วันเสาร์ที่ผ่านมาคุยโทรศัพท์กับเพื่อนเก่าคนหนึ่ง ได้รับทราบเรื่องราวของเพื่อนอีกคนอย่างละเอียดหลังจากที่ก่อนหน้านี้รู้พอคร่าวๆเค้า
..แต่งงาน!!!
เรื่องที่ได้รับรู้ (อย่างกระจ่างขึ้น) คือเรื่องที่เพื่อนคนนี้แต่งงานไปเมื่อเดือนมิถุนายน หลังจากที่คบหาดูใจกับแฟนมาได้ประมาณสามเดือน เร็วมากๆ แต่ก็ดีใจด้วยเพราะพลอยทำให้นึกถึงหนังเรื่อง เดอะ เลตเตอร์ จดหมายรัก (The Letter) ที่แอน ทองประสมกับอรรถพร ธีมากร เล่นด้วยกัน
หนัง =>ผู้หญิงเป็น Programmer ผู้ชายเป็นข้าราชการ (เกษตร) ผู้ชายรักนางเอกมากๆๆๆๆๆๆ
เรื่องจริง =>ผู้หญิงเป็นเภสัชกร ผู้ชายเป็นข้าราชการ (เจ้าหน้าที่คอมพิวเตอร์ ประจำศุนย์ อบต
.ซักอย่าง) ผู้ชายรักผู้หญิงมากๆๆๆๆๆๆ (เหมือนกัน)
แต่
ทำไมมันถึงได้เรียบง่ายอย่างนี้ล่ะ ทำไมเราถึงรู้สึกว่าชีวิตมันไม่ได้เหมือนละครหรอกน่ะ มันยังมีอะไรให้นึกถึงมากกว่าเรื่องความรัก อนาคตล่ะ หน้าที่การงานอิกล่ะ การใช้ชีวิตหลังการแต่งงานอิกล่ะ ลูกที่เกิดมาเราจะเลี้ยงเค้ายังไง เราจะให้สิ่งที่ดีดีกับเค้าได้ไหม หรือว่านี่มันเป็นเงื่อนไขมากเกินไปเหรอ? เราเลือกมากไปรึไง?
แปลกเหรอ? ที่เราอยากได้คนที่มีความเป็นผู้นำ ฉลาด เก่ง หน้าที่การงานดี อนาคตสดใส (อนาคตออเรนจ์) คุยกันรู้เรื่อง เข้าใจกันและกัน มีการใช้ชีวิตที่คล้ายกัน และที่สำคัญคือ สามารถเป็นผู้นำครอบครัวเป็นหลักให้กับครอบครัวต่อไปได้ ฐานะร่ำรวยไม่สำคัญขอแค่คุณขยัน เพราะเราเชื่อว่าคนขยัน วันข้างหน้าไม่มีทางเจอทางตันแน่
นี่คือสิ่งที่เราใช้ในการเลือกไครซักคนมาใช้ชีวิตร่วมกัน แปลกเหรอที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะคิดแบบนี้???
หลายคนเคยพูดกับฉันว่า...
"ต้องมีซักอย่างที่ฉันรู้สึกภูมิใจในตัวผู้ชายคนนั้นเว่ยแก"
"เค้าต้องมี lifestyle ที่เหมือนกันกับฉัน"
"หาดีไม่ได้ก็ขออยู่เป็นโสดดีกว่า"
ที่เหลือก็ไม่ได้ต่างไปจากกันซักเท่าไหร่เลย
แต่สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดคือ ทุกคนที่คิดเยี่ยงข้างต้น ผลคือ=====>เป็นโสดดดดดดดดด!!!
แต่กับคนที่เห็นว่าชีวิตคู่ สิ่งที่สำคัญที่สุดอันดับแรก คือ ความรัก
ชอบเค้าไหม รักเค้ารึป่าว แค่นี้พอแล้ว=====> กลับมีแฟนไปแล้วเรียบร้อย เพราะเค้าบอกว่า ความรัก
มันไม่มีเงื่อนไข ไม่ได้มีกำหนดเวลาว่าแค่ไหน นานหรือไม่นาน มันจะใช่ก็ใช่
.ทำนองนั้น
แล้วจริงๆมันต้องมีเงื่อนไขหรือไม่มีเงื่อนไขน๊า??? แล้วจริงๆมันต้องเลือกมากกันไหม???
เพราะถ้าเป็นเรา
ถ้าเราเป็นแอน ในเรื่องเดอะเลตเตอร์
มั่นใจได้ว่าคงปิดฉากไปตั้งแต่รู้ว่า --- ใช้อีเมลล์ไม่เป็น!!! อ้าวไม่ใช่ล่ะ โทดที=====> โดยรวมๆ มันมีแต่คำถามที่ว่า
มันจะมีทางไปด้วยกันได้ไง???
ถ้าเราเป็นเพื่อนคนนั้น ในชีวิตจริง
ก็มั่นใจได้ว่าคงปิดฉากเยี่ยงกันเพราะ =====> โดยรวมๆ มันมีแต่คำถามที่ว่า
มันจะคุยกันรู้เรื่องไหมเนี่ย เราจะพึ่งเค้าได้หรอ เค้ามีอะไรให้เราภูมิใจ??? ร้อยแปดพันเก้านานัปการ
เฮ้อ!!! ก็เราอยากได้คู่ชีวิตที่เป็นได้ทั้งเพื่อน ทั้งพี่ ที่เราทั้งคู่สามารถพึ่งกันและกันได้นี่นา
เป็นช้างเท้าหน้าด้วยกันทั้งคู่ กรณีที่รู้พอๆกัน สนับสนุนกันไป
เรื่องไหนที่ไม่สันทัดก็ให้อิกคนเป็นช้างเท้าหน้าไป โดยมีอิกคนคอยระวังหลังให้
เวลาไหนที่เหนื่อยก็พัก ให้อิกคนเป็นช้างเท้าหน้าไป
นี่ฉันเลือกมากจริงหรอ มีเงื่อนไขมากไปจริงๆอ่ะหรอ??? ไม่ม๊างงงงงง
ง !!!
แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 50 00:10:20
จากคุณ :
Raven_kate
- [
17 ก.ค. 50 00:07:34
]