วันนี้ฝนตกอีกแล้ว  ความหนาวเย็นเริ่มเกาะกุมหัวใจอีกครั้ง
ภาพอดีตที่ผ่านมานานเหมือนกันนะที่เริ่ม
บอกตัวเองเรากำลังทำอะไรอยู่   เกือบสองปีแล้วที่ผูก
พันกับคนๆหนึ่ง  ญาติก็ไม่ใช่คนใกล้ชิดสนิทก็ไม่ใช่
แต่ทำไมถึงผูกพันกันได้นานขนาดนี้นะ  หรืออาจเป็น
เพราะชะตาฟ้าลิขิต   หรือเราอาจเคยผูกพันบนทางเดิน
แต่ปางก่อน  แต่จะด้วยเหตุผลใดก็ตามวันนี้คนๆนั้นก็
เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเราแล้ว

ความรักค่อยๆซึมซับที่ละนิดๆจนก่อตัวเป็นความผูกพัน
ห่วงใยจนไม่อาจบอกได้ว่ามันเริ่มต้นเมื่อไรและที่ไหน
รู้แต่ว่าทุกข์ใจทุกครั้งที่ไม่อาจรู้ได้ว่าเขาเป็นอย่างไร
ห่วงใยทุกคราวที่เขาต้องแบกรับปัญหาจากข่าวรอบข้าง
เศร้าใจกังวลเสมอว่าเขาคนนั้นจะเป็นที่รักของคนอื่นหรือเปล่า                       จิตตกตลอดถ้าพบว่าเขางานน้อยลง
และเป็นสุขทุกครั้งที่ได้เห็นเขายิ้มหรือดีใจราวกับตัวเอง
ได้รับสิ่งนั้นเอง  

ถ้ามีคนถามว่าแล้วเราได้อะไรจากสิ่งที่กำลังทำอยู่ตอนนี้
นั่นซินะได้อะไรล่ะบางครั้งก็ตอบคำถามนี้ไม่ได้เหมือนกัน
เพราะสิ่งที่ได้มันไม่ใช่วัตถุสิ่งของที่จับต้องได้มันเป็น
แค่ความสุขทางใจและประสบการณ์ที่น่าจดจำต่างหาก
ถ้าวันหนึ่งข้างหน้าเหตุการณ์เปลี่ยนไปความใส่ใจห่วงใย
จะยังคงมีอยู่หรือไม่   ก็คงตอบไม่ได้รู้แต่เพียงว่า

ในวันนี้มีแค่เขาเท่านั้นที่ยังพูดได้เต็มปากว่าห่วงใย
อาทรทุกเรื่องราวที่เกี่ยวกับเขา
แล้วถ้าเราต้องจากกันด้วยเหตุผลใดก็ตาม
ความทรงจำดีดีมากมายก็จะยังคงอยู่ในใจ
เพื่อบอกให้รู้ว่าวันเวลาที่ผ่านมาไม่เคยสูญเปล่า
ความรักยังคงงดงามอยู่เสมอและจะยังคงอยู่ตลอดไป

จบแบบดื้อๆคะ  ความรักเป็นสิ่งสวยงามมีคุณค่าสำหรับ
ผู้ที่ได้รักเสมอ  จะสุขมากแค่ไหนหรือทุกข์ใจเหลือล้น
ก็ยังยิ้มได้ว่าที่ผ่านมาได้เคยมีความรักและความทรงจำ
สวยงามอยู่  ขอให้ผู้มีความรักและผู้ที่แสวงหาความรัก
จงพบความรักที่สวยงามนะคะ

แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 50 10:34:01