้ให้กับความเลวของตัวเองที่ทำกับคิมเอาไว้
วันนึงผมขับรถกำลังกลับบ้านตอนกลางคืนฟังวิทยุคลื่นนึง เปิดเพลงช้าๆ ซึ้งๆ ผมก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย แล้วอยู่ท่อนนึงของเพลงก็ดังเข้ามาในหูผมเองโดยอัตโนมัติ
ผิดที่ฉันเอง ตัวของฉันเอง ที่ไม่เคยจะห่วงใยตอนคบกัน
ผิดที่ฉันเอง ไม่ยอมรับฟัง ว่าเธอแคร์ เธอรักฉันมากเท่าไร
ผมท่องประโยคนี้ไว้ในใจตลอดทางที่กลับบ้าน พอกลับมาถึงบ้านผมเปิดคอมหาในเน็ตทันทีว่าเพลงนี้เป็นของใคร ใครร้องไว้ เนื้อเพลง หาเพลงมาฟัง จนในที่สุดผมก็เจอ ผมลองฟังจนจบเพลง เออใช่เลย เราทำแบบนี้กับคิมเอาไว้ ยิ่งฟังยิ่งเศร้าใจ เพลงนี้เลยเป็นแรงบันดาลใจให้ผมเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา
ผิดที่ฉันเอง
หวัดดีครับ น้องคิมทักทายผม ซึ่งเราเคยคุยกันมานานแล้ว แต่ก็คุยๆ หายๆ
ดีครับ ผมทักทายกลับ
......... ความเงียบเริ่มเข้าครอบคลุม
ทำไรอยู่ครับ ผมเริ่มบทสนทนา
อ่านเรื่องสั้นอยู่ครับ
อืม เรื่องไรอะ
อ่านป่ะหล่ะ เดี๋ยวคิมส่งให้
เอามาดูก็ได้
เรื่องนี้เค้าดังนะ เห็นว่ามีคนเอาไปทำเป็นหนังแล้วด้วย
เหรอจริงดิ ไหนๆ ลองเอามาดูหน่อย
..................................................... ผมรอให้น้องคิมส่งมาให้
แล้วเป็นไงสบายดีป่ะ ผมถามต่อ
สบายดีครับ
อะเสร็จแล้ว
พี่เซนลองอ่านดูดิ หนุกนะ เกี่ยวกับลูกเรืออะ
อืมแล้วพี่จะลองอ่านดู
งั้นคิมไปก่อนนะครับ
บายๆ ครับ
หลังจากน้องคิมออฟไลน์ไปแล้วผมก็เริ่มต้นอ่านเรื่องสั้นนั้นทันที มันเป็นเรื่องราวของเกย์ที่ไปชอบผู้ชายเพื่อนร่วมงาน เป็นความผูกพันที่ไม่มีเรื่อง Sex เข้ามาเกี่ยวข้อง ผมอ่านแล้วรู้สึกชอบอ่านๆ ไปร้องไห้ตอนท้ายๆ เรื่อง แต่ก็รู้สึกดีกับเรื่องนี้ ผมอ่านข้ามตอนท้ายเรื่องไป เพราะว่าทนไม่ไหวมันเศร้าเกินไป พออ่านจบผมเปลี่ยนชื่อเอ็มผมทันที
ไม่อ่านแล้วนะ จะร้องไห้ เซ็งเป็ดเลย
พออีกวันรุ่งขึ้นผมเจอน้องคิมในเอ็มอีกครั้ง ผมรีบเข้าไปทักทันที
หวัดดีครับ
เป็นไงมั่งพี่อ่านแล้วเป็นไงมั่ง คิมว่าหนุกดีนะ
ก็หนุกดีอะแรกๆ ขำๆ แต่พอมาตอนหลังๆ พี่ไม่อ่านเลยอะ เศร้าจะร้องไห้ เซ็งเป็ดเลย
อะนะ 555
ขำไร หรือว่าเราคิดไรกะพี่เนี่ยถึงส่งเรื่องนี้มาให้พี่อ่าน
อะนะ ซะงั้น
บอกมาเหอะพี่ไม่ว่าไรหรอก
ไม่มี 
เหอะๆ พี่ล้อเล่น
หลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันมากขึ้น มากกว่าเมื่อก่อนที่เราเคยคุยกัน ถึงแม้เราจะแอดเอ็มกันไว้นานแล้วก็ตามทีแต่ว่าเราคุยกันเพียงสั้นๆ ใช้เวลาไม่นานนัก แต่พอวันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป เราเข้าใกล้กันมากขึ้น และหลังจากวันนี้ไปทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลง
วันที่ 2 ผมออนเอ็มเช่นเคยแล้วน้องคิมก็ออนไลน์ ผมรีบไปทักเช่นเดิมแล้วก็แซวไปเรื่อยๆ ผมพยายามชวนคุยแต่เรื่องพวกนี้เพื่อจะดูปฏิกิริยาของน้องคิม และผมก็พอจะดูทางออกว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป
หลังจากวันนั้นผมออนเอ็มรอน้องคิมทุกวัน มันเป็นไปโดยอัตโนมัติ มันรู้สึกว่าผมอยากคุยกับน้องเค้า ผมรอเวลาที่น้องเค้าเลือกเรียน รอเวลาที่เค้าจะออนไลน์มาคุยกับผม ผมดีใจและมีความสุขที่สุดที่ได้คุยกับน้องเค้า
ผมทำแบบนี้อยู่สัก 3 4 วันได้ และเริ่มรู้สึกว่าน้องคิมก็มีใจให้กับผมเช่นกัน แต่เราทั้ง 2 คนก็ไม่ได้ประกาศตัวว่าต่างคนต่างเป็น เราแค่มีความรู้สึกดีๆ ต่อกันเท่านั้น
ตอนกลางวันวันนึงผมโทรไปหาน้องคิมขณะที่น้องอยู่ที่โรงเรียน เราได้คุยกัน มันเป็นเสียงที่ผมจำได้ทุกวันนี้ สวัสดีครับ คนนี้คือคนที่เราคุยผ่านตัวหนังสือมาตั้งนาน คนนี้คือคนที่เรารู้จักมานาน และอยากจะทำความรู้จักกันให้มากขึ้นไปอีก เราคุยกันเรื่อยเปื่อย ผมคุยไม่เก่ง กลัวว่าน้องเค้าจะเบื่อ
ส่วนมากเราคุยกันผ่านทางเอ็มมากกว่า ผมเคยเปิดกล้องให้น้องเค้าดู แล้วก็บอกเสมอว่าอยากเห็นหน้าน้องเค้าบ้างว่าจะเป็นยังไงเหมือนหรือต่างจากในรูปมากน้อยแค่ไหน จนวันนึงน้องคิมบอกผมว่า
ยืมกล้องเพื่อนมาแล้วหล่ะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะให้ดูกล้องนะ
เย้ๆ ดีดีครับ จะได้เห็นซะที ว่าต่างจากในรูปหรือเปล่า
.................................
.................................
ก่อนนอนผมโทรไปหาคิมอีกรอบ
คิมอย่าลืมโทรไปเตือนเพื่อนนะว่าให้เอากล้องมาให้ด้วย
ไม่ต้องห่วง คิม โทรไปเรียบร้อยแล้ว
ดีคร้าบ ฝันดีครับ นอนเหอะเดี๋ยวไปเรียนสาย
ครับฝันดีครับพี่เซน
กลางวันตอนพักผมโทรไปหาคิมเพื่อสอบถามว่าเป็นยังไงมั่ง
ตกลงเพื่อนเอากล้องมาให้ป่าว
เอามาครับ เดี๋ยววันนี้หล่ะจะได้ดูแล้ว
555 ดีครับ แล้วจะลงโปรแกรมเป็นป่าวอะ
อืมนั่นดิที่เป็นปัญหา ลองดูก่อนแล้วกัน ได้ไม่ได้ว่ากันอีกที
แล้วมีแผ่นไดรเวอร์มาให้ป่าวอะ
ไม่มีอะ เพื่อนบอกว่าแค่เสียบสายแล้วเดี๋ยวมันก็หาเจอเองเลย
เหรอมันจะได้เหรอ อย่างน้อยมันจะมีแผ่นมาให้นะ ไม่งั้นเราจะลงโปรแกรมได้ไงอะ
อืม ไม่รู้ดิครับ เพื่อนมันบอกมางี้อะครับ
อืมๆ ไม่ไรครับเอาไว้ลองทำดูแล้วกัน ยิ่งเก่งๆ คอมอยู่ด้วย จะได้มั้ยเนี่ย
โห นะ ถ้าทำไม่ได้ก็อดดูแค่นั้นเอง
อะนะมาอย่างงี้ก็แย่ดิ รอวันนี้ตั้งนาน
เดี๋ยวคิมกินข้าวก่อนนะครับ เดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทัน
ครับผม แล้วเย็นนี้เจอกันในเอ็มนะครับ
ครับผม หวัดดีครับ
คร้าบ
จากคุณ :
Proxy_Guy 
- [
14 พ.ค. 50 11:37:04
]
ผิดที่ฉันเอง
