PANTIP.COM : W5431991 ๐ สองฝั่งฟ้า ๐ [บทกวี]

๐ สองฝั่งฟ้า ๐

๐ บัวตูมเทียนธูปพร้อม........นำถวาย พระเอย
เพ่งศรัทธะมุ่งหมาย............หนึ่งหน้า
แรงรำลึกจุ่งกราย...............กรอมอก ใครเนอ
ให้อกนั้นวุ่นว้า...................หวั่นร้างคำเรียม ฯ

๐ โอม..บุญช่วยก่อเกื้อ........บงการ
ร้อยพจน์รสผูกมาน.............แม่ไว้
พากย์ใดที่พบพาน..............พร่ำห่วง อย่าแม่
อย่าชำเลืองเนตรได้............ดั่งร้อยความเรียม ฯ

๐ เพรงกรรมคงร่วมรู้...........รับรอง
บาปแยกห่างเราสอง...........ฝั่งฟ้า
บุญร้อยเชื่อมผ่านกรอง........กานทลักษณ์ นี้แม่
จึงร่นน้ำร่นหล้า……………..…ร่นฟ้ารวมฝัน ฯ

๐ รอมาแต่ภพเบื้อง.............ปางบรรพ์
รอบาปคลายโทษทัณฑ์.......เท่าสร้าง
รอบุญบ่มทรวงขวัญ............รู้ฝาก นัยแม่
รอฝากนัยล่มล้าง................บาปร้อนเบื้องบุราณ ฯ

๐ แจ่มแจ้งสองฝั่งฟ้า..........เพียงไหน
ฤๅเท่ากล่าวคนไกล............ก่อนกี้
หวานฉ่ำมธุรสใด................เสพทราบ
ฤๅเท่าใครบ่งชี้..................ตอบเนื้อความสนอง ฯ

๐ เดือนหกฝนหกฟ้า...........พาหนาว
ทรวงหนึ่งบ่อยครั้งคราว.......กลับร้อน
รุมอยู่แต่เนตรวาว..............วามจับ ใจแม่
แต่รับรู้, อุ่นซ้อน................แทรกซึ้งตรึงทรวง ฯ

๐ ดาวเกลื่อนเดือนก่ำคล้าย..โคมแขวน
เทียบรูปอำไพแดน.............เด่นฟ้า
กระต่ายล่างเงยแหงน..........มองเงียบ อยู่เนอ
สำนึกรู้, นี่หล้า...................นั่นฟ้า..มิอาจฝัน ฯ

๐ ฤๅใจควรอาจเอื้อม...........เอาถึง
เหิมฮึกคึกคำนึง..................เหนี่ยวรั้ง
ใครเล่าตอกอกตรึง..............แต่สบ รูปเนอ
ตอกลึกทุกคราวครั้ง............สุดรู้ดิ้นรน ฯ

๐ แทนบัวมือกราบค้อม........คอถวาย
เพ่งรูปพระรำบาย................บอกรู้
พากย์ยกลูกแยบคาย...........ควรอยู่ ไฉนนา
ควรว่า..กล่อมใจชู้...............อย่ารู้เลือนเรียม.

จากคุณ : สดายุ... - [ 21 พ.ค. 50 21:08:26 ]