ใครขอให้ ยึดอำนาจ ทำบาตรใหญ่
ใครขอให้ ท่านเข้ามา โค่นฆ่าเขา
มิตั้งตรง เข่นอาฆาต กราดข่มเอา
คนขลาดเขลา เท่านั้น จึงกลัวเกรง

ประกาศก้อง ร้องบอกฟ้า ข้าเป็นใหญ่
ป่าวปากไป ใช้อำนาจ เข้าข่มเหง
เห็นคนล้ม เข้าเหยียบซ้ำ มิยำเกรง
ถือตนเก่ง เกินกล้า ฟ้าดินกลัว

แต่ฟ้านั้น รู้ได้ยิน ดินได้ฟัง
ยังอนาถ ให้อดสู  โลกยิ้มหัว
อย่าเอ่ยอ้าง ทำยิ่งใหญ่ ให้คนกลัว
คิดป้ายชั่ว มั่วใส่ร้าย ให้เขาเลว

วีรชน เป็นคนดี  ต้องมีจิต
คิดสิ่งดี มีเมตตา อย่าลงเหว
อคติ ดันทุรัง โง่บวกเลว
พาบ้านเมือง ดิ่งลงเหว เลวกว่าเดิม

หากเอ่ยอ้าง ความมั่นคง ต้องตรงใจ
จำยึดไว้ ยุติธรรม อย่าฮึกเหิม
ไม่ใส่ร้าย ป้ายความผิด คิดเหิมเกริม
อย่าก่อเพิ่ม ความบาดหมาง คลางแคลงใจ

จงจำไว้  ประชาชน รักสันติ
มิคิดก่อ การกวนเมือง  เรื่องเฉไฉ
แต่วันนี้  ที่ต้องลุก เพื่อปวงไท
มิให้ใคร ข่มว่าเขลา เบาปัญญา

ให้อดกลั้น  เพื่อบ้านเมือง คงไม่ผิด
แต่ให้คิด ข่มจิตธรรม ขอกังขา
อำนาจล้น  แต่ใช้ผิด  บิดจรรยา
คิดหรือว่า มั่นคงนั้น จะยงยืน

แม้ต้อยต่ำ เพียงเศษดิน ยังยินอยู่
หูถูกปิด ตาถูกบัง ยังยิ้มฝืน
โลกด่าเอา เป็นเจ้าโง่  ยังหยัดยืน
ด้วยใจตื่น จิตกระจ่าง  สว่างใจ

ในดวงใจ  เปี่ยมความรัก  ยึดความจริง
มิเอนอิง ข้างใคร มาจากไหน
แผ่นดินนี้  เป็นที่รัก ยิ่งสิ่งใด
มิยอมให้  ใช้อ้างถ่ม ล่มนาวา  

หนึ่งชีวิต  ยังคิดดี   เสรีจิต
สิทธิ์ถูกขัง  ใจแหวกกรง   คืนเวหา
จากหนึ่งใจ  กลายเป็นหมื่น  ก้าวออกมา
อาจหาญท้า ทวงความจริง ที่หายไป

แผ่นดินนั้น จะมั่นคง ดำรงอยู่
ต้องมีผู้ มั่นในธรรม ขึ้นเป็นใหญ่
ต้องได้รับ การยินยอม จากทั่วไป
มิใช่ว่า ตัดตอนใคร แล้วตั้งมา

ทหารกล้า ที่เข้ามา จงอย่าเขว
อย่าเกเร ทำเหี้ยมห้าว ดังกล่าวหา
ต้องเป็นกลาง ตั้งตนตรง มั่นวาจา
มาแล้วไป ไม่ระแวง แข่งโค่นคน

ขอเขียนคำ ทำเป็นสอน กลอนภาษา
ให้ตรึงตา เตือนใจติด ทุกแห่งหน
เป็นเพียงผู้  รักสันติ เสรีชน
หนึ่งตัวตน ไร้ศาสตรา  วาจาจริง

สองมือเปล่า  ไร้อาวุธ  ยังคิดฝัน
ถึงวันชื่น  ไทยถิ่นทอง ของชายหญิง
เป็นวันที่   ไทยเรืองรอง  อย่างแท้จริง
ทุกสิ่งสรร ขอฝันสู้  ด้วยน้ำตา

    ........................................................

 ...อำนาจอยุติธรรม อคติ ไม่ก่อให้เกิดความสุขสงบยืนยง
 เพียงข่มให้เกิดความกลัวเกรง
 แผ่นดินจะสงบ มั่นคง ยั่งยืน
 ผู้มีอำนาจ ต้องตั้งตนอยู่ในความเป็นธรรม...