...คนอื่นมองเรานั้นแค่ภายนอก
ไม่อาจบอกลึกไปในใจนี้
อาจร้องไห้เสียน้ำตาในบางที
และอาจมีหวั่นไหว..ในตัวตน
..แต่ใช่ว่าเราจะเป็นเช่นเขาบอก
อาจลวงหลอกตาได้ให้สับสน
ใครว่าเราเสียหายใช่ร้อนรน
จงอดทนฝึกฝนไม่ใส่ใจ
...เราย่อมรู้ความจริงสิ่งที่ทำ
เพียงน้ำคำใช่ทุกสิ่งนั่นจริงไหม
จะดีชั่วที่ตัวเราใช่ตัวใคร
จะอ่อนหวาน อ่อนไหว ใช่อ่อนแอ
...คำพูดใครจำไว้เพียงลมปาก
ยิ่งพูดมากเท่าไรไม่แยแส
หมดความน่าสนใจหมดเหลียวแล
เขาใช่พ่อใช่แม่ที่เลี้ยงเรา
...จะดีชั่วอยู่ที่ใจใช่ใบหน้า
แม้สวยสดงามตาหรือหล่อเหลา
อาจลวงหลอกคนมองให้มัวเมา
แต่ใครจะรู้เล่าเน่าข้างใน
...มองคนควรมองให้ลึกตรึกในจิต
แล้วค่อยคิดว่าเขาเป็นเช่นแบบไหน
คนเราดีหรือไม่ดีที่หัวใจ
น้ำเงินไซร้ใช่วัดค่าความเป็นคน
*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*
ใครจะรู้จักตัวเราดีเท่าเรา เราย่อมรู้ตัวเองดีที่สุดว่าตัวเองเป็นอย่างไร จริงไหมคะทุกคน
แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 50 22:22:18