แล ต่อจากนี้
เปน บทกวี
แลบทความ
ของ คุณครู อบ ไชยวสุ
เจ้าของ นามปากกา
ฮิวเมอริสต์
ที่กระผมขออนุญาต
นำมา ฝากกัน
ดังนี้ ขอรับ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
โคลงสุภาพ
ผมก็แต่งได้
ไม่เหนยากเย็นอะไร
ให้มี เอก ๗ โท ๔
แลสัมผัสถูกที่
ก็แล้วกัน
นี่ไง ครับ
. . . . .
ชมเพลินเดินดู่พ้รรณ พฤกษา
มากม่ายในวนา เหลื่อจ้ำ
เหนพวงด่อกผกา กรองส่วย จริงโวย
เก็บมั่นเอามาท้ำ เป่นพ้วงมาลัย.
. . . . .
ถอดความออกเปนร้อยแก้ว
ก็ไม่เห็นยากเย็นอะไร
เพียงแต่ เอา เอก ทั้ง ๗ แห่ง
แล โท ทั้ง ๔ แห่ง ออกเสีย
ก็จักกลายเปนภาษา ฅน ธรรมดา
ที่จริง
คำที่ผมใส่ เอก โท นั้น
เดิมมันก็ไม่ต้องมีดอก
แต่กฎเกณฑ์ ของ โคลง
บังคับให้ตรงนั้น
มี เอก มี โท
ผมก็ใส่ให้ตามใจกฎเกณฑ์
ถ้าไม่ใส่
มันก็ไม่เปน โคลง เสียด้วย
กฎเกณฑ์นี้ มันช่างยุ่งเสียจริง
มีไว้ทำไมก็ไม่รู้
ลำบาก เปล่า เปล่า
. . . . .
อนึ่ง
คำสร้อย ท้าย บาทสาม นั้น
ผมลองใช้
จริงนอ
จริงนา
จริงฮา
จริงแฮ
ฟังดูมัน โบราณ ไป
ไม่ทันสมัย
พอผมใส่
จริงโวย
ลงไปเท่านั้น
ผมตีปีกเลย
ว่า
ผมทันสมัยแน่แล้ว.
. . . . . . . . . . . . . . . .
กระผม
ขออนุญาต นำเสนอ
ข้อคิดเหน
ในบทความเชิง ล้อเล่น
ของ ครูบาอาจารย์
ทางด้านหรรษาคดี
ดังนี้ ขอรับ.
แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 50 22:56:46
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒ 
- [
4 มิ.ย. 50 14:34:40
]
มองโลกอย่าง สุนทรีย์ ในสายตาของ คุณครู ฮิวเมอริสต์
