Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    เรื่องจันทร์ไร ของคนอับ-ปี(ตอน1.2)

    ตั้งแต่จำความได้ฉันเห็นแม่ทำงานหนักตลอดเวลา เลี้ยงหมูเลี้ยงวัวเลี้ยงไก่ ปลูกผักเอาไว้กินเอง หมดคอกนี้ก็เลี้ยงคอกใหม่ ถ้าไม่เกิดจากแม่พันธ์ที่เลี้ยงไว้ก็ไปซื้อลูกหมูมาเลี้ยงให้มันโตแม่เป็นคนขยันไม่ว่าวันไหนแม่ก็ยังทำเหมือนเดิมเป็นกิจวัตรไม่บ่นไม่เหนื่อยออกมาให้ใครได้ยิน
    พื้นเพแม่เป็นคนบ้านนอก อยู่ต่างอำเภอในจังหวัดแห่งนี้ แม่เป็นลูกคนโตในครอบครัวใหญ่มีพี่น้องรวมกันถึง 9 คน แม่ต้องออกจากโรงเรียนตั้งแต่จบ ป.4 เพื่อนมาทำนาเลี้ยงน้องๆที่ยังเล็กๆกันอยู่ การที่มีพี่น้องเยอะและแม่เป็นลูกคนโตต้องเสียสละในหลายๆอย่าง แม่มีหัวการค้าพอเริ่มเข้าไวรุ่นแม่ก็จะทำขนมไปขายงานวัดตามหมู่บ้าน แม่เป็นหญิงสาวสวยคนหนึ่งที่เป็นที่เล่าขานกันไปหลายตำบล เริ่มไปเข้าหูพ่อที่เพิ่งย้ายไปประจำการในตำบลแถวนั้น พ่อเป็นลูกคนโตในครอบครัวเล็กที่อยู่ในตัวอำเภอเมืองของจังหวัดพ่อเป็นลุกชาวนาไม่ต่างอะไรกับครอบครัวแม่ จะแตกต่างกันมากคือเรื่องทัศนคติและความเจ้ายศเจ้าอย่างมีสูงกว่า แม่ที่มีแต่ความอ่อนน้อมถ่อมตน
    เพียงแค่ระยะเวลาไม่นานที่รู้จักกัน พ่อก็ให้ทางครอบครัวมาสู่ขอแม่ หลังจากแต่งงานพ่อก็พาเข้ามาอยู่ในตัวจังหวัด แม่หวังว่าเมื่อเข้ามาอยู่ในเมืองแล้วคงจะมีชีวิตที่ดีขึ้นไม่ต้องทำไร่ทำนา หากบหาเขียดกินกันตาย และมีผัวเป็นถึงข้าราชการตำรวจ แต่สิ่งที่คิดไม่ได้เป็นอย่างที่เราหวังเสมอ แม่เป็นลุกสะใภ้คนโตแต่ต้องมาอยู่เพิงเล็กๆข้างบ้านหลังใหญ่ของปู่กับย่า และแม่มารู้ภายหลังว่าย่าไม่ชอบแม่เป็นอย่างมากด้วยเหตุผลเพียงเพราะแม่เป็นคนบ้านนอกเรียนน้อยแต่ไม่อยากขัดใจลูกชายที่เลือกเมียคนนี้ ย่าจึงพอใจลูกสะใภ้คนเล็กมากว่าถึงกับยกบ้านหลังใหญ่ให้เป็นเรือนหอ แม่เจ็บช้ำใจกับการตอกย้ำว่าบ้านคนบ้านนอก ทั้งๆที่ย่าก็ไม่ได้เป็นผู้ดีร่ำรวยมาจากไหนและที่สำคัญ ก็ใช้สองมือสองตีนทำนาเหมือนที่บ้านแม่
    ความจริงที่ว่าเป็นเมียตำรวจไม่จับขวดก็จับไพ่ ไม่ใช่ตัวแม่ แม่เริ่มรับจ้างทุกย่างที่พอจะทำได้ แม่มีผีมือเรื่อยเย็บผ้าตัดผ้าแม่ก้จะรับตัดให้คนในระแวกแถวนั้น มีพื้นที่ว่างแม่จะปลูกผักไว้กินเอง ข้าวสารจะให้ยายเอาเข้ามาส่งในเมืองเป็นการประหยัดค่าใช้จ่าย
    แม่ดำรงชีวิตแบบน้อยเนื้อต่ำใจหลังจากที่มาเป็นลูกสะใภ้บ้านนี้ แม่เจียมตัวอยู่เสมอว่าเป็นคนบ้านนอกและเรียนมาน้อย จึงเกิดเป็นแรงผลักดันที่ทำให้แม่ ต้องทำให้ลูกมีการศึกษาที่ดีที่สุด เมื่อฉันโตพอที่จะเริ่มรับรุ้อะไรมากขึ้น ถึงแม้คนยังจะมองว่าเป็นเด็กอยู่ก็ตาม ฉันเลยไม่แปลกใจเลยว่าทำไมฉันถึงไม่ค่อยผูกพันธ์ ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับครอบครัวพ่อเลย ฉันไม่เคยไหว้ย่าแม้แต่ครั้งเดียว ไม่รู้ว่าพ่อมีญาติที่ไหนบ้าง เพราะแม่ไม่เคยเล่าไม่เคยบอก และที่สำคัญพ่อรู้สาเหตุหรืออาจเป็นต้นเหตุของเรื่องนี้เป็นอย่างดี

    จากคุณ : charmmower - [ วันสุนทรภู่ 13:25:48 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom