ความคิดเห็นที่ 1 ..   ..ตามหาใจใกล้แต่ห่างดังร้างหาย รักมลายโปรดคืนกลับมารับขวัญ จุมพิศเกศเช็ดน้ำตาแห่งจาบัลย์ ประคองกันฟันฝ่าอย่าร้างจร   เคยเคียงคู่ใยแชเชือนรักเลือนหลง แสนพะวงห่วงอาลัยมิถ่ายถอน เพลิงพิศวาสเพรียกหาอย่าร้าวรอน กลับมาก่อนอ้อนวอนรักยังภักดี.. .. S P E A K   S O F T L Y   L O V E .. จากคุณ : วรุณนฤมล - [ 28 มิ.ย. 50 14:19:42 ]

ความคิดเห็นที่ 2 น้อยลงทุกวัน สั้นลงทุกที เยื่อใยที่เคยมี จะลับลี้เลือนมลาย ทำเหมือนไม่ปวดเจ็บ แท้กดเก็บจนเจียนตาย คราคร่ำคนเคียงกาย กลับเดียวดายในทรวงลึก เข้าเมืองตาหลิ่ว ก็ต้องหลิ่วตาตาม....เฮ้อ จากคุณ : กวนจังแก - [ 28 มิ.ย. 50 20:54:51 ]

ความคิดเห็นที่ 3 น้อยลงอย่างไร น้อยไปใยได้ เยื่อใยมลาย คลายจางสัมพันธ์ เช่นนั้นแน่แท้ มั่นแน่มิแปรผัน ยั้งอยู่คู่วัน แน่แท้คือ"มิแน่นอน".. จากคุณ : ณ กมล - [ 7 ก.ค. 50 01:08:02 ]