ทอแสงเพียงกึ่งเสี้ยว.............เดือนสลัว
มองมืดคล้ำหม่นมัว...............หมอกคลุ้ม
ฟ้าร้องดุจดังรัว.....................กลองร่ำ
กลุ่มเมฆลอยเกลื่อนกลุ้ม........ก่อเค้าเงาฝน
บนผืนดินสงัดสิ้น..........สำเนียง
ไร้หรีดหริ่งจำเรียง............ร่ำร้อง
แสนว้าเหว่ปราศเสียง............เคยสดับ
คืนเงียบในหอห้อง....................ห่างร้างรักหาย
ในสำนึกแห่งห้วง...........คำนึง
ด้วยรักและคิดถึง..........ไป่สิ้น
อารมณ์หม่นรำพึง..........แรงเทวษ
ใจดั่งแหลกแยกชิ้น........ยิ่งช้ำยามถวิล
พังภินท์สิ้นหมดแล้ว..........รักสลาย
เคยมุ่งฝันมั่นหมาย............ร่วมก้าว
หวังชื่นสุขตราบวาย...........ชีวาตม์
พรากจากพาใจร้าว............โศกร้างสิ้นสูญ
หักอาดูรยากแท้...........ยอมตรม
ยามทุกข์ทนขื่นขม...........ขุ่นข้อง
เราสองไม่เหมาะสม..............ข่มโศก
หวังชาติหน้าคู่น้อง....................แค่นี้ที่ขอ
เจ็บพอจำพรากแล้ว...........ใจลาญ
ต่ำศักดิ์เกินจักคลาน...........คืบใกล้
เก็บช้ำตราบวิญญาณ..........วูบดับ
ขออยู่อย่างสิ้นไร้...............รักร้าวใจสลาย
จันทร์แสงจางกึ่งเสี้ยว..........เลือนสลัว
มืดดับลับหม่นมัว.................ทั่วหล้า
ฝนโปรยหล่นเปียกตัว...........เริ่มตก
คละอัสสุชลบนหน้า..............คล่าวน้ำฟ้าฝน
จากคุณ :
คมเย็น 
- [
19 พ.ค. 50 15:42:54
]
น้ำฝนน้ำตา
