นั่งมองเหมอถึงเธอ............ถึงเธอ คนดี
เรื่องที่เราต่างมี.................เหตุผล
ต้องหาคนมาบ่งชี้...............เรื่องเรา ทั้งมวล
เฝ้าคิดครวญในจิต..............เพ่งพิศ เรื่อยมา
โอ้..จะรักสิ่งใดที่ในโลก
ที่เศร้าโศกอาดูรและสูญเสีย
จะเผชิญเพลิงฟอนร้อนโลมเลีย
ทั้งอ่อนเพลียเหนื่อยล้าข้าหมดแรง
ข้าอ่อนใจในโลกที่โศกเศร้า
จึงยกเอาอาทิตย์ยามสิ้นแสง
ที่แปล่งเปลืองเรืองลามาแสดง
ยามหมดแรงคิดอ่านพาลขาดใจ
นั่งอยู่บนหัวเรือ...มีหมอนมุ้งเสื่อ
เห่เรือล่องตามลำน้ำ
เรือล่องเช้าค่ำ...อาทิตย์คล้อยต่ำ
อาบน้ำบนทางหลั่งริน
มองไปใจยังถวิล..มองหายุพิน
สุดถิ่นดินแดนแห่งไพร
แม่ยอดดวงใจ..เจ้าอยู่ที่ใด
ทำไมใยแอบพี่ชาย


ท่าเรือจ้าง

แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 50 21:12:04