ความคิดเห็นที่ 1 บันทึกท้ายเรื่อง : สวัสดีค่ะมิตรสหายเก่าแก่ ..ถ้ายังมีคนจำกันได้ ปีนี้ฝนมาไว ทั้งๆที่เมื่อเดือนก่อนนี้เอง ฉันยังบอกตัวเองว่าอยู่ในวันกลางฤดูร้อน คืนหนึ่งในวันกลางฤดูร้อน..ฉันฝันว่าถูกลืม ความรู้สึกยังชัดเจนแม้ในยามสะดุ้งตื่น แต่อย่าถามว่าถูกใครลืม ฉันจำไม่ได้ รู้แต่ว่าแม้หลับต่อไปจนเช้า ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ความรู้สึกนั้นก็ยังกรุ่นอยู่ในใจ และฉันก็นึกถึงนนท์กับธารขึ้นมาเสียเฉยๆ โดยไม่มีคำอธิบาย กว่าจะกลับมาที่นี่อีกครั้ง..ก็ฤดูฝนเสียแล้ว หลายฤดูฝนผ่านไปแล้ว :) จากคุณ : เ จ้ า ห ญิ งน้ อ ย - [ 21 พ.ค. 50 22:00:28 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แหม คู่หวานอย่างนี้ ยังต้องหาความมั่นใจอีกหรอเนี่ย? อิอิ จากคุณ : scottie - [ 22 พ.ค. 50 00:49:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หวัดดีครับเพื่อนเก่า อะไรจะช่างฝันขนาดนั้น  ไม่ต้องตายจาก ผู้คนก็ลืมกันอยู่ทั่วทุกมุมโลกอยู่แล้วครับ (แป่ว... ไม่ให้กำลังใจเลยนิ ฮ่าๆๆ) ว่าแต่ นนท์ กับ ธาร นี่... เรื่องไหนนะ เอิ๊ก ฝนตกแล้ว เจ้าหญิงน้อยตอนนี้อยู่แถวไหนล่ะเนี่ย จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 22 พ.ค. 50 14:04:11 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ณ บัดนี้ยังจำได้ครับ จากคุณ : ninaM - [ 22 พ.ค. 50 18:06:39 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คิดถึงกั๊บ ทุกคนเหงา (หรือ เหา) บนดาวดวงเดียวกัน ใช่ไหมหนอ ^^ ดีใจที่ได้อ่านข้อความสวยๆ คำคมๆ อีกค่า จากคุณ : bookmark - [ 22 พ.ค. 50 20:44:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 โอย...คิดถึงมากมายและยังจำได้ค่ะ ตอนคลิกเข้ามาไม่ค่อยแน่ใจเลยค่ะว่าจะใช่พี่ไหม อ่านแค่ "นนท์คะ" เสียงใครก็ไม่รู้กรี๊ดลั่นเลยค่ะ จากคุณ : อุณากรรณ - [ 22 พ.ค. 50 21:00:29 ]

ความคิดเห็นที่ 7 พี่รักษ์ ความรู้สึกมันคือไม่ใช่ถูกคนข้างๆลืมอ่ะค่ะ เป็นใครสักคนที่พิมรัก อาจจะเป็นเพื่อน ..หรือใครสักคน นึกไม่ออก คุณพีท เราอาจลืมใครหลายคนไปจากความทรงจำ เช่นเดียวกับที่เราถูกลืม แต่ความจริงที่ว่าส่งผลต่อความรู้สึกแตกต่างกัน ถ้าคนที่ลืมเรา คือคนที่รักเรา..หรือโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่เรารัก และไม่อยากให้เขาลืมเราอ่ะค่ะ เจ้าหญิงน้อย คล้ายๆจะลอยคว้างอยู่ในห้วงอวกาศ และร่วงลงมากับฝนที่พรำสาย หล่นปุ๊ลงตรงนี้ พร้อมกับความคิดถึงหอบใหญ่ รวมทั้งคำถามว่ายังคิดถึงกันไหม อิอิ คุณ ninaM ขอบคุณที่ไม่ลืมกันค่า bookmark อย่าลืมฉัน แต่ได้โปรดลืมความเปิ่นของฉันเสียเถิด กร๊ากๆ อุณากรรณ ตกลงเสียงนกหรือเสียงคนกรี๊ดคะ อิอิ ... บางครั้ง คนบางคนก็ต้องกล่าวคำลาต่อกัน และก็จากกันไป ในความทรงจำที่มีต่อกันมีทั้งที่เจ็บปวดและที่ทำให้ยิ้มได้ นั่นคือที่มาของคำถาม เธอจะยินยอมเจ็บปวดไหม..เพื่อที่เราจะไม่ลืมกัน ? จากคุณ : เ จ้ า ห ญิ งน้ อ ย - [ 22 พ.ค. 50 21:21:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 .^ _ _ __ _ _ _ _ _ ^ ยังคิดถึงเหมือนเดิมค่ะ จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 22 พ.ค. 50 22:51:06 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ยังไง ก็ยังมีเมร์อีกคนที่ไม่ลืมพี่พิมนะคะ นานแล้วนะคะ ที่ไม่ได้ ทักทายกัน คิดถึงค่ะ จากคุณ : เม-ดา - [ 23 พ.ค. 50 12:25:45 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นชื่อคุ้นๆ แวะเข้ามาดูว่าจะใช่รึเปล่าหนอ อ่านประโยคแรกว่า นนท์คะ แล้วรู้สึกคุ้นอย่างบอกไม่ถูก แต่ว่า นึกไม่ออกอ่ะค่ะ แหะๆ จากเรื่องที่พี่บุกมากบอกรึเปล่าคะ ทุกคนเหงา(เหา)บนดาวดวงเดียวกัน จำได้ว่าชอบเรื่องนั้นมากๆเลยค่ะ จากคุณ : TSURUGI - [ 23 พ.ค. 50 19:51:02 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แวะมาตอบว่า ยังคิดถึงกันอยู่สิครับ  ไปงานหนังสือทีไร ก็นึกถึงปีนั้นที่เราเจอกัน นึกถึงวันที่นัดเพื่อนฝูงไปนั่งเฝ้าคุณพิมข้างเวทีอยู่ทุกครั้งไป  หนังสือสวยๆ สิบเล่มที่เหมามาวันนั้น ก็ยังเก็บไว้แจกเพื่อนๆ ในโอกาสพิเศษๆ อยู่เลยครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 23 พ.ค. 50 20:02:18 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พี่พิมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม คิดถึงมากมายเลยค่ะ พี่พิมสบายดีนะคะ ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้เจอกัน หวังว่าคงไม่ลืมน้องคนนี้นะคะ จุ๊บ จุ๊บ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 29 พ.ค. 50 13:35:47 ]