น้ำตาท่วมหน่วยตาเศร้าสร้อย
มันทำไมไหลออกมามากมายได้ขนาดนั้น นี่หรือที่เรียกว่า น้ำตาไหลเป็นสายน้ำ
คมมองดูหญิงสาววัยรุ่นตรงหน้าที่นั่งลงกับพื้น ยื่นมือไขว่คว้าตัวเขาเอาไว้ คมถอยออกมาห่างจากปลายนิ้วของส้ม
เสียงสร้อยโซ่ที่ร้อยขอบกางเกงยีนส์สีมอๆกระทบกันกรุ้งกริ้ง เขานึกอยากจะกระชากมันทิ้งไปไกลๆตอนนี้
ส้มโอดครวญเพ้อเหมือนตอนเมา ฟังจับความได้แค่เพียง อย่าไป อย่าทำแบบนี้กับเธอ
" พอเถอะส้ม .. เดี๋ยวหายใจไม่ทันนะ " คมเป็นห่วงแต่ใจแข็ง ยืนมั่นคงอยู่ห่างจากส้มอย่างนั้นไม่ขยับตัวเข้าไปหา
หญิงสาวหมดแรงที่จะเคลื่อนตัวอีกแล้ว เธอทรุดกับพื้นอย่างนั้นมานานสักพักแล้ว กับกองสายน้ำตา กางเกงขาสั้นสีหวานซับเอาหยดน้ำตาไว้เห็นเป็นดวงกว้างขึ้นเรื่อยๆ การปาดน้ำตาให้พ้นหน่วยตาไม่ได้ช่วยอะไรเลย ส้มเงยหน้ามองคมเอาไว้ และพร่ำบอกให้เขา อย่าไป
"ส้มเหนื่อยกับคมมามากแล้วนะ พอเหอะ นะส้ม..ถ้ายังเป็นแบบนี้ ส้มเองที่จะไม่มีวันสบาย ก็เรามันเปลี่ยนไม่ได้แล้วนี่"
" ไม่นะคม.. " หญิงสาวทำท่าเหมือนจะยืดตัวขึ้นมาได้ เมื่อได้ยินเสียงเขาพูดลงมา นัยย์ตามีความหวังอีกครั้ง ตาของเธอดวงโต น่าจะสดใสกว่าตอนนี้ หากน้ำตาไม่มาท่วมปิดบังเอาไว้..
เธอปรับเสียงให้ใสขึ้นอย่างกระตือรืนร้น
.. " ส้มไม่เคยเหนื่อยเลย "
"ทุกอย่างที่ส้มทำให้คม เราไม่เคยเหนื่อยเลย....คม..ตัวเอง..เขามีความสุขนะ ...อย่าทำแบบนี้เลย"
ไม่ใช่ว่าทั้งสองคนไม่เข้าใจ ทุกวันระหว่างพวกเขาที่ผ่านมา และถึงวันนี้อีกคนนึกขึ้นมาได้ว่า ควรจะปล่อยอีกคนให้สบายกว่าที่แล้วๆมา มันกลับทำร้ายใจของอีกคน
โลกหนอ จะเอายังไงกับกูแน่?
ก็เธอไม่ควรจะมาเป็นเหมือนทาส ทำอะไรตามใจคนร้ายๆอย่างนี้ มีเรื่องเดือดร้อนอยู่เรื่อยๆ เธอก็ไม่ไปไหน หรือว่าเธอต้องการแค่นี้ อยู่ภายใต้อะไรสักอย่าง
"ไปเถอะคนดี... อย่าพูดเลยว่า เธอไม่เหนื่อยกับฉัน" หากคมพูดมันออกมาได้สละสลวยแบบที่คิดในใจ หญิงสาวคงจะยิ่งเสียดายที่จะต้องจบกับผู้ชายอย่างเขา คนที่ดูเหมือนร้าย หยาบกระด้างภายนอก แต่จริงๆ..สิ่งนี้นั้น เธอเท่านั้นที่สัมผัสมันได้ จริงๆ.
-----------------------------------------------------------------
คุณล่ะ เคยเหนื่อยแต่ไม่หยุดทำเพื่อเขาบ้างไหม ??
ใครคือคนนั้น..?
จากคุณ :
podduang-pk 
- [
17 ก.ค. 50 14:19:12
]
อย่าบอกว่า เธอไม่เหนื่อย
