รักคือสิ่งที่สร้างให้โลกโสภา
รักคือสิ่งที่ทำให้ชีวาสดใส
รักคือสิ่งที่ทำให้ความเหงามลาย
แต่รักก็ทำลายทุกสิ่งให้ม้วยมรณา
ไม่อาจตอบได้ว่าทำไมเราถึงอยากรักเขา ไม่อาจผลักดันความคิดถึงให้จางหายไป เมื่อความพอใจใครบางคน
โผล่หน้าเข้ามาขัดขวางความรู้สึกในทุกด้านของเรา และเรามักเรียกอาการเหล่านั้นว่า..ความรัก
แม้เข้าใจดีกับสังคมที่อาจตราหน้าว่า เราไม่เจียมตน หรือพ่อแม่จะขอร้อง .อย่ารักเขานะลูก เพื่อนที่หวังดีอาจบอกว่า
รักคุดจะมาถึงเลิกคิดเถิด แต่หัวใจของเรากลับดื้อเกิดมานะที่ลำเอียง ลำเอียงที่จะพยายามทำเหมือนว่าเสียงและสายตาเหล่านั้น
มันแค่ลมที่พัดผ่านมาสักครู่ก็หายไปเอง พยายามมุ่งมั่นเกาะติดกับความรู้สึกเหล่านั้นและมุ่งให้เธอมองเห็นความสนใจของเรา
และเมื่อเธอเริ่มใจอ่อนตอบเสนอด้วย ความหอมหวานของหัวใจเราก็เบิกบาน จากวันเป็นเดือน ความเคยชินเข้ามาแทรก เรามักคิดว่าเธอคือส่วนหนึ่งของชีวิตเรา โดยไม่ยอมรับสภาพความจริงบางอย่าง เธอมาจากจุดยืนจุดหนึ่งในโลกนี้เหมือนเรา แต่ จุดยืนของเธอเป็นจุดที่เรายังไม่เคยเดินไปถึง บ้านที่สวยงาม เสื้อผ้าที่สดใส วัตถุรอบตัวล้วนสร้างความพอใจให้ผู้พบเห็น
จะสาวเท้าก้าวไปทางไหนก็มักมีสายตาที่เฝ้าชื่นชมปนอิจฉาอยากได้ชีวิตเช่นเธอจากสายตาคนรอบทิศ เหมือนเรายืนท่าม
กลางทุ่งหญ้าแหงนมองดวงดาวที่สวยงามกระพริบแสงระยับในยามราตรี
และนานวันเราก็เริ่มอยากนำตัวเธอมาขังในจุดที่เรายืนบ้าง โดยลืมไปว่าบ้านที่ผุพังใต้พื้นเต็มไปด้วยน้ำครำที่สามารถ
ผลิตยุงร้ายนับแสนตัว รวมไปถึงรอบกายรายล้อมด้วยขยะที่ส่งกลิ่นรุนแรงจนน่าเวียนหัว แถมบ้านใกล้เรือนเคียงต่างเป็น
โรคร้ายแรงที่ติดต่อเช่นเดียวกับเราโรคไวรัสความจนไงละ โรคที่ทุกคนขยะแขยงอยากห่างร้อยเมตรพันเมตร ซึ่งไวรัส
ที่ดุร้ายชนิดนี้คิดรักษาก็ไม่ใช่รักษาหายกันได้ง่ายและยาที่ใช้รักษาก็หาได้ยากเย็นแสนเข็ญ ยาชนิดนั้นมันมีชื่อว่า เงินตรา
เราเองก็มีน้อยแสนน้อย ขนาดตัวเราเองยังเจียวยาแทบไม่รอด แล้วเธอละ ไม่เคยมีภูมิต้านทานไวรัสร้ายตัวนั้นเลย เราจะปลอบใจ
และแบ่งยาไปบรรเทาอาการให้กับเธอได้อย่างไรนะ?
เงินที่ทุกคนยอมรับมันสามารถเปลี่ยนแปลงทุกอย่างให้ดีเป็นร้าย และมีบ่อยครั้งเช่นกันที่มันก็ช่วยให้สิ่งเลวร้ายกลายเป็นดี ขึ้น เรามักได้ยินได้พบเห็นคนดีๆมีหน้าที่การงานใหญ่ๆโตๆในสังคม ก่อนที่เขาจะเดินทางมารับหน้าที่สำคัญและใหญ่โตนั้น เขาทุกคน
ก็เป็นคนดีๆจนได้รับป้ายเกียรติคุณก็มีอยู่หลายท่าน แต่ไม่นานเมื่อเขามารับตำแหน่งหน้าที่แล้วเกิดคิดสะสม เงินตรา สะสมอย่าง
ขาดสติ ไม่นานแก๊สพิษที่ชื่อว่า ความโลภ ก็แทรกแซงซึมลึกเข้าในกระดูกจนในที่สุดก็หนีไม่พ้นมะเร็งร้ายชื่อว่า ความชั่ว
ดังนั้นเมื่อคิดปลูกต้นรักกับใครที่พบเห็น สิ่งแรกที่ต้องทำคือ หาฐานที่มั่นคง อย่ามัวคิดว่าช้าไปเธอคนนั้นจะเลือนลับหายไป
กับอากาศ ทุกวันทุกนาทีมีคนเกิดขึ้นเสมอ รักก็เช่นกันมันไม่เคยล้มหายตายจากโลกนี้ไป วันหนึ่งๆเราต้องพบผู้คนแน่นอน แม้วันนี้ เรายังไม่ได้ปลูกต้นรักที่เราหมายตา แต่วันหน้าฐานชีวิตที่เราก่อสร้างด้วยความอดทนจากแรงงานที่เหนื่อยแทบขาดใจของเรา มันจะ
เป็นเข็มทิศที่ซื่อตรงชี้นำทางให้พบต้นรักที่งดงามและเหมาะสมกับเรา โดยไม่ต้องทรมานกับต้นรักที่ไม่ได้เตรียมตัวล่วงหน้า ไม่ต้อง
ระอากับปัญหารอบกาย ไม่ต้องรับแรงกดดันจนขาดสติ ตกเป็นทาสหวัดร้ายแรงที่ชื่อ ทำลาย
และเงินที่เราได้มาจากแรงงานที่สุจริต จะคอยเตือนใจเราทุกนาทีว่าความอดทนที่ถูกต้อง เป็นความภูมิใจที่น่าสรรเสริญ วันหนึ่ง
เมื่อเรามีลูก ประวัติความอดทนของเราที่ถ่ายทอดให้ลูกได้รับรู้ จะสร้างความทนงและประทับใจกับเขา เป็นแนวทางที่น่าเอาเยี่ยง
อย่างมิใช่ฤา?
จากคุณ :
ขุนพลน้อยโค่วจง 
- [
19 มิ.ย. 50 22:59:41
]
ฐานความรัก..กับดอกฟ้า
