ความคิดเห็นที่ 1 "ทุกข์.....เพราะกลัวสุขที่มีอยู่ในทุกวันนี้หายไป" อะจ๊ากกก... น่าอิจฉาเหมือนกันนะครับนั่น ถ้าไม่มองการณ์ไกลจนเกินไป แหะๆๆ ทุกวันนี้ เข้าใจว่าชีวิตคงมีทุกข์ แต่สุขมันเยอะ จนลืมๆ ไปซะเรื่อย ว่าชีวิตนี้ มันทุกข์หนอทุกข์ สุขนั้น ไม่มีจริง เอิ๊ก จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 30 มิ.ย. 50 11:50:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ชีวิตย่อมเป็นไปตามกรรม.. เฮ้อ........... จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 30 มิ.ย. 50 14:06:56 ]

ความคิดเห็นที่ 3 .. ชอบแล้ว ขอรับ .. G O O D   P O E M .. จากคุณ : วรุณนฤมล - [ 30 มิ.ย. 50 14:39:47 ]

ความคิดเห็นที่ 4  เฮียพีทเจ้าคะ อย่าไปอิจฉาเค้าเลย ดู ๆ ไปแล้วเค้าทุกข์กว่าเราเยอะนะคะ ทุกข์ในการแสวงหาความสุข และทุกข์ในการรักษาความสุขไว้ ************************************************  พี่สีน้ำฟ้า พูดเป็นธรรมะเชียว สาธุ ************************************************  คุณวรุณนฤมล ขอบคุณค่ะ ************************************************ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 30 มิ.ย. 50 15:48:35 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีค่ะพี่ทิวลิป ที่คร่ำครวญหาสุขป่วนในจิต ที่ครุ่นคิดทรมานด้วยโหยหา ที่พร่ำคำทุกข์ล้นทรมา ที่ทุกข์มาก็เพราะใจใช่อื่นใด แต่นั่นล่ะค่ะ หัวใจคน ไอซ์เองก็ยังเป็นอยู่ แต่เลิกกลัวว่าสุขจะหายไปแล้วค่ะ แค่กลัวว่าจะเผชิญหน้ากับทุกข์ได้ไม่ดีพอ เพราะทุกข์ขณะของชีวิตมีแค่ทุกข์มากทุกข์น้อยเท่านั้นเอง เฮ้อ... จากคุณ : Argent - [ 30 มิ.ย. 50 21:35:05 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตถตา มันกเปนเช่นนั้นเอง. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 30 มิ.ย. 50 23:16:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนนี้มี แต่ สุก กับ โซม น่ะซี สุก น่ะ เวลาอยู่บนถนน สุกจริง โซมก็หลังจากนั้น เหงื่อโซม โทรมกาย จริงๆเลย เอ มันเกี่ยวกันมั้ยกับกระทุ้ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 1 ก.ค. 50 03:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 8  น้องไอซ์ "เพราะทุกขณะ มีแต่ทุกข์มาก กับทุกข์น้อย" เคยคิดต่อไม๊ว่า เรื่องเดียวกัน หากต่างเวลา ต่างอารมณ์ เราจะทุกข์ไม่เท่ากัน และเคยคิดต่ออีกไม๊ว่า เรื่องเดียวกัน ถ้าเป็นเรื่องของเขา ไม่ใช่เรื่องของเรา เราจะทุกข์ไม่เท่ากัน ถ้าคิดออก พี่เชื่อว่าความทุกข์จะน้อยลงแน่ ๆ เลย ************************************************  พี่พจ สาธุเจ้าค่ะ ************************************************  พี่ทิกิ นึกภาพออกเลยค่ะ โดยเฉพาะตอน สุก น่ะ นึกอีกทีเจ้าตัว สุข นี่แค่เปลี่ยนตัวสะกดหน่อยเดียว กลายเป็น สุก กลับด้านจากสุขเป็นทุกข์เลยนะคะเนี่ย ************************************************ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 1 ก.ค. 50 09:31:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มัวหาสุขนั่นแหละทุกข์แสนทุรน เที่ยวหาไปทุกแห่งหนหาพบไม่ สุขหรือทุกข์เลือกเอาซีอยู่ที่ใจ อยากจะได้อย่างไหนอยู่ที่เรา.... จากคุณ : เจียวต้าย - [ 1 ก.ค. 50 11:25:26 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อยากมีสุขอาจจะทุกข์เพราะตัณหา หลงมายารูปรสฤากลิ่นเสียง ความเมามัวพันพัวจิตคิดลำเอียง นั่นเป็นเพียงตัณหาพาสบาย คนบางคนดิ้นรนทะเยอทะยาน บ้างหวังทรัพย์สฤงคารอันมากหลาย ล้วนอยากมีอยากเป็นไม่เว้นวาย หลงงมงายว่าเป็นสุขไม่ถูกทาง จะไขว่คว้าหาสุขอาจทุกข์หนัก เพราะคนมักชมชอบสิ่งรอบข้าง ไม่มองตัวมองใจให้เป็นกลาง ชอบเอาใจไปวางไว้ข้างกาย สุขหรือทุกข์เกิดในใจเราหนอ ความเพียงพอทำชีวิตให้เรียบง่าย ชอบความสุขสงบเย็นแห่งเรือนกาย หรือชอบสุขทุรนทุรายเพราะอยากมี สาธุ... หลวงพ่อทิว จากคุณ : สนิทใจ - [ 1 ก.ค. 50 15:00:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พี่ทิวลิปคะ.. *ฤๅ จะเป็นเพราะ"เรา"ติดกับ....* หรือเปล่าคะ..  ดังนี้ค่ะ..      **..บ่วงแร้วสมาคม..** ***กับดักใดอันตรายกว่าใดสิ้น อาจพังภินท์  หากหลงติด  ถึงสิ้นสูญ อาจกลายค่าความเป็นคน  สิ้นเทิดทูล หากหมกมุ่น หลงเล่ห์ลวง  "บ่วงสังคม" ***กับดักร้ายภายในใจนั่นแหละหนอ หลงเยินยอในลาภยศ เกียรติ - สั่งสม ไม่เว้นวายแม้ ตาสี - สา ค่านิยม จึงดิ้นรน ไขว่หาทุกข์ให้ตัวเอง ***โน่นบ้านโน้นเขาดูดีมีรถขับ บ้านเรานับกระสอบข้าว ดูโหรงเหรง กู้กองทุนฯ..กรรมการ - คนกันเอง จึงมิเคร่ง ผ่อนตรวจตราการใช้เงิน ***ปล่อยตาสีกู้ทุนไปดาวน์รถขับ เก็บขายผัก ถั่ว ปูปลา มานนานเนิ่น จะได้ดูมีหน้าตา  เขาหยอกเอิน มัวหลงเพลิน แท้-หนี้สิน กองท่วมตัว ***ถึงสิ้นปีไม่มีส่งให้หมู่บ้าน เหล่ากรรมการหาทางพ้นปวดหัว จัดหาแหล่งเงินกู้ใหม่ ใช้พันพัว เพียงไม่มั่วลงบัญชี ไม่ขาดเกิน ***ลูกบ้านดีมีเงินจ่ายไม่ติดค้าง ขอบคุณทางกรรมการไม่ห่างเหิน ยามเงินขาด หานายทุนให้กู้เพลิดเพลิน มัวหลงเดินหลงทางใจ-ไกลห่างรอย ***จึงเลื่อนลอยแลไกลห่างทาง"พ่อ"ก้าว รุ่นปู่ย่าตายายเราจึงเหงาหงอย เฝ้ามองดูลูกหลานเรา 'จน'ซ้ำรอย เข้าชะรอยอีหรอบเดิมแต่ก่อนมา..? ***เป็น..บ่วงแร้วสมาคม..หลงลมปาก มีสินมากหลากหลายทรัพย์ประดับหน้า แท้ที่จริงเป็นสินลวงบ่วงมายา สร้างภาพพาน่านับถือ..ยื้อเพียงลม.! คงเฉกเช่นดังพลุ นะชื่อเสียง สว่างวาบก็เพียงชั่วครู่สม คราลมหวนทวนซ้ำ  - มลายจม กลายติดหล่ม เขาเหยีบซ้ำ..ต่ำติดดิน.. ************************** แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 50 10:43:24 แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 50 00:38:13 แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 50 00:37:42 จากคุณ : ณ กมล   - [ 28 มิ.ย. 50 00:35:50 ] ( ขออนุญาตนำงานเก่าเล่าหมาดๆ มาวางไว้นะคะ..) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5554371/W5554371.html W5554371 **..บ่วงแร้วสมาคม..** [บทกวี] ณ กมล (2 - 30 มิ.ย. 50 04:03) แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 02:28:14 จากคุณ : ณ กมล - [ 2 ก.ค. 50 02:27:23 ]

ความคิดเห็นที่ 12  ป๋าเจียวต้ายเจ้าคะ ในบางคนดิ้นรนหาความสุข อีกหลายคนดิ้นหนีทุกข์ที่สุดเศร้า ทั้งความสุขฤาความทุกข์คลุกมัวเมา คือสิ่งสร้างสะสมเราน่าเศร้าใจ เมื่อรักสุขเกลียดทุกข์ ยิ่งทุกข์หนัก เมื่อมีรักมีเกลียด ยิ่งเครียดใหญ่ เมื่อมีเขามีเรา เอาแต่ใจ เมื่อไม่รู้ทุกสิ่งไซ้ร ใช่ของเรา ************************************************ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 2 ก.ค. 50 09:20:34 ]

ความคิดเห็นที่ 13  พี่สนิทใจ หายไปนานเลยนะคะ มาคราวนี้ยกให้ทิวลิปเป็นหลวงพ่อเลยเหรอ ปกติจะเป็นแค่หลวงพี่ เอ๊า..จะหลวงอะไรก็ตามใจแล้วกัน ความไม่รู้ที่สั่งสมจมตัณหา เป็นมายาลวงใจให้หมองศรี คิดว่าสุขเพียรค้นหาทุกนาที สุขแท้จริงไม่เลือนหนีมีที่ใด สุขทางโลกยังโศกได้ไม่คงมั่น ดิ้นรนกันค้นหาสุข ทุกข์เพียงไหน ได้หนึ่งสุขแล้วก็จางเลือนรางไป หาสุขแสนทดแทนใหม่ไม่จบกัน ก็สิ่งใดสั่งใจให้หาสุข เพราะยึดเอาจนใจทุกข์ไม่สุขสันต์ เพราะอยากให้ตัวตนดีทุกวี่วัน เพราะยึดมั่นในอัตตาตัณหารุม อริยสัจสี่ท่านมีไว้ ทุกข์ ให้รู้อย่ายึดไว้ให้ใจสุม สมุทัย ให้ละลดปลดผู้คุม นิโรธ แจ้งคือความคุ้ม..ค่าควรคน เป็น มรรค ทางอย่างผู้ประเสริฐแล้ว ใสดุจแก้วเจียรนัยไร้รอยหม่น ขันธ์ คือทุกข์ใช่สุขหนาอย่าหลงกล เร่งรู้ตน เร่งรู้ใจ อย่าได้รอ วางตัวตน คืนโลกไป ไร้บ่วงกรรม ................................................................................................. ไหน ๆ ได้เป็นหลวงพ่อแล้ว ขอเทศน์สักหน่อยก็แล้วกันนะคะ ************************************************ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 2 ก.ค. 50 09:21:39 ]

ความคิดเห็นที่ 14  น้อง ณ กมล คงเป็นกับดักจริงอย่างว่า แต่ทำไมคนเราชอบติดกับดักนี้จังก็ไม่รู้เนอะ "ค่านิยม"อันมากมายที่ในโลก เป็นดั่งโรคระบาดร้ายกัดใจวิ่น หลงใหลไปในกระแสแค่ได้ยิน เลียนแบบไปไร้สิ้น"สติ"ครอง แค่อยากได้การยอมรับกับใครเขา แม้นแย่งชิง แย่งเอา เป็นเจ้าของ ต่างยื้อยุดฉุดดึงพึงจับจอง จะถีบถองปองร้ายใครไม่สนเลย เป็นมายาแท้แท้แต่กลับชอบ ใจหมุนรอบร้อนรนไม่ทนเฉย คว้ามาได้ชั่วคราวแล้วผ่านเลย ใจที่เคยนึกว่าสุขกลับทุกข์ตรม เพราะไม่รู้จึงตะกายให้ใจสุข เพราะไม่รู้ว่าคือทุกข์ ใช่สุขสม เพราะไม่รู้จึงค้นหากว่าชีพจม จนหมดลมปมปัญหายังคาใจ จนหมดลมยังสงสัย ไหนสุขจริง? ************************************************ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 2 ก.ค. 50 09:22:27 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แค่ได้ข่าวคราวว่าพี่สาวมีความสุข แค่นี้ก็ยิ้มแก้มแทบปริแล้วคับ คิดถึงจัง จากคุณ : หนูลิ (ละมุนใจ) - [ 2 ก.ค. 50 15:12:02 ]

ความคิดเห็นที่ 16 นั่นซิเน๊อะ...ไหนเอ่ยที่ว่าสุข จะลืมทุกข์ให้มีสุขได้ไฉน สุขทางกายสุขทางใจมลายไป สุขเท่าไหร่ก็เพิ่มทุกข์ทวีคูณ อิอิ.. คิดถึงด้วยคนค่า พี่ทิวลิปฯ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 2 ก.ค. 50 16:53:43 ]

ความคิดเห็นที่ 17  นู๋ลิ มารายงานตัวแล้วเหรอ นึกว่าไปตกหลุมรักหนุ่มไหน จนปีนขึ้นมาปากหลุมไม่ได้ซะอีก คิดถึงนู๋เหมือนกันจ๊ะ ************************************************  น้องสัมผัสรัก นี่ก็อีกคน หายหน้าหายตาไปเลยนะจ๊ะ สุขนี้มีจริงไหม......................สุขที่ใช่ไม่เสื่อมสูญ สุขมั่นอันเพิ่มพูน...................แม้นชีพสูญไม่คลายจาง สุขมั่นในธรรมะ.....................สุขจากละ และถากถาง กิเลสเหตุควรวาง....................คือสุขอย่างชาวพุทธจริง ................................................................................................ คิดถึงเหมือนกันจ๊ะ ************************************************ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 3 ก.ค. 50 08:39:56 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณ ทิวลิปฯ กระทู้นี้ ก้อนดินมาช้าอีกตามเคยขอรับ หวังว่าเจ้าของกระทู้จะยังไม่ทิ้งกระทู้นะครับ... ความสุข รอยยิ้ม ที่ตามหา เหม่อมองฟ้า ดูดาว ยังไม่เห็น มองสายน้ำ สายธาร ที่แสนเย็น ช่างลำเค็ญ หายาก ลำบากจริง มีคนว่า ความสุข อยู่ที่ใจ แต่ไฉน ในนี้ ไม่มีสิ่ง ให้ค้นหา สุขนั้น มาประวิง ช่างยากยิ่ง สุขนี้ ชีวิตเรา ครายิ้ม ฉันยิ้ม แบบแอบแฝง ใจรู้แกล้ง ฉีกยิ้มแบบเหงา เหงา โลกของฉัน เป็นโลก แห่งสีเทา เพราะสุขเบา ทุกข์มาก ลำบากใจ คราทุกข์ ฉันร้องร่ำ อยู่คนเดียว สุขไม่เหลียว เปิดม่าน ผ่านมาใกล้ คราท้อ คราอ่อนล้า เจ็บปวดใจ มีบางไหม สักคน...มาปลอบโยน *** มายาวเลยขอรับ อาจเป็นเพราะว่า กระทู้นี้ของคุณทิวลิป โดนใจ และบรรยากาศในตอนนี้ของก้อนดินพอดี อารมณ์เลยพาไป เสียไหลรื่น จากคุณ : ก้อนดินเดียวดาย - [ 3 ก.ค. 50 11:25:36 ]

ความคิดเห็นที่ 19  คุณก้อนดิน มาช้าแค่ไหน ทิวลิปก็รอค่ะ ไม่มีคำว่าช้าเกินไปหรอกค่ะ ความสุขนี้ไม่มีจริงเพียงสิ่งหลอก ที่เคยบอกว่าสุขแน่แค่หัวโขน สุขมากมายแค่ทุกข์น้อยค่อยกระโจน ที่สุขน้อยเพราะทุกข์โยนจนเหนื่อยใจ ยากจะหาความสุขแท้..แค่ตัณหา ถูกบัญชาจนหัวหมุน..วุ่นแค่ไหน แม้นไม่ทำตามใจสั่ง..คลั่งในใจ ทุกข์มากน้อยวนไปไม่เห็นทาง สุขที่ใจก็ไม่ใช่สุขจริงแท้ ตราบยังแพ้ต่อตัณหามาขัดขวาง ตราบยังยึดมั่นไว้ไม่ยอมวาง จึงเวียนว่ายไม่ต่างจากสัตว์ใด ลด ละ วาง อัตตาค่อยหาสุข เมื่อรู้ทุกข์จะรู้ทางสว่างใส เมื่อไม่ยึดก็ไม่อยากลำบากใจ เมื่อไม่อยากก็สุขได้ ไร้ทุกข์ตรม ................................................................................................ งวดนี้ทิวลิปมาแนวธรรมะสุด ๆ เลย อย่าเพิ่งสงสัยว่าทิวลิปจะหนีบวชนะคะ แค่อยากเขียนกลอนแนวนี้บ้างก็เท่านั้นเอง ************************************************ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 3 ก.ค. 50 12:55:11 ]

ความคิดเห็นที่ 20 (แอบแว่บมาหาความสุข.. อิอิ.. ) ได้ยินมาว่า.. ความทุกข์ทำให้ชีวิตมีความหมาย สุขเอ๋ย.. สุขใจ ที่ได้แบ่งปัน ทุกข์โศก คละเคล้ากัน ล้วนมั่นหมาย กรรมจรมา จรออก ไม่กล้ำกลาย แวะเวียนหลาย ทุกข์โศก และยิ้มเอย.. (เอิ๊ก ๆ.. พยายามเขียนให้ได้ทั้งทุกข์และสุขคละเคล้า เหมือนน้ำจิ้มได้รสชาติทั้งเผ็ดหวานและเปรี้ยวจี๊ด) จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 3 ก.ค. 50 14:05:09 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ชอบครับ อิอิ จากคุณ : OgaRyu - [ 3 ก.ค. 50 15:39:02 ]

ความคิดเห็นที่ 22 น้องสัมผัสรัก ถ้าใจคนเรายอมรับได้ทั้งสุขและทุกข์ก็คงจะดีไม่น้อย ส่วนใหญ่จะรักสุข เกลียดทุกข์กันทั้งนั้น มันถึงได้ยิ่งทุกข์ใหญ่ไงจ๊ะ มีความสุขก็กลัวทุกข์จะกรายกล้ำ ยิ่งเร่งทำรักษาสุขยิ่งทุกข์เข็ญ เมื่อยิ่งทุกข์ยิ่งดิ้นรนจนลำเค็ญ ไม่วายเว้นกิเลสบังขังจิตใจ ................................................................................................ จะสุข หรือจะทุกข์ ขอให้มีสติรู้ทันก็แล้วกันนะ ************************************************  คุณ OgaRyu ************************************************ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 4 ก.ค. 50 08:17:00 ]

ความคิดเห็นที่ 23 จริง. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 4 ก.ค. 50 19:49:40 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ไม่ตามหา สุข ดีกว่าค่ะ ให้มันเดินทางมาเยือนเองดีกว่าค่ะ จากคุณ : DoPer (psuusp) - [ 6 ก.ค. 50 12:48:09 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สาธุ สาธุ คุณทิวลิป บ่นอุบอิบ แล้วเทศ นาหนอ ได้ฟังคำ เทศนา น้ำตาคลอ คำว่าพอ ไม่เคย มาใ่ส่ใจ จึงไม่เห็น คุณค่า คำว่าสุข ต้องทนทุกข์ ฟุ้งซ่าน เหลวไหล ได้อ่านกลอน อ่อนลง ตรงหทัย อยากจะไป ละลด ปลดห่วงกรรม อันสุขทุกข์ อุปโลก ให้โศกเศร้า ก็ตัวเรา สร้างขึ้น แล้วถลำ เอาธรรมะ คุณทิวลิป มาน้อมนำ ให้ใจสำ เร็จสุข ทุกวันเอย สวัสดีคร้าบ แหม ใกล้จะสอบอีกแล้วแหละผม แต่แวะมาเยี่ยมครับ เปิดกระทู้ใหม่ด้วยนะครับ จะได้ไปเยี่ยมอีก จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 8 ก.ค. 50 16:35:29 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มาเยี่ยมตรงกระทู้เก่าก็ได้ค่ะ แวะเวียนมาอีกเมื่อมีเวลา วันนี้ วาง พวก พันทาวน์ บล็อกแกงก์ สักวัน มาดูน้องคนดีที่นี่อีกรอบค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 11 ก.ค. 50 23:10:48 ]