อรุณรุ่ง.............................
แสงทองพุ่งทาบฟ้าจ้าแจ่มใส
เคลือบเมฆขาวพราวฟ้าอ่าอำไพ
คราเมื่อเริ่มวันใหม่ใจเบิกบาน
สายัณห์..............................
ดวงตะวันเคลื่อนต่ำเมฆดำผ่าน
แสงเพริดแพรวค่อยเจื่อนจางหว่างสายธาร
ทิวาวารคล้อยไปใกล้ค่ำคืน
สนธยา..............................
วันเวลาแปรผันนั้นสุดฝืน
มืดสว่างเปลี่ยนไปไม่ยั่งยืน
ชีพแช่มชื่นทุกโมงยามด้วยความดี.
สนธยา
เขตเชื่อมต่อระหว่าง ทิวากับราตรี
สว่างกับมืด
ร้อนกับเย็น
หรือทุกข์กับสุข
จากหนังสือเรื่อง สนธยา
กุมภาพันธ์ ๒๕๓๗
จากคุณ :
เจียวต้าย
- [
14 ก.ค. 50 13:30:53
]