ระฆังแว่วแววกังวาน ขานถึงฝัน
ณ คืนวัน อันห่างไกล เกินไปถึง
ณ ดินแดน ซึ่งใจน้อย คอยรำพึง
ฝันคราหนึ่ง พลัดพราย เรี่ยรายทาง
พลุความฝันประดับฉายได้เพียงวาบ
มิทันซาบซึ้งอุ่นกรุ่นใจหมาง
ยังมิทันได้โอบอ้อมห้อมฝัน ก็พลันจาง
เวี่ยเวิ้งว้าง กระจายเปื้อน เกลื่อนทุ่งราย
จึงเป็นทุ่งแห่งแดนฝัน ครั้งเก่าก่อน
ก่อนจากจร ละมา หาความหมาย
ในชีวิต ในคิดฝัน ที่เรี่ยราย
ช่างเปล่าดาย ประดับทุ่ง คุ้งฟ้าคราม
จึงนัยยะ แห่งแสงฝันอันริบหรี่
ค้นพบที่ก้นบึ้งใน ใจล้นหลาม
ยังคงฝัน ถึงทุ่งฝันอันงดงาม
ซึ่งเก็บงำ ซุกใจไว้จนไกลตา
ยังเป็นฝัน แห่งทุ่งฝัน ซึ่งฉันละ
เพียงเพื่อจะ เพียรเลาะเสาะค้นหา
ฝันที่คิด ว่ายิ่งใหญ่ มีราคา
จนลืมค่า ความใฝ่ฝันที่เคยคง
จึงแสงเทียนน้อยๆค่อยวอมแสง
จึงแสดง แจ้งแห่งฝัน ณ ทุ่งโล่ง
มิใช่พลุ ความฝัน หลังอัสดง
แต่ยังคงเป็นดาวฝัน อันพร่างพราย
ละลานตา พร่าพราย ฝันฉายแสง
บรรจงแต่งแต้มนภา ดาราฉาย
สายลมริน โชยชื่นฉ่ำ ฝันพริบพราย
ทุ่งราบกลายเป็นทุ่งฝัน วันเราครอง..
....................................................................ใจแก้ว.
แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 50 18:59:39
จากคุณ :
คนส่งทาง 
- [
21 พ.ค. 50 18:56:52
]
ทุ่งฝัน
