วันวิเวกวุ่นว้า...วายใจ
ธารขุ่นคือฤทัย...ครุ่นแค้น
มาลีกล่าวลาไพร...ลอยล่อง
ลาร่วงลงลูบแคว้น...ผ่าพื้นระแหง
อำแดงนางเริ่มก้าว...เกินวัย
พอแก่ลาลับไป...เปลี่ยนหน้า
สุขสดชื่นลาไกล...ใจหม่น
เหลือแค่ความเจิดจ้า...อดีตนั้นเคยงาม
ลือนามนางแน่งน้อย...จวงจันทร์
ชายใฝ่และเพียรฝัน...ไขว่คว้า
กาลเลยผ่านนานวัน...วัยแก่
ลือเลื่องดาวค้างฟ้า...เด่นคว้างกลางหาว
เดือนพราวเคยแจ่มแจ้ง...จุกหงอย
แอบนั่งนับวันคอย...เยี่ยมหล้า
ลดตัวท่องดงดอย...ดื่มด่ำ
หวังเผื่อมีใครท้า...ทุบทิ้งเสาคาน
---------------------------------
ต้มโคล้งโคลงเคลงวันวิเวก
ช่วงนี้ใครต่อใครบ่นเหลือเกิน
เมื่อไรจิแต่งซะที เมื่อไรจิมีแฟนซะที
โธ่ กำลังหาเรื่องทุบเสาคานบ้านตัวเองอยู่
จอบ ชะแลง ปั่นจั่น สามสหาย อุปกรณ์ทะลายตึกแบบนุ่มนวล
หรือว่าไม่ได้ผล ระเบิดตูมดีแฮะ
กลับเข้ามาแก้ อิอิอิ
แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 50 10:07:10
จากคุณ :
sugarhut
- [
20 มิ.ย. 50 18:52:36
]