ความคิดเห็นที่ 1 ตรงใจจริงท่านราม หายไปนานยังระลึกและ หวังว่าท่านคงจะมาเขียนสักวัน ได้เห็นกลอนท่าน แล้วยินดีปรีดา จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 6 ก.ค. 50 02:55:40 ]

ความคิดเห็นที่ 2 น่าจะใช่ชื่อว่า ฎีกาถึงพระยาตาก จากคุณ : กวินทรากร - [ 6 ก.ค. 50 08:55:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีครับคุณ tiki_ทิกิ, คุณกวินทรากร อาการเบื่อ ๆ อยาก ๆ รบกวนผมอยู่บ่อย ๆ ไปฝึกเป็นสัมภเวสีอยู่พัก เห็นท่า จะเอาดีทางผีไม่ได้ กลับมาเขียนกลอนเล่นดีกว่า ฮิ ๆ หน้ากวีไมหงอยเป็น ไก่ป่วยงี้ล่ะ :) เดิมทีว่าจะใช้ทำนองนั้นแหละครับ แต่นึกขึ้นได้ว่ามี 'ฎีกาพระทรงม้า' อยู่ กลัวเขาว่าไปลอกชื่อเรื่องเขามา พอดีตอนดึกที่จันท์ฝนตกใหญ่ ก็เลยจับฝน มาใส่ให้ดูหวานแหววไปงั้นเอง :) นายขนมต้ม ๏ เตะพม่าทีเดียวถึงเยี่ยวเล็ด จอมมวยกลเม็ดสะเด็ดสะเด่า เสียเมืองเสียหมาเสียหน้าเรา เสียตีนยิ่งศร้าถึงเผ่าพันธุ์ ๏ ตี๊ตาต่าตี๋เพียงปี่เปิด หน้าไอ้นั่นก็เริดบรรเจิดฝัน แข้งเดียวตาค้างเข้าคางมัน ยักแย่ยักยันหงายหลังตึง ๏ ทยอยดอกทยอยดับกระจับหลุด เดี๋ยวทรุดถูกส่องแผ่สองสลึง คนแล้วคนเล่าโดนเข่าคลึง นับถึงสิบคนที่ป่นไป ๏ ตำนานการมวยอันสวยสะ ทุกท่วงปะทะชนะใส พิษสงรอบตัวไม่กลัวใคร แต่ลำบากบรรลัยไทยกัดกัน ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 6 ก.ค. 50 09:24:02 A:125.27.105.5 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 หนูรู้จักแต่ฎีกาเงินแผ่นดิน ไม่รู้จักฎีกาฟ้องร้องสิทธิ งิงิงิงิงิ จากคุณ : sugarhut - [ 6 ก.ค. 50 10:29:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ห้องกวีมันหงอยคอยมือเก่า มีเรื่องเล่าเร้าใจให้อ่านบ่อย ไม่ได้อ่านนานมาตั้งตาคอย มาเขียนหน่อยค่อยมันคันอารมณ์ สวัสดีครับคุณราม  หายไปเสียนานเชียวครับ จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 6 ก.ค. 50 11:18:55 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาสวัสดีด้วยคน จากคุณ : วรพุทธิ์ - [ 6 ก.ค. 50 14:41:13 ]

ความคิดเห็นที่ 7 หวัดดีครับคุณเบาหวาน, คุณคมเย็น, คุณวรพุทธิ์ ฝนตกท่วมเต็มหลังคาตึกเลยครับที่นี่ ทางโน้นเป็นไงบ้าง หนาวไปถึงบ้าง ไหมหนอ ผมมัวแต่ไปสารวนกับพวกเวบบิทอยู่หลายวรรคหลายเวร จนหนัง โป๊จะเต็มเครื่องอยู่แล้ว..ฮา เขียนข้างล่างระบายอารมณ์หน่อยเน้อ เก็บไว้ นาน เดี๋ยวจิตจะผิดปกติ ๏ เขียนอะไรดีหนอพอศอนี้ เขียนกวีก็ไม่หวานซ้ำพาลขม เขียนใบกู้เบื่อจะกรอกดอกเบี้ยจม เขียนด่าใครสักขรมคงจะดี ๏ แล้วจัดแจงแต่งกายคลับคล้ายคน ปลอมตนเป็นสมิงกระทิงหมี ครั้นได้ฤกษ์โจราพล่อยพาที ส่งตำแยค้างปีเข้าปากไป ๏ ดันพระลิ้นปลิ้นพระโอษฐ์อย่างโฉดเชื้อ เห็นพระหอยต่อไม่เหลือพระเหงื่อไหล ว่า-อุเหม่! อุแหม่! แห่ทำไม เอ็งจะเอาอะไร-เอือมระอา! ๏ เที่ยวร่อนเร่เห่หอนวอนพระเกือก ทางเป็นเมือกคาวคลุ้งพุ่งเป็นหลา เห็นหมั่นถกถลกถิ่นดินมารดา อาตมาอาจจะไปใส่ซักตึง ๏ แค่นี้แหละ! ไอ้ฟายบรรลัยกุด แม้ไม่หยุดระวังรถถังถึง ไปดีกว่ากาฝากลำบากดึง ด่าอิ่มแล้วสองอึงขออำลา ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 6 ก.ค. 50 15:53:05 A:125.27.105.5 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นด้วยแหละท่านราม มันอย่างว่าจริง จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 6 ก.ค. 50 17:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อย่าเพิ่งแช่งหนูสิท่าน หนูยังไม่อยากเบาหวาน ขอหนักหวานก่อน ช่วงนี้หนูเป็นสีชมพู จนคนเขาจะฆ่าทิ้งเพราะหมั่นไส้แล้ว งิงิงิงิ จากคุณ : sugarhut - [ 6 ก.ค. 50 18:02:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะ น้าราม หายหน้าไปนานเลย อิอิ ลูกหลานคิดถึง บ้านน้ารามฝนตก แต่บ้านเจ้านัท หมอกลงจนมองไม่เห็นถนนเลยค่ะ เพราะมันอั้นฝน ตกมาแค่ปรอย ๆ เท่านั้น เลยได้สายหมอกมาแทนสายฝน ปล.รักษาสุขภาพด้วยนะคะ จากคุณ : เปียร์รุส - [ 6 ก.ค. 50 19:13:14 ]

ความคิดเห็นที่ 11 หวัดดีครับคุณtiki_ทิกิ, หนูสีชมพูจนคนเขาจะฆ่าทิ้งเพราะหมั่นไส้, หลานนัท คุณทิกิ..นาน ๆ เจอกันที คืนฝนตกอย่างนี้ ขอฝากอะไรจะเหมาะเท่ากับ อึ่งอ่างกับคางคกเป็นไม่มี ฮิ ๆ ขอเล่าสภาพข้างบ้านใครก็ไม่รู้ให้ฟังสักหน่อย ก็แล้วกันนะครับ ง่า-คุณชูการ์ อ้วนหรือไงครับ :) น้องหนูนัท แหะ ๆ ขนาด 'ลูกหลาน' เลยเหรอ หัวน้าพึ่งหงอกได้แค่ครึ่งหัว เองน่ะ :) ที่จันทบุรีนอนอุตุเตือนมาแล้ว ให้ระวังน้ำหลาก ดูจากสภาพการณ์ จริง เข้าเค้าอยู่เหมือนกัน พ่อพิรุณเล่นพิเรนตกติดต่อมาสองสามวันแล้ว จะ หยุดพักเหนื่อยก็แค่แป๊บ ๆ แล้วก็ร่ายยยาวอีก ปีล่าสุดที่ท่วมใหญ่ที่ จบ. บ้านน้าก็เกือบไป วัดแล้วจากขอบบันไดด้วยใจเต้นจังหวะแทงโก อีกไม่เกิน หนึ่งนิ้วเข้าในตัวบ้าน เดชะบุญ..ทันใดนั้นฝนที่ตกติดต่อก็หยุดตก อย่างกระทันหัน น้าก็เลยมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขตลอดมาตราบเท่าทุก วันนี้ ฮิ ๆ ๏ คืนฝนตก อึ่งอ่างคางคกเต็มข้างโอ่ง มากมายก่ายกองนั่งยองโยง แข่งโก่งคอขันเสียงขั้นคม ๏ แมงเม่าบินมาลิ้นคว้าไขว่ อิ่มเอมเปรมไปท้องไส้ถม อ้วนป่องพองปี๋ตาหยีกลม ภิรมย์สำราญจนคร้านเดิน ๏ ลองเอาไม้เขี่ยพวกเฮียดู สะกิดหน่อย อู้ฮู! ผมแทบเหิน อึ่งอ่างพองเท่าวัวผมหัวเพลิน แหม! พ่อมหาจำเริญเหมือนนิทาน ๏ คางคกถอยกรูดตูดกระดก ต้วมเตี้ยมคลานตกร่องข้างบ้าน คืนฝนใจฝันอันตรธาน แหย่หน่อยคุณคลาน..อย่าโกรธนะ ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 7 ก.ค. 50 00:10:11 A:125.27.104.12 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 กระทู้นี้ดีจังค่ะ.. จากคุณ : ดั่งก้อนกรวด - [ 7 ก.ค. 50 11:36:21 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ฝนโปรยฉ่ำน้ำดีล้างขี้หมู มันรวมหมู่จู่มาแถวหน้าบ้าน ส่งเสียงร้องก้องไปให้รำคาญ พวกปากห.มานผสานป่วนกวนบ้านเมือง ต้องคอยบ่นฝนตกทีขี้หมูไหล คนอันไรมาพบคบคิดเรื่อง ป่วนให้ยุ่งมุ่งทำลายระคายเคือง เตะห้องเครื่องสักทีคงดีครัน ด่าด้วย  สวัสดีคุณรามและทุกท่านครับ จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 7 ก.ค. 50 19:14:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 หวัดดีครับคุณดั่งก้อนกรวด, คุณคมเย็น (วงเล็บ) นั่ง-นอนฟังเพลงของคุณ 'อรวี สัจจานนท์' จนหลับไปสองรอบ ตื่นขึ้นมาก็ฟัง ต่ออีก ด้วยชอบเจ้านี้มาก ฟังไปฟังมาก็มาคิดว่า เอ..ทำไมบางวันเราฟังไม่ ได้รสชาติ บางวันฟังแล้ววาบหวิว บางวันฟังแล้วน้ำตาแทบจะร่วง ฯลฯ ก็เลย นั่งเขียนโน่นเขียนนี่อยู่พัก ตามประสาคนที่มีหนี้ไม่เล็กไม่น้อยเลย ฮิ ๆ ง่า- คุณคมเย็นปากคอเราะราย (จัด) เหมือนกันนะ :) ไม่เห็นเหมือนคุณ ก้อนกรวด..ปากหวานเชียววุ๊ย :) เขียนโน่นเขียนนี่อยู่พัก ๏ เพลงไพเราะเพราะใจเราใสฉ่ำ จึงดื่มด่ำดนตรีเอมสีสัน ทุกถ้อยเอื้อนทิพย์โอษฐ์ปราโมทย์นั้น สมประดีดังพลันจรัลจร ๏ ภาพดวงดาวพราวลุ่มนภาลัย สรวงแค่เอื้อมมือไปประภัสสร พระสุเมรุแค่นี้สีทันดร แค่หัวใจปอนปอนรู้เปลี่ยนแปลง ๏ รู้เบาหนักรักชังระวังจิต ย่อมมุมคิดตรงคดปรากฏแสง สว่างนั้นแม้น้อยบ่อยบ่อยแจง ย่อมเจิดจ้าแจ่มแจ้งประดุจจันทร์ ๏ กำจายเถิดหอมใจกำจรจิต จรุงจรดทุกจริตประดิษฐ์สรรค์ เปิดยิ้มปากยิ้มใจสู่ไกวัล เพลงชิวิตบิดผันพึงหมั่นคลาย ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 8 ก.ค. 50 02:42:08 A:125.27.104.5 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 ติดตามงานของคุณน้าราม ลิขิตมานานแล้วครับ ประทับใจทุกครั้งที่ได้อ่าน ขอบคุณมากครับที่ทำได้ชุ่มฉ่ำใจในคืนฝนตกแบบนี้ จากคุณ : ใส่พริกเม็ดเดียว - [ 8 ก.ค. 50 03:25:28 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จริง. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 8 ก.ค. 50 12:54:18 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณท่านราม ที่ไปให้กำลังใจ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 8 ก.ค. 50 23:20:25 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หวัดดีครับคุณใส่พริกเม็ดเดียว, คุณพจนารถ๓๒๒, คุณ tiki_ทิกิ ไม่รู้ว่าผมจะจำผิดหรือเปล่า รู้สึกว่าจะเคยคุยกับคุณไม่ชอบเผ็ดเรื่องการ์ตูน ญี่ปุ่นหรือไงนี่แหละ นานมาแล้ว ซึ่งผมตอบไม่ค่อยจะได้ แต่ถ้าตอนรุ่น ๆ อยู่ผมน่ะเช่าอ่านหมดเป็นร้าน ๆ ไปเลย แต่ตอนนี้วางตาไปแล้วครับ, ฮี่ ๆ ประทานโทษ อยากจะเรียกคุณพจนารถ๓๒๒ ว่า 'มนุษย์โบราณ' มานาน แล้ว แต่ยังหาโอกาสไม่ได้ วันนี้ขอหน่อยก็แล้วกัน แต่เป็น 'นักเลงโบราณ' ดีกว่า สังเกตสังกามานาน..บุคคลิกให้จริง ๆ :), คุณทิกิ..คนดีก็มี คนเลวก็ มาก ข้อนี้ผมเข้าใจอยู่เหมือนกัน แต่กำพืดฝรั่งเท่าที่ศึกษาหาความรู้มาบ้าง ไอ้พวกนี้ดูถูกชาว 'มิลักขะ' อยู่ในสายเลือด หากมาทำตัวเป็น 'อารยัน' อยู่ ใกล้ ๆ ผมก็จะยันเข้าให้บ้าง..ผมไม่ใคร่ชอบไอ้ฝรั่งมังค่าพวกนี้เท่าไรนัก ออกข้างเกลียดด้วยซ้ำไป ยิ่งอ่านประวัติศาสตร์ไทยและประวัติศาสตร์โลก โดยเฉพาะสมัยล่าอาณานิคม ผมชิงชังมันเข้าไส้เลย พูดถึงฝรั่งไม่เป็นมงคล แก่ปากเลยสักนิด :( คืนนี้ขอทะเลาะกับยุงสักหน่อย เพิ่งเกิดขึ้นหยก ๆ นี่เอง ฮิ ๆ แหม! กัดตรง ไหนไม่กัด ทะเลาะกับยุง ๏ เหนียวตัวเหงื่อตอดมาแต่บ่าย ลุกอาบน้ำก็คล้ายยังขี้เกียจ คลื่นความเหงาแผ่เข้าตา..ช้า-ละเมียด ที่ไม่เครียดก็เลยเครียดใครเฉียด-ชก! ๏ นั่งใจขวางอยู่ประเดี๋ยวก็สะดุ้ง ผมถูกยุงตัวกะจิ๋วมันจิ้มจก กัดตรงไหนไม่กัดซัดซะฟก หนอย! ถลกเข้าให้ไข่ไก่เรา ๏ สู้ถนอมกล่อมเป้าทุกเช้าค่ำ หมั่นลูบคลำ ‘ขอรับ’ ไม่อับเฉา จน ‘ซี’ พุ่งรุ่งเรืองเนืองเนืองเนา แต่ว่าเจ้าดันมาจิ้ม (จักจี้ชะมัด) ๏ จำใจจะต้องตบเสียสักฉาด ต่อให้พระบิณฑบาตคงต้องขัด มือขวาวูบเข้าหาในท่างัด มือซ้ายซัดเข้าซบประกบกัน ๏ ต้องให้เฉียดผิวด้วยนางั้นหน้าเขียว ยุงกะเลียวแร็วนักปานจักรผัน เสียงวู๊วี๊วูบไหวเกินไล่ทัน ดูเหมือนมันยังแลบลิ้นแถมปลิ้นตา ๏ ผมเคี้ยวฟันกรอดกรอดมอดกัดไม้ วันนี้ข้ายกให้ก็ได้หนา แต่พรุ่งนี้ห้ามกัดวางสัตย์มา ไข่ของข้าไว้ ‘กุมเป้า’ ต้องเข้าใจ ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 9 ก.ค. 50 00:55:31 A:125.27.106.71 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 น่าสงสาร ราม ลิขิต ติดจะวุ่น มัวหมกมุ่นตบยุงนุงนังอยู่ มากัดไข่ในกางเกงข่มเหงตู มืงอย่าอยู่เลยจงตายวายชีวี แต่ตบแล้วห่างหวิวแค่ฉิวเฉียด ขืนตบใกล้เดี๋ยวจุกเสียดไม่พอที่ เอาห่านฟ้ามาจุดชุดเขาดี ยุงรีบหนีเราดมเองนอนเขลงเอย. คิดถึงอยู่เสมอครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 9 ก.ค. 50 08:49:16 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หวัดดีครับพี่เจียวต้าย ผมเองก็ระลึกถึงพี่และอาจารย์จีอยู่เสมอครับ เมื่อหลายสัปดาห์ก่อนมี โอกาสผ่าน กทม.แว่บ ๆ เห็นอนุสสาวรีย์ชัยฯ ก็เห็นวงเบียร์คราวนั้นอยู่ แต่จำเป็นต้องรีบไปรีบมา ก็ไม่รู้เมื่อไรอีกหนอ.. ๏ ดึกลำดับหลับตาอย่างว้าเหว่ ฟังลมเห่โหยหวนคร่ำครวญหลอน ฝนยังพรำร่ำไรไม่ขาดตอน แต่คนนอนติดบาศแทบขาดใจ ๏ เมื่อต้องบ่วงหน่วงนั้นย่อมควั่นเข้า ไม่โศกเศร้าแค่ว่าน้ำตาไหล ปาดมันเสียขี้คร้านแห้งกร้านไป แต่ย้อยใหม่ย้อยมาบ้าหรือเรา ๏ (รำคาญหมาหน้าบ้านปากบานเบ้อ เห่าเสีย เห้อ! กงกลอนกระดอนเหงา) เมื่อต้องจากยากเหตุผลจะดลเนา (เออ! เห่าเข้าเห่าเข้าไป โธ่! ไอ้หมา) ๏ จะขอเก็บความทรงจำและคำ โห้ง! อ้าว! ตายโหง! เก็บเห่าเข้าแล้วหนา นั่งเกาหัวปากหมุบหมิบนับสิบครา นอนดีกว่าหมาหัวมุมทำกลุ้มใจ ๚ะ๛ ..................................................................................... อุตสาหวิริยะวางโครงเรื่อง พอเริ่มเขียน มันก็เริ่มเห่า ฮิ ๆ กลุ้มพิลึก หมาตัวเล็ก ๆ ไม่รู้ว่าพันธุ์อะไร ปากเปราะทั้งคืน จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 10 ก.ค. 50 01:21:50 A:125.27.107.128 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 เรียน ท่านสหาย สะดุ้ง เล็กน้อย แต่ ก็เปนคำจำกัดความที่ ถูกต้องแล้วคร้าบ บ บ บ บ บ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 10 ก.ค. 50 02:33:42 ]

ความคิดเห็นที่ 22 หวัดดีครับคุณพจนารถ๓๒๒ คืนนี้ขอเขียนอะไรเล่นแบบติ๊งต๊องสักหน่อยนะครับ (จริง ๆ แล้วก็ 'ต๊องมันทุกวันแหละ) ทั้งวันนี้ดีใจที่แดดออก ค่อยยัง ชั่วหน่อย ๏ แทะก๋วยจี๊ตาหรี่ปรือรื้อหัวคิด กลอนมันติดตรงประตูดูหลวมหลวม ยุงก็กัดหมาก็เห่าเหมารวมรวม ว่าคงน่วมแน่แท้แต่ละวรรค ๏ 'คืนนี้ดาวพราวฟ้าดารดาษ แต่เราขาดบางละมุนนอนหนุนตัก' บ่มีไก๊เลยแฮะ..เขียนแคะรัก ช่างจืดนักใจเน้อ-เฮ้อ! แก่แล้ว ๏ ไร้อารมณ์,ขมหวานด้วยผ่านหมด แต่มักอดที่อานคือทานแห้ว หมายความว่าชอบเดินผ่านทุกน่านแนว แต่มักแป้วเหไปไม่ได้แวะ ๏ ผ่านมาหมดทุกย่านผ่านอย่างเดียว ผ่านจนเชี่ยวจนชาญเรื่องผ่านแหละ ผ่านเธอไปผ่านเธอมาไม่กล้าแซะ กลับมาแทะเม็ดก๋วยจี๊นี่แหละครับ ๚ะ๛ ..................................................... ฮิ ๆ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 11 ก.ค. 50 00:28:22 A:125.27.104.157 X: TicketID:150092 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คุณ : ราม ลิขิต        มิเล็งเห็น "อมยิ้ม" เคยพริ้มเพรา สงสัยเขา ยึดเอา จากเจ้าของ อ่านคุณ : ราม ลิขิต  มิตรเก่าปอง สงสารต้อง"บัตรผ่าน" งานของใคร ?      บางทีหนอ  ก็ลบเรา เข้าหลายครั้ง ก็ต้องนั่งยอมแพ้มิปราศรัย เป็นกวีเจียมตัวกลัวผองภัย จะตกใส่มิตรสหายเพื่อนรายวัน    ฤทธิ์ฝรั่งชั่งใจให้มันป่วน คอยแต่กวนคนไทยให้หุนหัน ควรทุกเหล่าชาวไทยไม่กลัวมัน เตรียมปักกันเขตแดน แนวแผ่นดิน     เห็นคุณ : ราม ลิขิต มาก็หน้าชื่น มีช่วยยืน ต่อสู้ กระทู้ถิ่น เป็นเสาหลัก ยุติธรรม ค้ำดวงจินต์ มิมีสิ้น เอกราช แห่งชาติเลย ขอบคุณท่าน ราม เป็นที่ยิ่งที่มา ให้กำลังใจชาวไทยทั้งหลายที่นี่ด้วยกัน จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 11 ก.ค. 50 03:09:05 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สวัสดีครับคุณราม เห็นชื่อกฌรีบคลิ๊กเข้ามาอ่านทันที โอ.....คารมคมคายร้ายลึกล้ำเร้นอยู่เช่นเคย บางบทบางตอนก็ทำให้ผมนั่งหัวเราะอยู่คนเดียว และคิดว่า คิดได้ไง ฮ่ะๆๆ จะร่ายอะไรออกมาดูดีอ่านสนุกไปทุกครา ^______^................ จากคุณ : GTW - [ 11 ก.ค. 50 10:31:28 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หวัดดีครับคุณtiki_ทิกิ, จาน 'จี คุณทิกิ..ก็ดีไปอีกแบบ ได้ประสบการณ์ใหม่ แล้วก็ได้ความรู้สึกอิสระ :), จาน' จี บุญทำกรรมแต่งผมมาอย่างนั้น นิสัยผมคงแก้ไม่ได้แล้วล่ะครับกับ เจ้าเรื่องเขียนแบบไม่รู้ทิศรู้ทาง แล้วอะไรขวางหน้าก็ต้องเอามาใช้ให้ได้ ด้วยชอบเร็ว ๆ ปานกามนิตหนุ่ม คุณพี่ที่เคารพมากท่านหนึ่งเคยตำหนิผมว่า ทำอะไรอย่าเอาแต่เล่นมากนัก มันเสียรูปมวย ฮิ ๆ สันนิษฐานว่าจาน'จีคงจะ สบายดี ไม่เจ็บไข้ได้ป่วย และซดเบียร์ได้คล่องเหมือนเดิม :) ๏ ความรู้สึกลึกลึกเรานึกออก แต่ยากบอกมักเบี่ยงเลี่ยงเลี่ยงหนี ขยับแล้วแต่ยังยั้งทุกที ซุกมันลงซ่อนที่ฤดีแด ๏ เห็นบุหลันลอยหาวดาวดึงส์ ชะงักตรึงต่อช่วงของดวงแข กระต่ายน้อยบังอาจนักมลักแล ก็คงแค่นี้เท่านั้นฝันของเรา ๏ ด้วยเกิดมาอาภัพอัปภาคย์ สู้มีปากแต่ปัญญากลับพาเขลา ใส่หน้ากากวากย์กลอนฉะอ้อนเอา แต่ลึกลึกใครเล่าจะเข้าใจ ๏ คงกระต่ายได้แค่ขูดมะพร้าว เห็นกะทิมันขาวยิ่งเศร้าใหญ่ ลาวดวงเดือนเอื้อนหวานประการใด เสือไม่รู้หมูก็ไม่..กระต่าย-ชัด! ๚ะ๛ .................................................. แดดเปรี้ยงเขียนถึงพระจันทร์ ฝืดเอาเรื่องครับ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 11 ก.ค. 50 12:50:44 A:125.27.100.165 X: TicketID:150092 ]

ความคิดเห็นที่ 26 หวัดดีค่ะ เพิ่งกลับจาก กอทอมอ ไม่ได้เดินห้างหลายปีดีดัก เป็นสิบปีได้มั้ง ไปเข้าห้องน้ำ ไอ้ที่กดชักโครกมันอยู่ตรงไหนหว่า ก้ม ๆ เงย ๆ หาอยู่ นานสองนาน อ้อ..ที่แท้มันอยู่ติดผนัง ตาต่ำไปนิด ฮา... พอจะล้างมือ ก็เห็นก๊อกน้ำอัตโนมัติ แล้วมีก๊อกอะไรอีกหวาอยู่ข้าง ๆ ก็เอามือไปอัง ไม่เห็นมีอะไรไหลออกมา แอบแลคนอื่น อ้าว เขากดเอานี่หว่า ก๊ากกกกก... บ้านนอกจริงวุ้ยตู!! พาเพื่อนไต้หวันเที่ยวน่ะค่ะ เขามาทุกปี พาครอบครัวมา ลูกสอง เมียหนึ่ง 2 ปีก่อนก็พาแอ่วเจียงใหม่แล้ว ปีนี้ก็เลยพาลงใต้ เที่ยวตลาดน้ำดำเนิน แล้วก็ตลาดน้ำอัมพวา ลงไปชะอำ เที่ยววังบ้านปืน กับพระตำหนักมฤคทายวัน ไปวัดพระแก้ว วัดอรุณ ไปไหว้พระพรหมด้วย เห็นคนไหว้กันเต็ม ตื้นตันใจ น้ำตาไหลพราก ๆ ควันธูปเข้าตา แหะ แหะ ... ว่าจะอธิษฐานขอให้ถูกหวยซะหน่อย แต่คิดอีกที คงมีคนขอเยอะแล้ว กว่าจะถึงคิวเราถูก คงอีกหลายร้อยปี ก็เลยไม่ได้ขออะไร ตอนไปเที่ยววัดอรุณ มีพระอาทิตย์ทรงกลดด้วย ก็นึกว่า ใครมาปลุกเสกจตุคามแถวนี้รึเปล่าหว่า แล้วท่านพี่ล่ะ ไม่มีสักองค์หรือคะ จตุคาม รุ่น ราม ลิขิต ฮ่าๆๆๆ กลับมาก็สลบ ตอนนี้ยังสลึมสลืออยู่เลย เย็นนี้คงต้องหาอะไรมาถอนซะหน่อย ฮี่ๆๆ จากคุณ : หญิงซอมฯ - [ 11 ก.ค. 50 13:36:16 A:unknown X:202.129.0.74 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 27 หวัดดีจ้ะ ญ. ดีจังเนอะ! ได้เที่ยวไกล ๆ เจ้าไตรตันมันคงบ่นอุบอิบ 'ใช้งานตูยังกะวัวกะ ควาย' ฮิ ๆ ฟัง ๆ ดูแล้วคุณชายแกก็ยอดฝีมือเหมือนกันนะ เอวบางร่างน้อย แต่บึกบึนทรหดอดทนดีจริง ๆ ขับรถทางไกลนี่ต้องบวงสรวงพญาแรดเข้า ไว้ จะได้อึด, ฮา ๆ ที่เล่ามาเห็นจริงด้วยนะว่า-แหม! บ้านน๊อกบ้านนอก...แต่ ไงมันเหมือนกับพี่เปี๊ยบเลยหว่า รู้สึกพี่จะยิ่งกว่านั้นอีกนะ เพราะใกล้สาวชาว เมืองทีไร มือไม้มักสั่น จะอังจะกดก็ให้ผิดปุ่มไปหมดเหมือนกัน ฮิ ๆ, อิจฉาก็ ตรงที่ อยู่ลำปางยังมีเพื่อนชาวไต้หวัน พี่อยู่จันท์มีแต่เพื่อนเขมร (เต็มบ้าน เต็มเมืองไปหมดแล้ว) พูดถึงจตุคามสักหน่อยก็ดี ตอนนี้แหละจะได้พิสูจน์กันจะจะไปเลยว่า แท้จริง แล้วประเทศไทยเรามีชาวพุทธกี่คน คนห้อยจตุคามน่ะ พรหมณ์ทั้งนั้น, พี่ เดิมแขวนพระ ต่อมาก็พระเจ้าตากสิน ต่อมาถอดเก็บหมด ไม่แขวนอะไรเลย (ไม่อยากพูดมาก แค่อยากบอกว่า ชาวพุทธไม่นับถือรูปเคารพใด ชาวพุทธ จะมีพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าเป็นที่ยึดเหนี่ยว) ไอ้ตัวเล็กคงหายป่วยแล้วกระมัง พ่อตัวใหญ่กวนเป็นปกติหรือเปล่า แม่นาง เล่า ยังเหมือนเดิมมั้ย :) '๏ กิ่งฟ้าระย้าฝัน อยากจะดั้นบันไดดาว ทางแพรที่แพรวพราว หวั่นชังด้าวเกลียดชาวดิน ๏ หากว่าหาชังไม่ มิเห็นไพร่ผิดเทพิน ขอจงเถาวัลย์จินต์ ทอดให้แจ้งแก่หัวใจ ๏ ขาดศรีไม่มีศักดิ์ ชายก็จักตักมาใส่ หวั่นเย้ยจะหวั่นไย มีหรือให้ขายหน้าคน ๏ ดาวดื่นร้อยหมื่นดวง ดาวในทรวงหนึ่งดวงดล ประดับกลางอับจน..' พอหญิงมาพี่ฮาตรึม๚ะ๛ ............................................................ บันทัดท้ายขี้เกียจคิด ขอยืม ญ. มาใส่ไว้หน่อยเน้อ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 12 ก.ค. 50 01:47:04 A:125.27.100.165 X: TicketID:150092 ]

ความคิดเห็นที่ 28 แวะมาอ่าน ครึกครี้นดี อาจารย์จึ ท่านหญิงซอมฯ คิดถึงนะคะ ไม่ได้เห็นข้อเขียนนานแล้ว จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 12 ก.ค. 50 02:10:53 ]

ความคิดเห็นที่ 29 สวัสดีครับทุกท่าน อ่านแล้วอดเติมไม่ได้ จตุคามนี่ผมไม่ตามกระแสเลยครับ ไม่คิดอยากจะมีด้วย แต่เพื่อนๆ มีกันเพียบ พระ ธรรม อยู่ที่ใจผมคิดว่าอย่างนี้นะครับ เลยไม่เคยห้อยวัตถุมงคลใดเลย แหม...อย่าว่าแต่วัตถมงคลใดเลย แก้ว แหวน นาฬิกา ยังไม่แทบเคยใส่เลยครับ เป็นคนแพ้สิ่งปลอมปนในกายา ฮา ^______^............. แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 50 07:53:19 จากคุณ : GTW - [ 12 ก.ค. 50 07:02:49 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คุณพี่ทิกิ....ไม่ค่อยได้เขียนอะไรเท่าไหร่ค่ะ เนื่องจากสมองกลวง ถ้ามีเวลาก็แว๊บมาอ่านเสมอ ยังล่องลอยอยู่แถวนี้ มิไปไหนฮ่ะ ที่สำคัญไม่มีหนุ่มน้อยให้จีบเลยยยยยย ...อิอิ จารย์จี.....เราเป็นโรคเดียวกัน ไม่ชอบเอาอะไรมาห้อยมาใส่ เคยอยากสวย ซื้อสร้อยหินแล้วก็กำไลมา ใส่ได้ไม่กี่วัน ถอดอยู่ข้างฝาโน่นแน่ะ เมื่อก่อนนาฬิกาก็ใส่เหมือนกัน ตั้งแต่มีเจ้าตัวเล็ก ก็ถอดหมดเลยค่ะ คุณพี่ราม....ไตรตันน่ะไม่เท่าไหร่หรอก มาสด้า3 โฉบเฉี่ยวเปรียวกว่าเยอะ คิดดูแล้วมันเหมาะกับสาววัยแรกรุ่นอย่างหนู มากกว่าหนุ่มใหญ่วัยแรกแย้ม อย่างพี่นะ ว่าแล้วเรามาแลกกันมั้ย ฮา... จากคุณ : หญิงซอมฯ - [ 12 ก.ค. 50 15:12:25 A:unknown X:202.129.0.74 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 31 หวัดดีครับอาจารย์ GTW, น้องซอมฯ เรื่องดังว่า..ผมสังเกต-จนท.สาธารณสุขในอำเภอผม จำนวนรวม 30 คนเศษ มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่แขวนคอตัวเองด้วย 'จตุคามรามเทพ' แต่ก็ยังไม่เคย ลองสัมภาษณ์ส่วนใหญ่ว่า ทำไมถึงไม่ลองหามาแขวนคอตัวเองบ้าง อย่าง ไรก็ตาม ผมก็ไม่ได้ไปรังเกียจรังงอนอะไรเขาหรอกนะครับ เราอยู่ร่วมกันได้ เพียงตั้งข้อสังเกตุไว้เท่านั้นว่า แท้แล้วประเทศเราเหลือชาวพุทธกี่คนกัน ญ.พูดถึงรถมาสด้าทำให้นึกขึ้นมาได้ว่า ที่จันทบุรีแต่ไหนแต่ไรมา เขาจะ เรียกรถรับจ้างที่ขับรับส่งผู้คนในเมืองว่า 'มาสด้า' เหมือนอย่างคนกรุงเทพฯ เรียกว่า 'แท็กซี่' ไม่ว่ารถคันนั้นจะยี่ห้ออะไร ก็เรียกว่า 'มาสด้า' หมด ที่เป็น อย่างนั้นก็เพราะ เดิมเขาใช้รถมาสด้ารุ่นก่อนที่คันเล็ก ๆ เอามาตัดตัวถังเป็น ช่องให้คนขึ้น โดยตัดทางด้านซ้าย ขึ้นไปก็จะไปนั่งบนเบาะขนาดใหญ่ แบบ เบาะหลังของรถเก๋งนั่นแหละ ไม่ได้วางสองแถวแบบส่งแอ๋วเรียนราม แต่ ประการใด ค่าโดยสารมักจะแพง ภายหลังก็เริ่มหายไปบ้างแล้ว เพราะแพ้ เล็กพริกขี้หนูอย่างวินมอเตอร์ ฮิ ๆ คนต่างถิ่นอาจงง ที่เพื่อนอาจบอกว่าไป มาสด้าดีกว่า เร็วดี แล้วก็กวักมือเรียกรถตัดข้างยี่ห้อดัทสัน อะไรอย่างนี้ ง่า-ไอ้ที่ว่ามาน่ะ พี่ยังถีบจักรยานครางไปทำงานอยู่เล้ยยยย :) สุรางคนางค์ ๒๘ หน่อยนะ ฟังคุณรวงทอง ทองลั่นทม ร้อง ดอนทรายครวญ แล้วขนลุก เขียนให้ขนมันหุบลงสักหน่อย ในเครื่องหมายคำพูดแปลงเนื้อ ร้องในเพลงเขาหน่อยนึง ๏ เสียงไวโอลิน หงอยเหงาเศร้าจินต์ ใครหนอชักนำ อ้อยสร้อยเศร้าแสน เสียดแดนใจดำ เผลอตัวหน้าต่ำ ซ่อนน้ำในตา ๏ 'โอ้ว่าชาตินี้ สองเราไม่มี บุญหนุนนำพา กราบพระทุกวัน พบกันชาติหน้า' ดอนทรายครวญหา โหยหวนหัวใจ ๏ หยุดเถิดหยุดที หยุดชักหยุดสี หยุดรี่หยุดไหล หยุดเหยียบหยุดย่ำ หยุดช้ำหยุดไช หยุดแตะหยุดไต่ หยุดบั่นหยุดทอน ๏ เสียงไวโอลิน แผ่วหายวายสิ้น แต่ยังคอยยอน เหมือนหนามแทงใจ แผลไหวอาวรณ์ ราตรีหลอกหลอน ปวดร้าวทารุณ ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 13 ก.ค. 50 00:46:55 A:125.27.105.153 X: TicketID:150092 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ราตรีหลอกหลอน ปวดร้าวทารุณ.. ............................. ** อ่านแล้ว ** ..อารมณ์กลอนพาไปดังนี้เจ้าค่ะ.. ทรงจำยิ่งกว่า หลอกตาลวงใจ ยื้อยุดฉุดไว้ พ่ายแพ้มายา.. มายารูปโฉม หลงคมรูปหน้า หลงรักวาจา เพ้อหาเปล่าดาย.. สัญญาปากเปล่า ชาติเก่าชาติใหม่ ชาตินี้ชาติไหน ให้รักเราจริง ตั้งสัตย์'ธิษฐาน ไหว้วานทุกสิ่ง ดลคำ..ใช่ทิ้ง นิ่งเก้อ..ลำพัง.! ************ สวัสดีค่ะ..ท่านรามฯ.. ขออนุญาตเรียก ย่อ ย่อนะเจ้าคะ.. ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมกระทู้ค่ะ.. จะเชื่อฟังคำท่านค่ะ.. 'ปีนลงมามิทันไร..เที่ยวไปทั่ว.. เยี่ยมกรายมั่วเที่ยวบ้านโน้น..ป่วนบ้านนี้ ลองเคาะประตูบ้านท่านดูสักที ขอบพระคุณที่เรียกลงมาจากยอดพร้าว..' ต่อแต่นี้จะค่อย ค่อยลอยลำโคลง เรียนผูกโยงแม่กก บ้างบางคราว อีกแม่กบ กด แลสระบ่ยาว ค่อย ค่อยสาว ค่อย ค่อยน้าวโน้มกลโคลง.. ** จะพยายามให้มากขึ้นค่ะ**   รบกวนตรวจทานด้วยนะเจ้าคะ (  แหะ แหะ ) ผิดพลาดประการใด กรุณาชี้แนะสั่งสอน.. ลงมะเหงก เขกกะโหลกไดเลยเจ้าค่ะ.. ** เผื่อจะหายซนเป็นลิงเป็นค่างมั่ง** เช่นเคยค่ะ*ภาพประกอบจากบ้านคุณกี้บล็อกแก้งค์ตามเคย* แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 50 23:35:10 จากคุณ : ณ กมล - [ 13 ก.ค. 50 23:33:32 ]

ความคิดเห็นที่ 33 หวัดดีครับคุณ ณ กมล เรียกอะไรก็ได้ครับ ผมไม่ถือ โดยเฉพาะ ง่า-ถ้า 'พี่' ล่ะก็แจ่มเลย ฮิ ๆ มีสิ่งที่เราควรมีติดเครื่องคอมฯไว้เสมออย่าให้ขาดได้ ก็คือพจนานุกรมครับ สำหรับไว้ตรวจสอบคำ เขียนร้อยกรอง ถ้าศัพท์ผิดอยู่บ่อย ๆ มันขาดเสน่ห์ มองได้ว่าผู้เขียนไม่มีความรับผิดชอบ เป็นที่น่ารังเกียจ พจนานุกรมฉบับราช บัณฑิต ๒๕๒๕ ถ้าเล่น Bit ลองไปหาดูเถอะครับ ยังมีปล่อยอยู่, เรื่องที่จะ โม้ต่อไปก็คือเรื่องรูปแบบฉันทลักษณ์ที่เราต้องใจ ต้องการ ต้องหมั่นจดจำ ไว้ให้ได้จนขึ้นใจ ไม่ต้องมากางตำรากันอยู่เรื่อย ๆ ให้เสียเวลา เราควรเอา อะไรต่ออะไรไปทุ่มเทให้กับโครงเรื่องและอารมณ์ความรู้สึกมากกว่า, อ่าน หนังสือให้มาก ๆ ทั้งเก่าและใหม่ ไม่อ่านอะไรเลย ไม่มีพัฒนาการแน่นอน แต่ก็อย่าให้ถูกครอบงำ เหมือนคนที่ร้องเพลงได้เหมือนนักร้องต้นฉบับ เขา ไม่มีทางรุ่งหรอกครับ เพราะมันไม่ใช่ตัวเขา ข้างล่างนี่ประดักประเดิดน่าดู แต่ดึงดันให้มันจบ ตัวจริงเขาไม่มา ผมมันตัว ปลอม.. ๏ เมื่อรักสมัครรจน์- (จน)บทกวีการ ต้องมีฤดีดาล ประจุในฤทัยเรา ๏ มั่นคงจำนงเจต อุปเทศจะช่วยเชาวน์ รุ่งกรำและค่ำเกลา ก็จะร้อยและกรองงาม ๏ ดอกไม้ไฉนมี ขณะที่ไผททราม ขาดพรวนมิร่วนตาม ตะละต้นน่ะต้องการ ๏ จึงรักสมัครรจน์- (จน)จดกวีจาร ขอมีประณีธาน ก็จะสานสวัสดี ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 14 ก.ค. 50 15:52:16 A:125.27.100.148 X: TicketID:150092 ]

ความคิดเห็นที่ 34  เจ้าค่ะ..ท่านพี่รามฯ ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ.. จากคุณ : ณ กมล - [ 14 ก.ค. 50 18:32:07 ]