สวัสดีครับ อยากจะขอเล่าเรื่องอะไรบ้างอะครับ เป็นเรื่องราวที่เกิดจริงกับชีวิตของชาวสีฟ้าคนนึงอย่างผม (ถ้าใครไม่ทราบเกี่ยวกับชาวสีฟ้า ก็ลองติดตามกระทู้คุณวิศรุตได้นะครับ สรุปง่ายก็คือ ผู้ชายธรรมดาคนนึ่งที่เหมือนผู้ชายคนอื่นๆทั้วไป แต่แค่ชอบผู้ชายด้วยกันเท่านั้น)

เรื่องราวของผมเกิดขึ้นมาพอสมควรครับ แต่ทุกรายละเอียดมันยังค้างอยู่ข้างใน จนผมอยากจะระบายมันออกไปบ้างครับ ก็ขอเริ่มตรงนี้ละกันนะครับ ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยนะครับ แบบว่ามือสมัครเล่นการเขียนมากๆ

เมื่อก่อนผมเคยโพสในกระทู้บลูสกายไปที แต่แบบว่านานมากๆ แล้วครับ ปีกว่าๆ ได้ ไม่รู้ว่ามีใครเคยได้ไปอ่านรึเปล่านะคับ

ก็ขอเริ่มเลยนะครับ



บทที่1 อินเตอร์เนทและเขาคนนั้น

ผมก็เป็นผู้ชายคนนึงครับ ที่บังเอิญชอบไปชอบผู้ชายคนอื่นบ่อยๆ แต่บังเอิญว่าคนที่ผมชอบ เค้าไม่ได้คิดเหมือนผมนะครับ ก็เลยมานั่งเศร้าตลอด ภายนอกผมก็ดูเข้มแข็งพอควรครับ อยู่ด้วยตัวคนเดียวได้ ใครๆ ก็นึกว่าผมเป็นพวกชอบอิสระ เลยไม่ตกลงคบสาวคนไหนซะที แต่ภายในผมรู้ตัวเองดีว่าผมเป็นยังไงครับ มีสาวๆ มาชอบผมก็พยายามออกห่างตลอด เพราะผมรู้ดีว่าความรู้สึกเวลาที่ไปชอบคนที่ไม่ได้คิดแบบเดียวกันมันเจ็บแค่ไหน ผมไม่อยากทำร้ายคนอื่นครับ และผมก็ไม่ได้มีเพื่อนที่เป็นเหมือนกันซักคน มีก็แค่คนที่รู้จักทางเน็ทบ้าง แต่ก็คุยนิดหน่อยไม่ได้เป็นจริงเป็นจังอะไรมากครับ


ผมเรียนจบที่อเมริกา และอยู่ที่นี่มาหน่อยครับ หลังจากจบได้ไม่นานผมก็ตัดสินใจเรียนต่อปริญญาอีกใบตามที่ที่บ้านหวัง ก็ต้องเดินทางไปอยู่อีกเมืองนึง แต่ดีว่าเมืองที่ผมย้ายมาอยู่นี่ มีเพื่อนสนิทคนไทยอยู่ด้วยหลายๆ คน ก็เรียนอยู่เหมือนกันครับ ช่วงแรกๆ ผมก็เลยไปขออาศัยอยู่บ้านเพื่อนก่อน ก่อนที่ผมจะได้ห้องของผมเองครับ (ต้องรอคนเก่าย้ายออกไปก่อน)



อาทิตย์ที่สองที่ผมอยู่ที่นี่ ผมได้ไปสมัครเว็บหาคู่เว็บนึงเล่นๆดูครับ โดยใส่ที่อยู่ว่าอยู่เมืองที่ผมอยู่นี่ละ แต่ผมไม่ได้โพสรูปผมลงไปหรอกนะครับ กลัวคนรู้จักมาเจออะ จู่ๆ ผมก็ได้รับอีเมลตอบกลับมาจากคนๆ นึง ชื่อ Tuck ซึ่งผมงงมากว่าไอ้หมอนี่มันลงว่า man seeking woman แต่มันกลับติดต่อผม บอกว่ามันสนใจจาก profile ผม ถึงแม้จะไม่มีรูป จากรูปของหมอนั่น มันก็หน้าตาดีเหมือนกันเลยครับ ฝรั่งเข้ม อายุยี่สิบกว่า แถมเป็น professional ด้านเดียวกับที่ผมเรียนด้วย ผมก็อยากรู้จักหมอนี่มากๆ แต่ว่าถ้าจะตอบอีเมล ผมจะต้องเสียตังค์สมัครเว็บ ซึ่งผมไม่เคยสมัครไอ้เว็บพรรค์นี้มาก่อนครับ ก็ได้แต่คิด

"เอาวะ ลองดูซักครั้งนึง"

ส่วนนึงก็คือ ในใจผมยังมีคนที่ผมไปรักเค้ามากๆ อยู่ พยายามยังไงผมก็ลืมไม่ได้ซักที ผมก็คิดแค่อยากจะรู้จักคนใหม่ๆ บ้าง เผื่อมันจะได้ลืมๆ เรื่องในอดีตไปซักทีครับ



หลังจากที่ผมเสียตังค์สมัครเว็บ และเมลตอบกลับไปผ่านทางเว็บนันว่าผมก็สนใจเช่นกัน ผมก็ให้ msn ไปครับ คิดว่าหมอนี่คงแอดมาคุย แต่อาทิตย์นึงผ่านไป ผมก็ไม่ได้ยินอะไรตอบกลับมาเลย


ก็ได้แต่คิดในใจว่า เค้าคงไม่สนใจเราละมั้ง เพราะหมอนั่นก็หน้าตาดีใช่ย่อยนิ เรามันก็แค่คนเอเชียธรรมดา แถมยังไม่เคยโชว์รูปให้เห็นด้วย

แต่จู่ๆ วันนึง ผมก็ได้รับ wink มาครับ (หรือ short message สั้นๆ ที่เว็บมันให้ส่งฟรี) ผมก็เลยใจชื้น และลองส่งเมลกลับไปให้แอคเค้าหมอนั่นใหม่ พร้อมแนบอีเมลอีกอันผมไปด้วย และผมก็ได้รับเมลกลับมาครับ บอกว่าหมอนั่นใช้ linux ก็เลยไม่สามารถใช้ msn ได้ และก็ให้ aol instant messanger ของมันมา ซึ่งก็เป็นโปรแกรมแชทเหมือน msn แต่ที่อเมรริกาเค้าใช้กันแพร่หลายมาก ผมก็ไม่เคยใช้อะครับ แต่ก็ลองลงและหัดใช้ครั้งแรกดู แต่รอเท่าไหร่ก็ไม่เคยเจอ Tuck ออนไลน์ซะที
จนผมย้ายออกมาอยู่คนเดียวที่ห้องผมครับ


มาถึงวันก่อนเปิดเทอมเป็นวันอาทิตย์ ผมก็ไปห้างเพื่อซื้อของเข้าบ้างก่อนเปิดเทอมอีกครั้ง แต่ขากลับผมตกรถเมล์ แถมฝนก็ตกตลอดปรอยๆ ทั้งหนาวทั้งมืด แต่ผมก็ตัดสินใจเดินกลับบ้านตากฝนครับ หนึ่งชั่วโมงถึงบ้าน

พอกลับมาถึงบ้านก็ทังเปียกโทรมทั้งเหนือย ก็เปิดคอมเล่นระหว่างที่นั่งเช็ดผมให้แห้ง จู่ๆ ก็เจอ Tuck online มาครั้งแรก ผมก็รู้สึกตื่นเต้นมากๆ เพราะอยากจะคุยด้วยมาเกือบเดือนนึงได้ ก็เลยทักทาย และก็คุยกันครับ

เราแชทกันเกือบสามชั่วโมงติดได้ โดยที่ไม่รู้สึกเบื่อเลย เรามีอะไรหลายๆ อย่างคล้ายๆ กัน เป็นนักเรียนเหมือนกัน แต่มหาวิทยาลัยของผมกับ Tuck มันเป็นคนละที่ครับ แต่ห่างกันแค่เดินสิบห้านาทีเอง หมอนี่ชอบกินอาหารเอเชียมากๆ ชอบทำอาหารคล้ายๆ กับผม (แต่ผมทำกินกันตายเวลาอยู่เมืองนอกครับ ประหยัดเงิน) ถึงผมจะมาจากเมืองใหญ่แบบกรุงเทพ แต่หมอนี่มาจากชนบทที่เป็นฟาร์มทางเหนือ และก็เกิดและโตที่เมืองนี้ตลอด เลยรู้จักย่านแถวนี้ดีมาก เป็นคนที่ active มาก ออกๆ เป็นแนว farmboy แต่ก็ชอบอ่านหนังสือ และออกแนว nerd หน่อยๆ ที่สำคัญ เป็นพวกไม่แสดงออกเหมือนผม และเข้าใจความรู้สึกของการไม่แสดงออกและต้องปกปิดตัวเองดีเหมือนกันครับ

"เราต้องเจอกันนะ" Tuck เอ่ยขึ้นมา

แต่ในใจผมก็กังวลมากๆครับ แค่แชทครั้งเดียวเท่านั้น ผมจะเชีอใจได้แค่ไหน แถมตอนนี้ก็อยู่ต่างบ้านต่างเมือง ทำอะไรผมก็ต้องดูแลตัวเองตลอด ก็เลยยังไม่กล้าเจอครับ แต่ Tuck และผมก็แลกเบอร์กันไว้ และอีกใจนึงผมก็คิดว่า ไม่เคยเจอคนที่คุยถูกคอขนาดนี้มาก่อนเลยแฮะ ถึงจะไม่ได้เจอเพื่อเดท แต่คบเป็นเพื่อนก็คงไม่เสียหลายอะไร มั้ง ได้รู้จักคนท้องที่ เผื่อให้พาไปไหนมาไหน ได้ประโยชน์อีกต่างหาก (แหะๆ) ในที่สุดผมก็ขอตัวไปนอนตอนตีสองครับ พรุ่งนี้เรียนสิบโมงกลัวตื่นไม่ไหวอะ วันแรกด้วย

ขอจบตอนแรกเท่านี้ก่อนนะครับ