การุณ ชายหนุ่มเป็นนักการตลาดของสินค้าอุปโภคบริโภคยี่ห้อหนึ่งของ
เมืองไทย เขาก็เหมือนกับหนุ่มสาวรุ่นใหม่ซึ่งเลือกที่จะใช้ชีวิตในเมืองโดย
เลือกพักที่คอนโดมิเนียมกลางเมืองเพื่อลดเวลาเดินทางจากจากที่พักไปยัง
ที่ทำงาน พื้นเพเดิมของเขาเป็นคนต่างจังหวัดพ่อและแม่ของเขามี
กิจการฟาร์มโคนมขนาดย่อมๆซึ่งเพียงพอที่จะส่งเขาเรียนจนจบปริญญา
โททางด้านการตลาดจากมหาวิทยาลัยชื่อดังในประเทศได้
เมื่อวานมารดาของเขาโทรศัพท์มาว่าจะมาเยี่ยมเขาที่กรุงเทพและจะถือโอ
กาสมาดูความเป็นอยู่ของเขาที่คอนโดด้วยซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่เขาอยากให้เกิด
ขึ้นน้อยที่สุดเพราะสภาพห้องพักของเขาก็ไม่ต่างจากชีวิตหนุ่มโสดทั่วไปคือ
หาความเป็นระเบียบไม่ได้ และบังเอิญสองสามวันนี้เขาเองต้องไปออกงาน
แสดงสินค้าที่ต่างจังหวัดทำให้ไม่มีเวลาที่จะปลูกผักชีห้องพักให้ดูดีได้ เขา
ได้แจ้งและฝากกุญแจไว้กับแม่บ้านของคอนโดให้ช่วยดูแลมารดาเขาขณะที่
มาทำการสำรวจชีวิตความเป็นอยู่ของเขา...
การุณจอดรถในที่จอดรถของคอนโดก่อนเดินเข้าไปเพื่อขอกุญแจคืนจาก
แม่บ้าน
"ป้าแป๋ว วันนี้แม่ผมมาหรือเปล่า" ชายหนุ่มถามแม่บ้าน
"อู้ย มาสิคะคุณการุณ คุญแม่คุณหอบหิ้วผลไม้มาฝากพวกอิฉันจนทาน
กันไม่ไหวแล้วค่ะ" แม่บ้านตอบพร้อมกับลูบท้องให้ดู
"เอ่อ .. แล้ว ท่านว่ายังไงบ้าง.."การุณถามแบบระวัง
"อ๋อ ท่านมาประมาณสามชั่วโมงเองค่ะ ท่านบอกว่าท่านทิ้งโน๊ตให้คุณการุณ
บนห้องแล้วค่ะ" แม่บ้านบอก
การุณพยักหน้าและรับกุญแจจากแม่บ้านก่อนเดินไปขึ้นลิฟท์ด้วยท่าทางเซ็งๆ
ปกติเขาและมารดาก็โทรศัพท์คุยกันถามสารทุกข์สุกดิบกันอยู่แล้วแต่ลองขั้น
ถึงเขียนโน๊ตนั่นแสดงวาเป็นคำสั่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้...
จากคุณ :
กลิ่นกาแฟ
- [
5 มิ.ย. 50 22:31:51
A:202.139.209.76 X:
]