Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    รอนรอน

    รอนรอนสิอ่อนแสง
    มิร้อนแรงเฉกไฟเผา
    ทุกสิ่งที่มัวเมา
    เพียงมายาไม่จีรัง

    รอนรอนแลอ่อนล้า
    ผ่านกาลมากับทุกขัง
    ชีวิตไม่อาจรั้ง
    ผ่านเลยไปไม่กลับคืน

    รอนรอนเคยรุ่มร้อน
    แต่กาลก่อนไม่เคยฝืน
    รู้โลกไม่ยั่งยืน
    ยังปล่อยไปตามมายา

    รอนรอนค่อยอ่อนลง
    ค่อยปลิดปลงไปช้าช้า
    หัวใจที่อ่อนล้า
    ปรารถนาจะเยือกเย็น

    รอนรอนปล่อยกาลไป
    หลายครั้งได้ผ่านทุกข์เข็ญ
    ชีวิตเคยลำเค็ญ
    คงผ่านเป็นประสบการณ์

    รอนรอนกาลผ่านมา
    ในไม่ช้าจะกล้าหาญ
    ผ่านทุกข์ทรมาน
    คงเบิกบานได้สักวัน

    ----------------
    อีกหนึ่งบทกลอนระหว่างรอเรียนเลขค่ะ อาจารย์ฟิสิกส์สอนว่าหัวใจของแคลคูลัสคือการเปลี่ยนแปลง ไอซ์ไม่แน่ใจว่าอัตราการเปลี่ยนแปลงของจิตใจมนุษย์จะใช้วัดด้วยแคลคูลัสได้ไหม ประมาณว่าอนุพันธ์ของความหลงคือตัวตน หรืออะไรประมาณนี้

    ใครบางคนบอกว่าถ้าละวางตัวตนได้ก็จะวางได้ทุกอย่าง ถ้าเลิกยึด เลิกถือก็จะว่างและเป็นสุข

    พูดเหมือนง่าย...แต่ทำไมยากนักก็ไม่รู้ ตราบเท่าที่ยังปล่อยไปตามมายา...ก็คงทุกข์ขังอยู่เรื่อยไป

    พยายาม...พยายาม...และพยายาม...เมื่อไรจะหยุดได้ก็ไม่รู้นะคะ

    จากคุณ : Argent - [ 4 ก.ค. 50 14:55:04 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom