ความคิดเห็นที่ 1 ยาหวาน          ผ่านหัวใจ       เหมือนไม่สู้ แต่ ยาขม        สิเชิดชู          ใจให้แข็ง รับรสชาด        อันปวดปร่า     ท้าเรี่ยวแรง ให้ความแกร่ง   แห่งชีวัน         นั้นคืนมา. คุณ ณ กมล ขอรับ กลอน คือ กลอน มี กลอนสุภาพ กลอน บทละคร กลอน เสภา กลอน นิราศ ฯลฯ ไม่มี กลอนสี่สุภาพ ขอรับ ส่วน โคลง  ก็คือ โคลง เช่นกัน ในส่วนที่คุณเขียน ก็คือ โคลงสี่สุภาพ อันว่า โคลงสุภาพ นี้ มีทั้ง โคลงสอง สุภาพ โคลงสาม สุภาพ แล โคลงสี่ สุภาพ แลนอกจากนั้น ในลีลาโคลง ก็จักมี โคลงดั้น อีกหลายประเภท ทั้งยังมี โคลงห้า (มณฑกคติ) อีกด้วย . . . . . . . . . . . . แถมท้าย** แล หากคุณมีข้อสงสัยอันใด ก็สามารถที่จัก คุยกัน กับกระผม ได้ เสมอ ดังนี้ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 30 มิ.ย. 50 03:12:45 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แหะ ๆ...ปล่อยไก่แต่เช้าเลยเรา... "กลอนสี่สุภาพ"ซะงั้น.. ท่านอาจารย์ทั้งหลายอ่านคำนี้เข้าไปคงปวดหัวใจกันน่าดู อิอิ.. ขออภัยค่ะ... ขอบคุณท่านพจน์ที่ได้กรุณาชี้แนะค่ะ.. ( ขออนุญาตเรียกท่านดังนี้นะคะ ) ดั่งแสงเทียนส่องสว่างขึ้นอักโข.. ในยามโซหลงงมหาทางอยู่ไหน ในยามมืดอับจนถ้อย..กระจ่างใจ สิ่งสงสัยได้เมตตาอาจารย์นำ.. ************************** ขอบคุณอีกครั้งค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 50 17:44:36 จากคุณ : ณ กมล - [ 30 มิ.ย. 50 10:34:12 ]

ความคิดเห็นที่ 3 .. ณ กมล  ที่คิดถึง .. นายวรุณ เด็กน้อย จ้อยนักหนา ออกวาจา ค้อมหัว กลัวจนหงอ ฝีมือด้อย ต้อยติ่ง ลิงกับจอ แค่สอพลอ ขอแจม แยมลูกแพร์ ถูกเรียกหา อาจารย์ พาลขึ้นขน คันเกาจน หลังถลอก ลอกเป็นแผล ร้องเจี๊ยกครอก ด๊อกเห่า เก๊าไม่แล ตัวจริงแท้ มือใหม่ ไม่ชำนาญ นะจ๊ะ    ขอร้อง   .. อิ  อิ  .. .. S M I L E   A L L   D A Y   L O N G จากคุณ : วรุณนฤมล - [ 30 มิ.ย. 50 14:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เรียน คุณ ณ กมล ความรัก นั้น จัก บังเกิด ความเพียร ดังเช่น คุณ รัก ที่จักเขียน บทกวี ในเบื้องต้น แล ต่อจากนี้ ในความรัก ที่จักเขียน นั้น ก็จัก เปนความ เพียร โดย เนื่องไป ขอให้โชคดี ดังนี้ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 30 มิ.ย. 50 14:30:27 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เสียงลือเสียงเล่าอ้าง.................จำไว้ เว้นวรรคสักนิดไป.....................ต่อข้าง วรรคสาม "ข่มครวญ (ไอ)..........จึงกู่ หาพี่ "หนอพี่เรื่องราวร้าง"..................ตัดเอ้ย ครบคำ       ย้ำท้ายลง "ก่นสร้าง"..................ถูกวจี แต่เหตุใดจึงมี...........................มากถ้อย                           ควรสองนี่เกินสี่.........................พยางค์ต่อ ตามเฮย "ใดจากนางมา"ห้อย...................หั่นทิ้ง เหลือสอง ยกเป็นครูก็ต้องคิด "ผิดเป็นครู" "ผิดแล้วรู้" เหมือนยาเพิ่มเสริมสมอง เพิ่มความงามเพิ่มความเพียร "เขียน" แล้ว "กรอง" เมื่อใดต้องฉันทลักษณ์จักงดงาม จากคุณ : กวนจังแก - [ 30 มิ.ย. 50 15:32:40 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ***เสียงลือเสียงเล่าอ้าง......................นางใด พี่เอย เสียงย่อมแจงจริงนัย............................อยู่บ้าง เสียงนางข่มครวญใจ............................จึงกู่  หาพี่ หนอพี่เรื่องราวร้าง...............................ก่นสร้าง นางใด ฯ *************************************** แบบนี้ใช่ไหมคะ.... ********************************** ** หนอเหตุใดร่ำไห้.............................นวลปราง "เรา"ใฝ่ฝันร่วมทาง...............................สู่หน้า "รัก"นี้บ่มีร้าง.......................................เหห่าง  นางเอย ฟังก่อนวอนฟังข้า.................................ไป่หา ฤๅมี ฯ ** ใย ?ควรฤๅจึ่งพ้อ.............................วาจา มิใช่จักร้างลา.......................................ห่างได้ แม้'วันค่ำจันทร์ทา.................................แสงต่อ  นวลเอย เป็นดั่งสายใจนี้.....................................ควั่นเกลียว รัดรึง ฯ ************************ ณ กมลเจ้าเอย ** จากคุณ : ณ กมล - [ 30 มิ.ย. 50 17:40:29 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ท่านพจน์คะ... *** ขอบคุณค่ะ *** คุณวรุณฯ คะ..อย่าถล่มตัวเลยค่ะ.. ********************** ท่านกวนฯ คะ.. ขอบคุณมากๆค่ะ ********************** จากคุณ : ณ กมล - [ 30 มิ.ย. 50 17:44:05 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ณ กมลอีกนิดน้อง.............รจนา โคลงบทสองอักษรา..........รับได้ แม้วันค่ำจันทรา................แสงส่อง  นวลเอย วรรคสี่สัมผัส(ให้).............กับ "ได้"  จึงควร อย่าว่าพี่นี้กวนนะนวลเจ้า เพราะพี่เอาใจช่วยด้วยโฉมศรี อยากเห็นโคลงถูกแบบแยบยลดี เธอคนนี้ต้องทำได้อีกไม่นาน โอโฮ..อย่างกับกลอนบทละคอน สงสัยอ่านพระอภัยฯมากไปหน่อย จากคุณ : กวนจังแก - [ 30 มิ.ย. 50 21:01:29 ]

ความคิดเห็นที่ 9        อันเวลามีค่าคง........................ควรงาน มิใช่มาเสียการ................................หว่างได้ กรุณาจึ่งตรวจทาน............................แก้ส่ง..ศิษย์เอย เมตต์ต่อ..อาจารย์ไซร้.......................บ่งชี้  คลายปม ฯ         ณ กมล บ่มชื่น.......................รสโคลง  ท่านเอย เรียนเร่งรจนาโยง............................ก่อใกล้ ฉันทลักษณ์'บ้างจรรโลง...................ถ้อยรื่น บ้างบ่ชวนเสนาะได้..........................ใคร่แก้..'จารย์นำ ฯ         รำเรียนวิชช์จึ่งได้...................จดจำ มีท่านคอยแนะนำ............................บ่งให้ ศิษย์น้อยบ่พัฒน์คำ.........................หาไม่ ใช่ฤๅ ใดท่านจึงข่มไข้..............................เกรงกวนใจแล ฯ ( 'จารย์เอย )         ************************ ปรับแก้ตามคำแนะนำค่ะ..ขอบคุณมากมายค่ะ..อาจารย์ ********************************* ** หนอเหตุใดร่ำไห้.............................นวลปราง "เรา"ใฝ่ฝันร่วมทาง...............................สู่หน้า "รัก"นี้บ่มีร้าง.......................................เหห่าง  นางเอย ฟังก่อนวอนฟังข้า.................................ไป่หา ฤๅมี ฯ ** ใย ?ควรฤๅจึ่งพ้อ.............................วาจา มิใช่จักร้างลา.......................................ห่างได้ แม้'วันค่ำจันทร์*มา...............................สาดต่อ  แสงนวล* เป็นดั่งสายใจไขว้..................................ควั่นเกลียว รัดรึง ฯ ************************ ณ กมลเจ้าเอย ** ปล.ขออนุญาตคงความหมายเดิมที่ว่า " ถึงแม้ตะวันลับมืดลง..ก็ยังคงมีดวงจันทร์มารับช่วงทาบทาแสงนวลบนท้องฟ้า.."  เดิมทีจะใช้ประโยคว่า " แม้'วันค่ำ..ทาบทา...............................จันทร์ต่อแสงนวล.." หากใช้คำที่ท่านแนะนำมา..อ่านแล้วอาจพาให้เข้าใจได้ว่า.. " แม้ย่ำค่ำยังมีจันทร์ส่องแสง "ค่ะ  ขออภัยนะคะ.. **********ขอบคุณที่กรุณาช่วยชี้แนะค่ะ*********** เมตตาอีกสักนิดนะคะ..ตรวจทานแล้วบอกหน่อยนะคะ.. หากมีข้อผิดพลาดที่ใดช่วยแจ้งด้วยนะคะ.. อย่าถือว่ารบกวนท่านเกินไปเลยนะคะ..คือตั้งใจจริงๆค่ะที่จะหัดเขียนให้ได้.. แบบถูกต้องตามฉันทลักษณ์ด้วยน่ะค่ะ.. *************ณ กมล ศิษย์น้อย**ขอรบกวนค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 01:57:40 จากคุณ : ณ กมล - [ 2 ก.ค. 50 01:56:00 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณ ณ กมล เกือบ . . . ขอรับ คงจัก ตั้งใจ ซัด รูป วรรณยุกต์ ให้ครบ อย่างเต็มที่ จึงอาจทำให้ ความ นั้นไหลไป แล เบา น้ำหนัก ไปบ้าง แต่ก็นับว่า งาม ดังนี้ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 2 ก.ค. 50 01:57:23 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แห่ะ ! แห่ะ ! ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้ค่ะอาจารย์ท่านพจน์ฯ.. ช่วงนี้ใช่ค่ะกำลังตั้งใจซัดวรรณยุกต์อย่างท่านว่านั่นแหละค่ะ บางทีอ่านแล้ววกไปวนมา..ปานทางขึ้นเขาเลยละค่ะ.. เมาค่ะ เมาวรรณยุกต์ เช่นดียวกับเมาเขา..(เขา..ที่แปลว่าภูเขานะเจ้าคะ ) ช่วงนี้ยังมิบังอาจรบกวนท่านเรื่องโคลงอื่นๆแน่นอน.. คงจะรบกวนก็แต่โคลงสี่สุภาพ.. ในลักษณะวรรณยุกต์ก่อนค่ะ.. เอาให้รอดเปนอย่างๆไป.. เหมือนขับรถค่ะ..ทำไมถึงได้ขับเกียร์หนึ่งอย่างเดียว ? เพื่อนตอบว่า ก้อให้มันพังเป็นเกียร์ ๆไป ! ( แป่ว ! )  ฮา ค่ะ.. แห่ะ ๆ คลายเครียดนิดนึง..อย่าถือสาเลยนะคะ ( แต่หาความพอได้กระมังคะ ..คงมิไร้สาระเกินไปใช่ไหมคะ..แฮ่..เข้าข้างตัวเองเล็กน้อย! ) จากคุณ : ณ กมล - [ 2 ก.ค. 50 02:07:45 ]

ความคิดเห็นที่ 12 หนอเหตุใดร่ำไห้.............................นวลปราง "เรา"ใฝ่ฝันร่วมทาง...............................สู่หน้า "รัก"นี้บ่มีร้าง.......................................เหห่าง  นางเอย ฟังก่อนวอนฟังข้า.................................ไป่หา ฤๅมี ฯ ** ใย ?ควรฤๅจึ่งพ้อ.............................วาจา มิใช่จักร้างลา.......................................ห่างได้ แม้'วันค่ำจันทร์*มา...............................สาดต่อ  แสงนวล* เป็นดั่งสายใจไขว้..................................ควั่นเกลียว รัดรึง ฯ จึงตั้งสังเกตไว้....................................สักน้อย เธอเครียดหา"เอก"คอย.........................แต่งแต้ม "กก" "กบ" "กด" ทะยอย......................แทน"เอก" ได้นา   โคลงจักได้ยิ้มแย้ม..............................ปลดห้วง พันธนา   มาดูถ้อยส่งท้าย..................................สองพยางค์ บังคับเอกโทวาง..................................คู่ไว้ "ไป่หา" "ควั่นเกลียว"จาง.......................คู่เอก โทเฮย โทเอกเสกครบได้................................แม่นแล้ว กลโคลง จากคุณ : กวนจังแก - [ 2 ก.ค. 50 14:22:27 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หนอเหตุใดร่ำไห้........................นวลปราง "เรา"ใฝ่ฝันร่วมทาง...............................สู่หน้า "รัก"นี้บ่มีร้าง.......................................เหห่าง  นางเอย ฟังก่อนวอนฟังข้า.................................ใจ่ท้อ ฤๅมี ฯ ** ใย ?ควรฤๅจึ่งพ้อ.............................วาจา มิใช่จักร้างลา.......................................ห่างได้ แม้'วันค่ำจันทร์*มา...............................สาดต่อ  แสงนวล* เป็นดั่งสายใจไขว้..................................ควั่นไว้ รัดรึง ฯ ************************************** แหะ ๆ .... *** ฟังคำท่านจดไว้.............................ในใจ จริงดั่งท่านเครียดไป..............................บ่มหน้า ขอบตาก่ำคล้ำให้..................................รอยดั่ง  วงฤา ราวสั่งตรง'แพนด้า................................เยี่ยมหน้า เราเอง *** *************************************** เสียงฮือเสียงร่ำไห้.................................ในใจ..เราเอง เสียงบ่นซ้ำย้ำไป....................................ก่นให้ หลงลืมมุ่นวุ่นไขว้...................................ถักถ้อย อักษรา จึงเอื่อยเรื่อยลืมไว้.................................กฎนี้..บังควร.! เสียงปลอบชวน'อ่อน'ถ้อย........................จรุงใจ ยินร่ำ'โยน'เจือใน...................................สบถ้อย คำสอนท่านแนะนัย.................................จำใส่  ใจเอย "กฎ"ส่ง"สำนวน"คล้อย............................จักพร้อยแพรวพราว ฯ ******************************************* เป็นดังนี้ใช่ไหมเจ้าคะ..อาจารย์.. **ขอบคุณภาพผีเสื้อปีกสวยตัวนี้จากเพื่อนๆในบล็อกแก็งค์ค่ะ** จากคุณ : ณ กมล - [ 2 ก.ค. 50 23:18:41 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ถูกคำกำหนดแล้ว..................นางเอย นับแต่นี้ไป่เชย......................ชัดถ้อย "แพนด้า"อย่าหมองเลย..........ต่างอยู่ แต่ติด"ใจ่"ไม่น้อย.................ห่อนรู้คำแปล "ดี"ก็ต้องบอกว่า"ดี" ส่วนที่ติงก็หวังจะให้ดียิ่งขึ้น สิ่งหนึ่งที่เห็นในตัวเธอคือความคิดที่โลดแล่นช่างจินตนาการ ช่วยสร้างสีสันให้งานในห้องกวีมีความเคลื่อนไหวได้ตลอดเวลา จากคุณ : กวนจังแก - [ 3 ก.ค. 50 12:54:22 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แหะ ๆ..ใจ่ = ใจ  เจ้าค่ะ.. อ่านแล้วก็ฟังแหม่งๆ แปลกๆ ค่ะ  ขอเปลี่ยนและกันน.. ดังนี้ค่ะ..         หนอเหตุใดร่ำไห้........................นวลปราง "เรา"ใฝ่ฝันร่วมทาง...............................สู่หน้า "รัก"นี้บ่มีร้าง.......................................เหห่าง  นางเอย ฟังก่อนวอนฟังข้า.................................เร่งล้า  ฤๅมี ฯ ** ใย ?ควรฤๅจึ่งพ้อ.............................วาจา มิใช่จักร้างลา.......................................ห่างได้ แม้'วันค่ำจันทร์*มา...............................สาดต่อ  แสงนวล* เป็นดั่งสายใจไขว้..................................ควั่นไว้ รัดรึง ฯ ************************************** เย้..  คงจบนะเจ้าคะ..  เฮ้อ ! กลายเป็น"แพนด้า"  ไปซะแย้วว จากคุณ : ณ กมล - [ 3 ก.ค. 50 17:41:49 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ** คำใดเอยเอ่ยอ้าง................โคลงเคลง ใช่คิดกลโคลงเอง....................แน่แท้ วรรณยุกต์ท่องจำเพรง..............โทเอก   ถ้อยส่งสำนวนแปล้..................เปี่ยมด้วยทำนอง ฯ **      อันคำสอนพี่นั้น.................อาจารย์  แน่เอย ใจใส่ศิษย์ติดทาน....................ตรวจถ้อย วรรณยุกต์ส่อคำหวาน...............รินร่ำ..สำเนียง เพียงบ่เพี้ยนคำสร้อย...............ถูกต้องงดงาม ฯ        เป็นคำสอนสั่งถ้อย..........จำความ ย้ำศิษย์เรียนเขียนตาม.............ป่ายป้อย   บุญคุณยกสมนาม...................งามงด..อาจารย์ เป็น..พี่..นี้ปูพร้อย...................ไป่ร้างแรงใจ ฯ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 50 01:00:51 จากคุณ : ณ กมล - [ 3 ก.ค. 50 18:25:51 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ป ข้าพเจ้า ลงตำแหน่ง สี่สุภาพผิดไว้นะ โปรดทราบ แต่ก็ยังอุตส่าห์ไปเป็นแม่แบบจนได้...แม่ปูเดินเบี้ยว ลูกปูก็ เบี้ยวตามทำไงได้            วันนี้ มีเวลาแก้ไขตำแหน่ง สี่สุภาพ อย่างละเอียดถูกต้อง ต่อไปจะกล่าวเรื่อง สัมผัส ระหว่างบท ว่า จินดามณีไม่ได้เขียนไว้ให้ สัมผัสระหว่างบท  ที่จินดามณีเขียนไว้ทั้งหมดเป็นสัมผัสแต่ละบาท สี่บาท ในหนึ่งบท  แต่บางคน เพี้ยนไปคิดว่า คำท้ายไป สัมผัสท้ายอีก บท มันไม่ถูกต้อง  กวีรัตนโกสินทร์ปัจจุบันหากจะใช้สัมผัสระหว่างบท จะสัมผัสดังเป็นรูปนี้ ดังที่ ยกมาให้ดูอีกหน แบบรัตนโกสินทร์(ปัจจุบัน ) ๏ 0 0 0 ก่ ข้..........0 x.....(0 0) 0 ก่ 0 0 x ............ก่ ข้ 0 0 ก่ 0 x ............0 ก่........(0 0) 0 ก่ 0 0 ข้ ............ก่ ข้ 0 Z....(0 0) ๚ ๏ Z,Z,Z,0 0 .........ก่ ข้ 0 x.....(0 0) 0 ก่ 0 0 x.............ก่ ข้ 0 0 ก่ 0 x............ 0 ก่........(0 0) 0 ก่ 0 0 ข้ ...........ก่ ข้ 0 0....(0 0) ๚ การต่อโคลงระหว่างบท ดูตรง คำท้ายบทต้น ( Z) ให้สัมผัส ระหว่าง คำที่ 1 2 3ของหน้าบทต่อไป( Z,Z,Z,)   ข้อมูลอ้างอิง : หนังสือ หลักภาษาไทย  ของอาจารย์ กําชัย  ทองหล่อ ฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๙ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ขออนุญาต นำ กรอบผังโคลงแก้ไขให้ล่าสุดมาให้อีกครั้งค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 14 ก.ค. 50 05:01:14 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ภาพขึ้นหน่อย จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 14 ก.ค. 50 05:01:55 ]

ความคิดเห็นที่ 19 พี่ทิกิเจ้าขา... ขอบคุณที่ตามมาลงผังโคลงให้เจ้าค่ะ..  ชื่นใจจังที่พี่ท่านมิทอดทิ้ง ขอบคุณในความกรุณาค่ะ  ณ กมลน้องน้อยของท่านพี่จักเร่งศึกษาค่ะ.. จากคุณ : ณ กมล - [ 16 ก.ค. 50 00:17:08 ]