ความคิดเห็นที่ 1 บทที่ 5  วันเกิด           วันนี้ เมื่อเช้าที่ฉันตื่นขึ้นมา  ยังอยากจะร้องกรี๊ดออกมาดังๆ ด้วยความดีใจสุดๆ วันนี้วันเกิดฉันล่ะ ครบรอบ 13 ปี  เขา สัญญากับฉันว่าจะหยุด งาน สักหนึ่งวัน พาฉันไปทุกๆที่ ที่ฉันอยากไป  ตั้งแต่เกิดมา ฉันไม่เคยมีงานวันเกิดเลย มันไม่เคยมีความสำคัญกับฉัน จนมาถึงวันนี้ มันจะเป็น เดท แรกในชีวิตของฉันด้วย แค่คิดขึ้นมาแค่นี้ หน้าฉันก็แดง ใจเต้นระรัวไปหมด            ฉันเลือกชุดสวยที่อุตสาห์แอบไปซื้อมาเมื่อวาน เพื่อวันนี้โดยเฉพาะ  เสื้อลำลองแขนยาว กับกระโปรงผ้าลูกไม้สีขาว มันทำให้ฉันรู้สึกเป็นสาวหวาน ฉันแต่งหน้านิดหน่อย  ทาลิปส์ด้วยนะ  ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคย แต่งหน้าเลย ใช้แค่แป้งเด็กอย่างเดียว ฉันยิ้มอย่างสดใส ให้กับตัวเองในกระจก "วันนี้ต้องเป็นวันที่พิเศษสุดๆแน่ๆ" เขา นั่งรอฉันอยู่แล้ว เค้าถึงกับอึ้งไปนิดนึง ยิ้มน้อยๆพร้อมพูดว่า "น่ารักนะ"            แค่นี้ตัวฉันก็แทบลอยไปติดเพดานแล้ว เขา แต่งตัวแบบง่ายๆ เสื้อยืดสีขาวเข้ารูป กางเกงขาสามส่วน แบบมีกระเป๋าด้านข้าง เค้าเป็นคนที่แต่งยังไงก็ดูดี            เราเลือกไปดูหนังกันก่อนเป็นอย่างแรก ฉันเลือกดูการ์ตูน ของดีสนีย์ ระหว่างที่ดูได้ยินเสียงเด็กๆหัวเราะอย่างร่าเริง  มันทำให้ฉันร่าเริงไปด้วย เราเดินจูงมือกัน มือของเขาอ่อนนุ่ม และอุ่นเอามากๆ จนไม่น่าเชื่อว่านี่คือมือของมัจุราช            เขา ขับรถพาฉันไปเที่ยวทะเล ฉันบอกว่าอยากเห็นทะเลท่ามกลางแสงจันทร์ยามค่ำคืน มันคงเหมือนกับทะเลเลือด ที่ไม่มีวันสิ้นสุด            ฟ้าเริ่มมืดแล้ว เราจึง ว่าจะไปเดินริมชายหาด ทั้งฉันและเขา อยากปล่อยตัวสบายๆ  แล้วก็ไม่ชอบสายตาคนคนจ้องมองเท่าไหร่ เราจึงเลือกไปเดินในส่วนที่ค่อนข้างเงียบสงบ            เราเดินจูงมือกัน เท้าเปล่าสัมผัสกับความเย็นของน้ำทะเล วันนี้พระจันทร์เต็มดวงเป็นสีแดงสด แสงที่สาดส่องลงมา กระทบพื้นน้ำ มันสวยงามอย่างที่ฉันคิดไว้จริงๆ ทะเลเลือด            ทันใดนั้น ก็มีคนพุ่งออกมาพยายามล็อกตัวฉันไว้ อีกคนใช้ไม้ตีเข้าไปที่หน้าของเขา แต่เราทั้งคู่ รู้อยู่แล้ว ถึงสายตา หื่น กระหาย ของคนกลุ่มนี้ เขาเอี่ยวตัวหลบ และใช้มีดปาดไปที่ลำคอของมันจนเกือบขาด เลือดสาดกระจายออกมาทันที ฉันเองใช้มีดพกแทงไปที่หลอดลม ของคนที่จะล็อกตัวฉันไว้  เขาเป็นคนสอนฉันเองถึงจุดสำคัญต่างๆ และวิธีการใช้มีด ซึ่งฉันรู้สึกว่าตัวเองทำได้ไม่เลวเลยทีเดียว             อีกคนพยายามใช้มีดพุงเข้ามาแทงเขา แต่พริบตาแขนของมันก็หักเป็นสองท่อน และหัวก็หมุนกลับไปด้านหลัง  อีกสองคนเห็นท่าไม่ดีชิงวิ่งหนี แต่ก็ถูกเขายิงไปที่ขา จนทั้งคู่ล้มลง             เราเดินไปหาสองคนนั้น เขาถามว่ายังมีคนอื่นอีกใช่ไหม เพราะเค้ารับรู้ได้ว่ายังมีกลิ่น คาวกาม โชยอยู่อีก เขาสามารถรับรู้ถึง พวกนักข่มขื่น ได้จากกลิ่นที่เค้าเรียกว่า คาวกาม "อ้าย สัตว์  เดี่ยวพว.........." โพล๊ะ เสียงลูกปืนกระทบ และฉีกกระโหลกของมันจน เลือด และมันสมองสีขาวกระจายไปโดนหน้าเพื่อนมันที่อยู่ข้างๆ เขาหันปากกระบอกปืนไปอีกคน ที่ตัวสั่น งั่นงกอยู่ พูดด้วยสีหน้าราบเรียบว่า "พาไปหน่อย อยู่ที่ไหนกันอีก"               เขาแวะไปหยิบดาบญี่ปุ่นในรถ ก่อนที่จะตามมันไปหาพวกพ้องที่เหลือ มันเป็นบ้านเช่าหลังเล็กๆ ตั้งเลยชายหาดไปเล็กน้อย  พวกมันอีก 8 คนตั้งวงดื่มเหล้ากันอยู่ ฉันรู้ได้ทันทีว่า พวกมันคงทำแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ฉันถามเขาอย่างเป็นห่วงว่า "ตั้ง 8 คนนะค่ะ คุณจัดการได้เหรอ?"                เขาหันมายิ้มให้นิดนึงแต่ไม่ได้ตอบอะไร                        เขาบอกว่าใช่ที่นี่แน่นอน เพราะกลิ่น คาวกาม มันรุนแรงมาก เราทั้งคู่เดินเข้าไปในบ้านหลังนั้น   โดยทิ้ง ซาก ผู้นำทางเอาไว้เบื้องหลัง "เฮ้ย เอ็งเป็นใครว่........"                หัวของมันขาดกระเด็นลงไปกลางวงเหล้า  ช่วงพริบตา ทั้งแขน  ขา และชิ้นส่วนต่างๆของพวกมัน ก็ขาดกระเด็น กระจายไปทั่วห้อง มีแต่เสียงร้องแสดงความเจ็บปวด ระงมไปหมด เลือดเปรอะไปทั่วทั้งตัวเขา และกระเซ็นไปทั่วทั้งห้อง ฉันมองภาพเขา ที่มีเลือดเปรอะไปทั้งตัวด้วยจิตใจที่หวั่นไหว  เค้าช่างดูสง่า น่าลุ่มหลง จนสติของฉันกระเจิงไปเลยทีเดียว                ท่ามกลางเสียงร้องครางอย่างเจ็บปวด ซากชิ้นส่วนมนุษย์ และกลิ่นคาวเลือด เขาเข้ามาโอบกอดฉันเบาๆ และกระซิบที่ข้างหูว่า "13 คน แทนเทียน 13 เล่มนี่คือเค๊กวันเกิดของเธอนะ"                  พร้อมกับก้มลงมาจุมพิตที่ริมฝีปากของฉันอย่างแผ่วเบา เลือดที่ติดมันไหลเข้ามาสัมผัสถูกลิ้นของฉัน เข้มข้น เค็ม และคาว นี่สินะความหอมหวานของ จูบแรก ฉันมีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน "ฉันบอกแล้ว วันนี้ต้องเป็นวันที่พิเศษของฉัน" จากคุณ : สายลมลำเอียง - [ 16 มิ.ย. 50 11:06:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 บทที่  6 งานชิ้นสุดท้ายของฉัน              ฉันกำลังง่วนอยู่กับการทำความสะอาดบ้าน และจัดเก็บข้าวของให้เป็นระเบียบ ฉันรู้สึกหน้าแดง เมื่อ นึกถึงคำว่า แม่บ้าน ฉันมีความสุขมากมาย ตั้งแต่ได้เข้ามาอยู่บ้านหลังนี้ ฉันเก็บเสื้อผ้าที่ตาก นำมารีด และเก็บเข้าตู้อย่างเรียบร้อย ก่อนจะเริ่มไปทำครัว เตรียมอาหาร              เอ๊ะ....เสียงเปิดประตูเข้ามา ทำไมวันนี้แมนถึงกลับมาเร็วนัก ฉันรีบวิ่งออกไปดูแต่คนที่ฉันพบคือ "พ่อ?"              ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันคนนี้ ผู้ที่ฉันเคยเรียกว่า พ่อ แววตาที่ฉายแวว หื่น กระหาย และดุร้ายมองมาที่ฉัน " ลูกรู้ไหมว่าพ่อลำบากขนาดไหน กว่าจะหาเราเจอ"              ทำไมกัน? พ่อ? มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? เค้าตามเรามาตอนไหน? ในใจฉันมีแต่คำถามมากมายไปหมด เค้าทำท่าเหมือนจะเข้ามากอดฉัน บอกว่าคิดถึงเหลือเกิน ยอมกลับไปกับเค้าเสียดีๆ "ม่ายยยย.....อย่าเข้ามานะ"               ฉันกรี๊ดร้องออกไป เขา ในใจฉันนึกถึงเค้า ให้รีบกลับมาช่วยฉันที ฉันทำอะไรไม่ถูกเลย แต่แล้ว เขาก็เดินเข้ามา ที่เสื้อกับ ที่มือของเค้าเปื้อนเลือดติดมาด้วย เขาเดินผ่านพ่อ มาโดยไม่ได้มองด้วยซ้ำ ตรงเข้ามา หอมแก้มฉัน เหมือนเช่นทุกครั้งที่กลับมา และเดินเลยไปล้างมือในครัว "เฮ้ย เอ็งเป็นใคร ลักพาตัวลูกสาวกรูมาเหรอ?" "พวกข้างนอกเข้ามาจับตัวมันไปสิ"                พ่อคำรามโวยวาย แต่ก็ไม่มีใครเข้ามาสักคน ฉันรู้อยู่แล้วว่า ลูกน้องของพ่อ ไม่ว่ากี่คนข้างนอก คงตายหมดแล้ว  พ่อคงจะรู้สึกเอะใจขึ้นมา จึงชักปืนออกมาขู่ แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร  เขาก็ขว้างมีดอีโต้ มาจากที่ครัว ไปที่มือของพ่อทันที  มือที่ยังคงกำปืนอยู่ขาดกระเด็น เลือดสดๆพุ่งกระฉูดออกมา เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วห้อง พร้อมด้วยเสียงร้องโหยหวนของพ่อ                ฉันหันมองไปที่ เขา อย่างไม่ค่อยพอใจ  ก็ฉันพึ่งจะทำความสะอาดห้องไปเองนี่หน่า  เขาเห็นฉัน ทำหน้างอน ก็เข้าใจ ยิ้มเจื่อนๆและพูดว่า "ขอโทษ เดี่ยวผมช่วยเช็ด"                 แล้วเขาก็เดินไปเสียบปลั๊กเตารีดเอาไว้ "อ๊าค...พวก....."                 พ่อยังไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาก็เตะเข้าไปที่ปลายคางของพ่อ จนได้ยินเสียงกรามหัก ฟันหักกระเด็นลอย ออกมา เลือดกลบปากพ่อไปหมด เมื่อเตารีดร้อนพอแล้ว เขาจึงนำไปนาบเข้ากับข้อมือที่ขาดของพ่อ เพื่อห้ามเลือด พ่อสะดุ้งดิ้นไปมา แล้วก็นิ่งไป คงสลบเพราะทนความเจ็บไม่ไหว                 เราทั้งคู่นั่งคุยกัน ว่าจะเอายังไงกับพ่อดี ฉันเล่าให้เขาฟังว่า  ที่บ้านเก่ามีนาฬิกาโบราณเรือนใหญ่ๆ มันจะส่งเสียงดังเหมือนเสียงระฆัง  ทุกๆชั่วโมง และที่ฉันจำเสียงมันได้ขึ้นใจ  เพราะทุกครั้งที่พ่อย่องมาหาฉัน นาฬิกามันจะตีบอกเวลาทุกๆครั้ง                  ฉันอยากให้พ่อเป็นนาฬิกาเรือนนั้น เขาออกไอเดียว่า จะไปซื้อนาฬิกาแบบนั้นมา เอาพ่อใส่ไว้ข้างใน ทำกลไกให้ทุกๆชั่วโมง เมื่อระฆังตีบอกเวลา แท่งเหล็กที่จะถูกขนาบไว้ที่ หัวของพ่อทั้งสองด้าน จะค่อยๆบีบ เข้าหากัน และคลายออกเมื่อหมดเสียงระฆัง  ลูกตุ้มเหล็กที่ด้านล่างนาฬิกา จะถูกต่อเข้ากับอวัยวะเพศ  และเช่นกัน เมื่อมีเสียงระฆัง มันจะกระชากที่อวัยวะเพศอย่างแรง และแกว่งไปมาจนกว่าเสียงจะหยุด  เสียงระฆังที่ดังไปพร้อมๆกับเสียงร้องโหยหวน มันน่าจะไพเราะไม่ใช่เล่น "พรุ่งนี้พ่อจะมาอยู่กับพวกเรา และ บ้านก็จะมีนาฬิกาเรือนใหม่" ฉันดีใจที่เขาคิดจะทำของขวัญให้ฉัน ของขวัญที่ฉันไม่เคยได้จากใคร สิ่งที่ค้างคาในใจฉันได้ถูกชำระหมดแล้ว นับจากนี้เราทั้งคู่ จะได้เริ่ม ล่าวิญญาณเพื่อหาทางกลับ "บ้าน" ได้สักที........................ จากคุณ : สายลมลำเอียง - [ 16 มิ.ย. 50 11:08:43 ]

ความคิดเห็นที่ 3 มาลงชื่อครับ อ่านจบจนได้แฮะ เฮอ ๆ ๆ ๆ ๆ (เหนื่อยจากการอ่าน ทำให้เสียค่า MP ไปมากโข) โหดดี........... คลับคล้ายคลับคลาว่า เขามีชื่อเรียกนิยายแนวแบบนี้เลยนะครับ แต่นึกไม่ออก แต่ช่างเหอะ นามนั้นสำคัญไฉน อ่านแล้วขนลุกซู่ตาม... แค่นี้ก็พอแล้วมั้ง แต่ยังไงก็ตามเนื้อเรื่องตอนที่ ๔-๖ นี่... บทโหดมันค่อนข้างห่างไกลความจริงไปหน่อย เลยกลับรู้สึกไม่สยองอย่างที่คาดคิดไว้แฮะ กลับกลายเป็นว่าอ่านจบแล้วก็จบกัน ไม่ตามไปหลอนในความฝัน หรือในตอนกลางคืนเวลานอนคนเดียวอะครับ อืม... ไม่รู้จะวิจารณ์ยังไงต่อแล้ว ขอโทษด้วยครับที่เขียนวกวนไปมา แหะ ๆ จากคุณ : star_seeker - [ 17 มิ.ย. 50 21:27:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คล้ายๆกับ การ์ตูนแฮปปี้พีเพิลเลยแฮะ จากคุณ : หมูน้อยห้อยหัว - [ 18 มิ.ย. 50 12:12:06 ]