. . . เมื่อเหนื่อยนัก   ก็หยุดพัก   กันซะบ้าง
ปลดเป้วาง   กางแขนชู   ดูสิ่งสรรพ์
หนักใดใด   ที่หนักหนา   สารพัน
สลัดมัน   แล้วปล่อย   ฝันตามหัวใจ
. . . สูดอากาศ   บริสุทธิ์   ให้ทั่วท้อง
เบิกตามอง   บนนภา   ฟ้าสดใส
วิหคร้อง   สะท้อนทั่ว   ทั้งพฤกษ์ไพร
ดวงฤทัย   สะท้อนยิ่ง   ว่าสุขนัก . . .  

เ ป็ น กำ ลั ง ใ จ ใ ห้ กับใครก็ตามที่กำลังท้อ....
กับสิ่งที่เข้ามารุมเร้าทำให้เราเหนื่อยหัวใจ
ถ้าสัมภาระที่แบกอยู่มันทำให้รู้สึกล้า วางลงก่อนได้นะคะ
สูดหายใจลึกๆ แล้วพักผ่อนหัวใจและสายตากับ บรรยากาศดีๆ
เมื่อเรียกพลังคืนกลับมาได้แล้ว.....
สัมภาระในเป้หลังของเรา จะหนัก หรือไม่ มันอยู่ที่ " ใจ"
เพียงเท่านี้ ......จุดหมายก็อยู่ไม่ไกลค่ะ@^_^@

อ้างอิงจาก  http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem104295.html

แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 50 19:12:18

แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 50 20:27:13

แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 50 20:24:09