ถึงบุกป่าขวากหนามไปจนสิ้น
ใช่ยลยินเสียงสุขทุกคราครั้ง
ใช่หนทางข้างหน้าคือพลัง -
คอยผลักดันให้ก้าวไปไม่ยากเย็น
ใช่! มีมือมองให้เห็นจูงฝ่าข้าม
ใช่! แหวกหนามพงไหน่..ทอดทางเห็น
จริง!..ตัวเราเท่านั้นที่เราเป็น
สุข - ทุกข์เข็ญเพียงตัวเรา..กำหนดเดิน
เพียงปิดตา เปิดใจ ให้นิ่งคิด
ปิดสนิทเสียงสังคม กำหนดเนิ่น -
นานแต่ไรมา ทุกยุค ทุกเผชิญ
ใช่เพลิดเพลินตามกระแสสังคมลวง
*ค่านิยม*คือบ่วงแร้ว..กับดักล่อ
หลงเพลินหนอ ตกหลุมพรางความห่วง - หวง
ไขว่คว้าปราถนามีสิ่งทั้งปวง
กลายกลับกลวง เปล่าว่าง ยังกลางใจ
สังคม กำหนดกรอบให้ก้าวตาม
หากท้วงถาม - ตราหน้าหมายหัวไว้
ฉลาดลวง ฉลาดเล่ห์ สร้างภาพไป
ลวงดวงใจ ขายไร้ สิ้น-วิญญาณ..
....................................................
..เขียนไว้เมื่อ..ประมาณต้นเดือนมิถุนายน ๒๕๕๐..
แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 50 01:34:09
แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 50 11:37:08
แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 50 11:35:31
จากคุณ :
ณ กมล
- [
22 มิ.ย. 50 08:43:07
]