ความคิดเห็นที่ 1 นั่นคือเนื้อความในจดหมายที่เธอตอบผมกลับมา เวลา 3 เดือนผ่านไป ที่ผมติดต่อกับเธอผ่านทางโทรศัพท์ มีบางครั้งที่เธอส่งรูปของเธอมาให้ทางอีเมล์ของผม ซึ่งไม่น่าเชื่อว่า หน้าตาอย่างเธอ จะต้องมาลงหาคู่ในหนังสือพิมพ์อย่างนี้ แถมหน้าที่การงานที่เธอทำอยู่ ก็จัดว่าเธออยู่ในตำแหน่งที่ดีขององค์กร รายได้ของเธอเดือนเดียว ก็เท่ากับผมหาได้ครึ่งปี ชาติตระกูลก็ดี การศึกษาก็สูง เรียกว่า เพอร์เฟ็กซ์ ก็คงไม่ผิดนัก!!! T_T มันน่าแปลกใจไหมล่ะครับ ความน่าแปลกใจในครั้งนี้ ยังมาซึ่งความไม่ไว้ในใจจากผมเป็นอย่างยิ่ง ผมกลัวว่าจะโดนเธอหลอก แต่ความรู้สึกนั้น เริ่มจางหายไปเรื่อย ๆ เมื่อได้คุยกับเธอทุกวัน ๆ ๆ จากความไม่ไว้ใจ เริ่มกลายเป็นความชอบ "จนในที่สุด กลับกลายมาเป็นความรัก" ใช่แล้ว ผมรักเธอ ไม่น่าเชื่อว่าผมจะหลงรักคนที่ไม่เคยเจอกันมาก่อนเลย แต่ผมก็รักไปแล้ว ทั้ง ๆ ที่ในกระทู้ที่ผมเคยอ่าน เค้าบอกไว้ว่า มันเป็นความรักจอมปลอมก็ตามที แต่ใครล่ะที่จะบังคับใจตัวเองไม่ให้รักได้ หากว่าใจมันรู้สึก!!! พูดน่ะง่าย แต่ทำน่ะมันยากโคตร!! 4 เดือนผ่านไป จนกระทั่งมาถึงเมื่อ 3 วันที่แล้ว ผมกับเธอก็คุยกันปกติ แต่ก่อนจะวางสายไปนั้น เธอก็นัดผมเพื่อเจอกันเป็นครั้งแรก อ้อ ลืมบอกไปครับ เธอชื่อเล่นว่า "เหมย" "วันศุกร์คุณว่างไหม" เธอถามผมมา "ว่าง ทำไมรึ" "จะชวนไปเที่ยวพัทยา" การชวนของเธอคราวนี้ทำให้ผมดีใจจนเนื้อเต้นที่จะได้พบกับเธอเสียที หลังจากที่ผมตะล่อมเธอมานานมากแล้ว แต่เธอก็ไม่ยอมท่าเดียว แต่อยู่ดี ๆ เธอก็เป็นฝ่ายนัดผมเอง ผมตอบตกลง "ไปสิ จะไปกันยังไงล่ะ" ผมถามเธอกลับไป เพราะทั้งชีวิต ผมไม่เคยไปเลย ไอ้สถานที่ ๆ เค้าเรียกกันว่า พัทยาเนี่ย รู้แต่ว่า มีฝรั่งไปเที่ยวกันเยอะ แต่ก็ไม่เคยไปซักที "เดี๋ยวเหมยจะขับรถไปรับคุณที่บ้านก็แล้วกัน" "อืม ได้สิ แล้วเจอกันนะ" หลังจากตกลงกันเรื่องเวลาเรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่คืนนั้นเป็นต้นมา ผมก็นอนไม่ค่อยจะหลับ หลับ ๆ ตื่น ๆ ด้วยความตื่นเต้น เหมือนกับว่า ผมเพิ่งจะเคยออกเดทกับผู้หญิงครั้งนี้เป็นครั้งแรกในชีวิต!!! จนกระทั่งวันนี้มาถึง ผมตื่นนอนขึ้นมาด้วยใจที่ปลอดโปร่ง เจือไปด้วยความตื่นเต้นอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เหลือบดูนาฬิกา เหลือเวลาอีก 4 ชั่วโมงกว่าเหมยจะมารับ เธอนัดผมไว้ตอนเที่ยง โดยกะเวลาเดินทางจากบ้านผมไปพัทยาไว้ที่ 3 ชั่วโมง ผมจัดเตรียมของใส่กระเป๋าใบเล็กของผมไว้ เสื้อผ้าไม่ต้องเอาไป เพราะไม่มีโปรแกรมจะค้างคืน แน่ล่ะ เจอกันครั้งแรกจะค้างคืนกันแล้วเร๊อะ บ้าหรือเปล่า ........................... ตรู๊ดดดดดดดดดดดด ตรู๊ดดดดดดดดดดด เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น ผมหยิบมันขึ้นมาดูว่าใครโทรมา ปรากฎว่าเป็นเหมยนั่นเองที่โทรเข้ามา "ว่าไงคุณ อยู่ไหนแล้ว" ผมถามไปพลางเหลือบดูเวลา "อยู่หน้าบ้านคุณแล้ว ลงมาสิ" เธอตอบกลับมาเล่นเอาผมต้องเผ่นลงมาจากบนห้อง รถเก๋งคันงามจอดอยู่ที่หน้าบ้านผม ใจผมเต้นแรงจนแทบจะพุ่งออกมาข้างนอกเลยทีเดียว ตื่นเต้นที่จะได้เจอเธอ หัวผมคิดไปร้อยแปด ขณะที่เอื้อมมือไปเปิดประตูรถ อีกไม่กี่วินาที ผมจะได้เจอคนที่ผมรักแล้ว เธอจะหน้าตาเหมือนกับรูปที่เธอส่งมาให้ดูหรือเปล่าน๊า "กึ่ก" ผมเปิดประตูรถพร้อมก้มตัวลงไปมอง สิ่งที่ผมเห็น คือนางฟ้าจำแลงคนหนึ่ง ใส่แว่นตาดำ เสื้อเชิ๊ตสีขาว กางเกงยีนส์เซอร์ ๆ เธอหันมายิ้มให้ผม รอยยิ้มของเธอเล่นเอาผมแทบจะเป็นลมลงไปตรงนั้น ผมเงยหน้าขึ้นมองไปบนฟ้าพร้อมพึมพัมเบา ๆ "ขอบคุณสวรรค์" "ขึ้นมาสิคุณ" เหมยร้องเตือนผม ดึงให้ผมหลุดออกมาจากภวังค์ "อ่ะ ครับ ๆ" ผมก้าวขึ้นไปบนรถ เอากระเป๋าใบเล็กมากอดไว้กับอก พร้อมกับดึงถุงยางนิรภัยมาคาด เฮ้ยไม่ใช่ๆ เข็มขัดนิรภัยต่างหาก T_T ....................................................... ตลอดทาง เธอกับผมคุยกันอย่างถูกคอ คงเป็นเพราะว่า เคยชินกันทางโทรศัพท์มาแล้ว และหน้าตาก็เคยเห็นจากรูปกันมาบ้างแล้ว จึงเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ของผมและเธอได้อย่างรวดเร็ว เหมยเคยบอกว่า เธอรักผมเข้าแล้ว ส่วนผมก็บอกเธอกลับไปว่า ผมก็รักเธอเหมือนกัน การได้คุยกันบนรถในครั้งนี้ เป็นตัวตอกย้ำให้เธอและผมได้แน่ใจว่า เราเลือกคนไม่ผิดแล้ว!! รถเก๋งคันงาม แล่นมาจอดที่ริมชายหาดพัทยา เวลาขณะนั้นคือ 16.30 น. หรือ สี่โมงครึ่ง "หิวหรือยัง" เหมยหันมาถามผม ผมพยักหน้าหงึก ๆ เพราะตั้งแต่เช้า ผมยังไม่ได้กินอะไรเลย!! "งั้นเดี๋ยวพาไปกินอาหารทะเลอร่อย ๆ นะ" เธอบอกพร้อมหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าไปอย่างชำนาญในเส้นทาง เธอบอกว่า เธอเคยมาที่นี่หลายครั้งแล้ว ........................................... แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 50 03:44:48 แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 50 14:20:19 จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 18 ก.ค. 50 14:01:16 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เฮ้อ... ตกใจหมดคะ นึกว่าเรื่องจริง ไม่งั้นคงอกหักไปล่ะ เอิ๊กกก จากคุณ : ไอเฟล - [ 18 ก.ค. 50 14:23:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จากคุณ : maezono_no7 - [ 18 ก.ค. 50 23:00:59 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ง่า หลงอ่านจนจบ -"- จากคุณ : star_seeker - [ 19 ก.ค. 50 00:16:53 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เอิ๊ก เอิ๊ก  อ่านแล้วมึน  คิดได้งัย   ตอนอ่านหายใจไม่ทั่วท้องแหะ  อื๋ออออออ  หวาดเจี๋ยว แต่เอคิดอีกที  ไม่เลวแหะ หนุ่ม ๆ จะได้รู้ซะทีว่าน้ำตาเช็ดหัวเข่าเป็นงาย   จากคุณ : หนูเล็กในเมืองนางฟ้า - [ 19 ก.ค. 50 00:26:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 น้าหมัน เล่นแบบนี้เลยเหรอคะ จากคุณ : pimm's - [ 19 ก.ค. 50 03:22:22 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อาหารหลายอย่างถูกลำเรียงมาที่โต๊ะ เวลาผ่านไปจนท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม ได้เวลากลับกันแล้ว แต่ก่อนกลับ เหมยบอกกับผมว่า เธอมีที่ ๆ หนึ่งที่อยากให้ผมได้ไปเห็น ผมถามเธอว่า ที่ไหน เธอบอกออกมาสั้น ๆ ว่า "หอพระโพธิสัตว์" อะไรคือหอพระโพธิสัตว์ ผมก็ไม่รู้ เพราะว่าไม่เคยมา แต่การที่จะได้อยู่กับคนที่ผมรักนานขึ้น ก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่หรือ ผมพยักหน้าตอบตกลงทันที เราออกจากร้านอาหารมาตอนท้องฟ้ามืดครึ้ม เหลือบดูนาฬิกา มันบอกเวลา 18.30 น. เราใช้เวลาอยู่ที่ร้านอาหาร 2 ชั่วโมงเต็ม ๆ ............1 ชั่วโมงหลังจากนั้น เธอก็เลี้ยวรถเข้าไปในรีสอร์ทแห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ลึกเข้าไปจากถนนใหญ่ ไฟไม่มี ทางทุรกันดาร สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่ แลดูน่ากลัวยังไงพิกล ในใจผมยังคิดอยู่เลยว่า รีสอร์ทอะไร น่ากลัวขนาดนี้วะ แล้วใครมันจะกล้าเข้าไปพัก!!! ใช้เวลาซักพัก รถก็แล่นเข้าไปภายในรีสอร์ท ผมเริ่มเอ่ะใจ ว่า เอ๊ะ!! จะพาไปที่หอพระโพธิสัตว์ไม่ใช่หรือ ทำไมเลี้ยวเข้ารีสอร์ทล่ะ ด้วยความสงสัย ผมจึงหันไปถามเธอ "จะไปหอพระโพธิสัตว์ไม่ใช่เหรอ" เหมยยิ้มเล็ก ๆ เป็นรอยยิ้มที่ผมเดาไม่ออกว่า มันหมายควาย เอ้ย หมายความว่าอะไร เธอยิ้มพลางตอบกลับมาว่า "มันต้องเข้าไปทางนี้แหล่ะ หอพระโพธิสัตว์จะอยู่ข้างใน เมื่อกี๊ก็มีป้าย คุณมองไม่เห็นเหรอ" ผมได้แต่ส่ายหน้า เพราะเท่าที่จำได้ ผมเห็นแต่ป้ายรีสอร์ท!!! รถแล่นเข้ามาจนถึงด้านในสุดของรีสอร์ท ด้านหน้าเป็นทะเลยามค่ำคืน ส่วนข้าง ๆ เป็นห้องพักสำหรับแขกของรีสอร์ทดังกล่าว ซึ่งมันปิดไฟมืดหมดทุกห้อง นั่นแสดงว่า ไม่มีแขกมาพักเลย จะมีก็เพียงแต่ ห้องสุดท้ายที่อยู่ด้านขวามือ ที่มีผู้หญิงกลุ่มนึง นับคร่าว ๆ ได้ประมาณ 10 คน แต่ละคนก็ขาว หมวย สวยเอ็กซ์ กันทั้งนั้น ทุกคน ใส่สายเดี่ยว กางเกงขาสั้น พวกเธอกำลังนั่งกินเหล้ากันอยู่ ผู้หญิงกลุ่มนั้น หันมามองรถที่ผมและเหมยขับเข้าไปจอดเทียบอยู่ใกล้ๆ ผมมองไปที่เหมย เห็นเธอเหลือบไปที่ผู้หญิงกลุ่มนั้นชั่วแว่ปนึงพร้อมยิ้มเล็ก ๆ สายตาของผู้หญิงกลุ่มนั้น มองมาที่รถด้วยทีท่าแปลก ๆ หลาย ๆ คนหันไปซุบซิบ ๆ กัน ในขณะเดียวกัน มีอีกหลาย ๆ คนยิ้มออกมา ด้วยความที่ว่าผมเป็นผู้ชายตัวคนเดียว มากับผู้หญิงที่เพิ่งเจอกันเป็นครั้งแรก ทำให้ผมรู้สึกได้ทันทีว่า มันมีอะไรทะแมร่ง ๆ เสียแล้ว ผมเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าใบเล็กของผมมาแนบไว้กับตัว กะไว้ว่า หากเกิดอะไรขึ้น ผมจะทะยานออกนอกตัวรถ และวิ่งเรียกให้คนช่วย แม้ว่ารีสอร์ทนี้ มันจะเหมือนรีสอร์ทผีสิงที่ไม่น่าจะมีคนก็ตามที ในใจผมคิดว่า ผมพลาดเสียแล้วที่ไว้ใจเหมย ผมไม่น่าเลย ด้วยความไว้ใจแท้ ๆ ที่ทำให้ผมต้องมาตกอยู่ในสภาพอย่างนี้ อันตรายจริง ๆ T_T "ผมจะทำยังไงดี ผมจะทำยังไงดี" ผมคิดอยู่ในใจ กอดกระเป๋าไว้กับอกน้ำตาจะไหล ผมหันไปมองเหมยอีกรอบ ไม่เห็นเธอจะมีทีท่าอะไรให้เป็นที่ระแวงเลย เธอดับเครื่องยนต์หันไปหยิบกระเป๋าออกมา แล้วเปิดประตูรถออกไป พอเธอปิดประตูรถฝั่งเธอเข้ามา ด้วยสัญชาติญาณส่วนตัวผมก็รีบเอื้อมมือไปกดปุ่มเซ็นทรัลลาดพร้าว เอ้ย เซ็นทรัลล็อคที่อยู่ฝั่งเธอทันที เพื่อให้ประตูล็อคหมดทั้ง 4 ด้าน แล้วเอานิ้วยันไว้ เผื่อว่าเธอจะกดรีโมท!!! "เอาวะ จะทำอะไรตรูก็ต้องออกแรงกันหน่อยล่ะ อย่าคิดว่าเห็นเราเป็นผู้ชายแล้วจะมาทำอะไรเราได้ตามใจชอบนะ!!!" เหมยหันมามองผมพลางทำสีหน้าแปลกใจ เธอพยักหน้าให้ผมลงไป พร้อมกวักมือเรียก ส่วนผมส่ายหน้าไม่ยอมลง "ไม่เอาหรอก เรื่องอะไรจะลงไปหลอกเรามาหรือเปล่าก็ไม่รู้!!!" เธอพยายามจะชวนให้ผมลงไปให้ได้ จับปากเธอที่ยืนเรียกผมอยู่นอกรถได้ใจความว่า "ลงมาสิคะ ทำไมไม่ลงมาล่ะ" แต่ผมก็ส่ายหน้าลูกเดียว พร้อมบอกออกมาในรถว่า "ไม่ลง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ" ผมส่ายหน้าน้ำตาผมไหล ร้องไห้สะอึกสะอื้น ทำไมต้องมาเจออย่างนี้ด้วย ผมพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ผู้หญิงกลุ่มนั้น พร้อมทั้งถามเธอไปว่า รู้จักกันหรือเปล่า ดูเหมือนว่าเธอจะไม่เข้าใจที่ผมพูด ซึ่งตอนนั้น ผู้หญิงกลุ่มนั้น เลิกกินเหล้าหันมามองที่ผมกันหมดคนที่กำลังยิ้มอยู่ หุบยิ้ม บางคนทำหน้าไม่พอใจ นั่นยิ่งตอกย้ำให้ผมเชื่อว่า เหมย จะพาผมมาทำมิดีมิร้ายแน่ ๆ คนเดียวยังพอทน แต่นี่ตั้ง 10 กว่าคน ชายหนุ่มตัวเล็ก ๆ อย่างผมจะไปสู้อะไรได้ เหมยคงเห็นว่าผมร้องไห้ และไม่มีทีท่าว่าจะผมจะลงไปเธอจึงบอกว่าเธอจะขึ้นมาบนรถ ผมปล่อยมือออกจากปุ่ม เพื่อให้เธอขึ้นมาพอเธอขึ้นมานั่งข้าง ๆ ผม เธอก็ถามผมทันที "ร้องไห้ทำไมคะ มีอะไรหรือเปล่า" ผมไม่ตอบแต่เอื้อมมือมาเช็ดคราบน้ำตา "ทำไมไม่ลงไปล่ะคะ แล้วร้องไห้ทำไมคะเนี่ย" เธอถามมาอีกครั้งความข้องใจ ส่วนผมส่ายหน้าตอบกลับไป "ไม่ลงล่ะ คุณรู้จักผู้หญิงกลุ่มนั้นหรือเปล่า อะฮึก ๆ " ผมตอบไปทั้งน้ำตา อารมณ์นั้น ผมกลัวจริง ๆ นะ เหมยหัวเราะชอบใจ พร้อมบอกกลับมาว่า "ไม่รู้จักหรอก ทำไมล่ะ กลัวหรือ อ๋อ กลัวว่าเหมยจะพาคุณมาให้ผู้หญิงรุมโทรมเหรอคะ" ผมพยักหน้าจนน้ำตากระจาย!!! พร้อมให้เหตุผลเธอ "กลัวสิ อะฮึก ๆ คุณเพิ่งเจอผมครั้งแรก แล้วสถานการณ์อย่างนี้จะให้ผมคิดยังไงล่ะ นี่มันก็ดึกแล้วด้วย กระซิก ๆ ไปเถอะนะครับ ผมไม่อยากดูแล้วแหล่ะ ไอ้หอพระโพธิสัตว์ของคุณน่ะ อะฮึก ๆ เอาไว้มาวันอื่นก็ได้นะ" สีหน้าเธอดูเหมือนจะนึกขึ้นได้ เธอบอกขอโทษผมเป็นการใหญ่ "เหมยขอโทษคุณนะ เหมยไม่ได้คิดเหมือนกันว่าคุณจะกลัว ไม่เป็นไร เอาไว้คราวหน้าค่อยพามาตอนกลางวันนะ ขอโทษที หยุดร้องไห้นะคะคนดี" เธอปลอบผมด้วยคำพูดที่อ่อนหวาน ทำเอาผมยิ้มออกมาได้ เฮ้ออออ เธอไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ด้วย!!! รถเก๋งคันเดิมเคลื่อนตัวออกจากรีสอร์ท ด้วยความเงียบของทั้งผมและเหมย น้ำตาผมหยุดไหลแล้วพร้อมความโล่งใจ.. รถวิ่งมาได้ซักระยะหนึ่ง เหมยก็ทำลายความเงียบออกมา "เหมยยังไม่อยากกลับบ้านเลย แวะไปกินข้าวกันก่อนกลับนะ" ถึงแม้ว่า เมื่อกี๊นี้ผมจะไม่ไว้ใจเธอ แต่เธอก็ได้พิสูจน์แล้วว่า เธอไม่ได้พาผมมาทำมิดีมิร้าย อีกทั้งไอ้ความตื่นเต้นและน้ำตาเมื่อกี๊ มันทำให้กระเพาะผมย่อยอย่างรวดเร็ว ท้องผมจึงเริ่มหิวอีกแล้ว ไอ้ตัวผมน่ะ ไม่แปลกอะไรหรอก เพราะหิวบ่อย แต่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเธอ ทำไมกินเก่งจังเลยฟระ!!! ผมตอบตกลง "อื้อ ไปสิ" เธอบอกว่า เธอรู้จักร้านอร่อยร้านนึง มีขนมเค้กสุดอร่อยให้กินด้วยร้านที่ว่านี่ อยู่ในโรงแรม ไอ้ผมน่ะ ไม่รู้เรื่องอะไรหรอกครับ เธอพาไปไหนก็ไปหมดแหล่ะ ดีเหมือนกัน ได้กินอาหารโรงแรมด้วยนะ ชีวิตนี้ นอกจากข้างถนนกับในห้างแล้ว ผมไม่เคยกินอาหารโรงแรมเลย!! 20 นาทีต่อมา เธอก็พาผมไปนั่งกินข้าวในโรงแรมที่เธอบอก มันเป็นโรงแรมใหญ่โต หรูหราเป็นยิ่งนัก ประมาณว่า ถ้าผมไม่ได้มากับเธอ ก็ไม่รู้ว่า ชีวิตนี้จะมีบุญได้มาเหยียบที่นี่หรือเปล่า เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว นั่งกินไป คุยไป จนกระทั่งอาหารหมด เรียกเช็คบิล ผมกับเธอก็ยังออกมานั่งคุยกันที่ล็อบบี้ของโรงแรมต่อ ด้วยความที่เพิ่งจะได้คุยกันเป็นครั้งแรก เราจึงมีเรื่องคุยกันมากมาย รวมไปถึงเรื่องที่เพิ่งผ่านมาด้วย เธอหัวเราะให้กับความกลัวที่ไม่เข้าเรื่องของผม ส่วนผมก็เขินอายไปเท่านั้น ก็แน่ล่ะใครจะกล้าล่ะ ผู้ชายตัวคนเดียว กับผู้หญิงเป็น 10 ผมไม่เอาตัวเองไปเสี่ยงแน่ ๆ ที่ยอมออกมา 2 ต่อสองกับเหมยนี่ ผมก็คงโดนคนมองไม่ดีอยู่แล้ว แต่ด้วยความรักที่มี มันทำให้ผมยอมออกมากับเธอ แม้ว่าผมจะโดนมองในแง่ไม่ดีก็ตามที มันก็คุ้มค่า ที่ทำให้ผมได้อยู่กับคนที่ผมรัก!! จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 19 ก.ค. 50 03:45:27 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ เหลือบดูเวลา พระเจ้า!!! ตี 1 แล้ว... "ตี 1 แล้วนะ เรากลับกันดีกว่า แม่ผมคงเป็นห่วงแล้วแหล่ะ ผมยังไม่ได้โทรบอกแม่เลย" ผมบอกกับเธอ เธอยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูพลางอ้าปากหาวหวอด "ตี 1 แล้วจริง ๆ ด้วย แต่เหมยง่วงแล้วอ่ะ เอางี้ดีไหม เราพักกันที่นี่คืนนึง แล้วพรุ่งนี้ค่อยกลับ" "ค้างคืน" คำพูดของเธอเล่นเอาผมตกใจ ใจเต้นตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ พลางคิดไปว่า "จะดีเหรอ เจอกันครั้งแรกก็จะค้างด้วยกันเสียแล้ว เราเป็นผู้ชายด้วย คนอื่นเค้าจะมองผมยังไง" "จะดีเหรอครับ ผมยังไม่ได้บอกแม่ผมเลย" ผมบอกเธอ "ก็โทรไปบอกสิคะ บอกว่าอยู่กับเหมยก็ได้" เธอแนะนำ "ขืนบอกว่าอยู่กับเหมย มีหวังผมโดนแม่ด่าแน่ ๆ มีอย่างที่ไหน ผู้ชายมาอยู่กับผู้หญิง สองต่อสอง" ว่าแล้วผมก็กดโทรศัพท์ไปหาแม่ "ฮัลโหล แม่เหรอครับ" "ทำไมไม่กลับบ้าน นี่อยู่ไหนเนี่ย" เสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก "แม่อ่ะ ผมอยู่กับเพื่อน วันนี้จะทำรายงานกัน" ผมหาข้ออ้าง "รายงานบ้าอะไร แกจบมาตั้งนานแล้วยังต้องทำรายงานอะไรอีก แล้วนี่อยู่บ้านใคร!!!" เสียงตอบกลับมาทำเอาผมต้องหดหัวเป็นเต่า "อยู่บ้านย้งอ่ะแม่ เอ่อ ทำรายงาน เอ่อ รายงานของไอ้ย้งมันน่ะแม่ ไม่เกี่ยวกับผมหรอก" ผมมั่วนิ่มต่อไป "อ้อ แล้วไป แล้วนี่จะกลับไหม" "คงไม่กลับล่ะแม่ คงนอนค้างที่นี่เลย แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ" ผมทำเสียงอ่อนเสียงหวาน "เออ ๆ ๆ เป็นผู้ชายนะเราน่ะ ทำอะไรก็ระวังตัวด้วย!!!" แม่วางหูไปแล้ว ผมหันไปยิ้มให้เหมย พอเหมยได้คำตอบจากผม เธอเดินไปที่เค้าท์เตอร์ทันที บอกพนักงานว่าขอเช็คอิน "ห้องเดียวนะคะ" พนักงานเช็คอินถามเมื่อมองเห็นผมและเธอ เหมยหันมามองหน้าผม ผมมองหน้าเธอ น้ำตาพาลจะไหลออกมาอีกครั้ง ส่ายหน้า เธอคงเห็นสีหน้าที่เป็นกังวลของผมนั่นแหล่ะ เธอจึงหันไปบอกกับพนักงานเช็คอินคนเมื่อกี๊ว่า "2 ห้องค่ะ" พนักงานมองผมแปลก ๆ แต่ก็หยิบกุญแจพร้อมบอกให้พนักงานพาไปที่ห้อง ห้องของผมและ เหมยอยู่ติด ๆ กัน โดยห้องของผมจะถึงก่อน แล้วจึงจะถึงห้องของเธอ พนักงานเมื่อส่งเสร็จก็เดินจากไป ปล่อยให้ผมและเหมย ยืนอยู่หน้าห้อง ผมเอื้อมมือไปไขกุญแจ แล้วก้าวเข้าไปในห้อง โดยมีเหมยเดินตามเข้ามา ผมหันไปมองแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเธอคงอยากเห็นว่าวิวห้องผมเป็นอย่างไรนั่นแหล่ะ ผมเปิดไฟ ส่วนเธอเดินสำรวจรอบ ๆ ห้อง ด้วยความที่วันนี้ เดินทางมาทั้งวันทำให้ขาผมล้าเหลือเกิน ผมจึงทื้งตัวลงบนที่นอนนุ่มนิ่ม เหมย หลังจากเดินสำรวจห้องผมทั่วแล้ว เธอก็เดินมานั่งอยู่บนเตียงข้าง ๆ ผม "ลุกขึ้นมาคุยกันก่อนสิคะ อย่าเพิ่งนอน" เหมยบอกผม ทำให้ผมต้องดึงกายลุกขึ้นมาคุยกับเธอ แต่ทว่าเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น !!!!!! จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 19 ก.ค. 50 03:45:55 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตัวผมยังไม่ทันลุกขึ้นมานั่ง เธอก็โถมตัวเข้ามาใส่ผม มือทั้งสองข้างของเธอจับมือของผมไว้ไม่ให้ดิ้น ส่วนตัวเธอทั้งตัว ก็ทับลงมาบนตัวผม ด้วยความที่ผมเป็นผู้ชาย สูง 185 หนัก 65 กิโล ผมจึงสู้แรงเธอไม่ได้ เธอสูง 160 กว่า ๆ หนัก 40 กว่า ๆ เธอตัวใหญ่กว่าผมเยอะ!!! (แสรดดดดดดด) ผมได้แต่พยายามดิ้นรนอยู่ใต้อกคับ B ของเธออยู่อย่างนั้น "อย่านะ" .......ผมพูดออกไป "อย่าทำอย่างนี้" ......ผมพูดออกไปอีกครั้ง "มันไม่ดี" .......ผมพูดต่ออีก "ผมเสียหาย" ........ผมพูดต่ออีกครั้ง "คุณจะ....อุ๊บ!!!!" ....... ผมพูดต่อไม่ได้แล้ว T_T เนื่องจาก พอผมอ้าปาก ปากเรียวบางของเธอก็พุ่งเข้ามาประกบเข้ากับปากหนา ๆ ของผม ......... อุ๊บ ๆ ๆ อื้อออ ๆ ผมพยายามดิ้นให้หลุด แต่เสียใจด้วย ผู้ชายตัวใหญ่ ๆ อย่างผม จะไปสู้แรงผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเธอได้อย่างไร มือทั้งสองของเธอ กดข้อมือของผมไว้ ไม่ให้กระดิก ผมออกแรงขัดขืนและดิ้นรน แต่ดูเหมือนมันจะไม่เป็นผล ส่วนปากของเธอ ก็บดขยี้ที่ริมฝีปากของผม (โอวววววววววววว) เวลาผ่านไป การดิ้นรนของผมเริ่มน้อยลงทุกที เรี่ยวแรงจากที่เคยมี มันมลายหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ จากปากที่เคยเม้มไว้ ก็เริ่มเผยอออกรับลิ้นอันอ่อนนุ่มของเธอ ที่พยายามจะแทรกเข้ามาให้ได้ มือที่เคยขัดขืน ก็ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะขยับ หน้าผมร้อนผ่าว ใจเต้นแรงเหมือนคนกำลังวิ่งมาซัก 10 กิโล ผมพยายามดิ้นอีกครั้ง แต่ก็รู้สึกเหมือนกับว่า ตัวผมจะไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย ร่างกายผมไม่ยอมรับฟังคำสั่งจากสมองผมอีกแล้ว!!! เสื้อและกางเกงผมหลุดออกจากตัวไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ภาพที่ผมเห็นเป็นครั้งสุดท้ายก่อนทุกอย่างจะดำเนินต่อไปคือ "เหมย" เสื้อเหมยหลุดออกไปเมื่อไหร่ก็ไม่ทันสังเกตุ สิ่งที่เห็นคือ เหมยในร่างเกือบเปลือยเปล่า ผมเห็นไทรอั้มพ์สีขาวน่ารัก กำลังจะหลุดออกไปจากทรวงอก!!! พรวดดดดดดดดดด เลือดกำเดาผมไหลอาบแก้ม เอ้ยไม่ใช่ น้ำตาผมไหลอาบแก้ม T_T เธอไม่ปล่อยให้เวลาเสียไปโดยเปล่าประโยชน์ อาศัยจังหวะที่ผมกำลังเคลิ้ม โน้มตัวลงมาอีกครั้ง!!!!!!! น้ำตาผมแห้งเหือด ตาผมหลับพริ้มมมมมมมมม สติลางเลือน เหมือนอยู่ในห้วงฝันอันแสนสุข และ เหนื่อยโคตร!!! (แสรดดดดดด นึกภาพแล้วทุเรศตัวเองว่ะ T_T) . . . . . . . . . . . . และในที่สุด ทุกอย่างก็ไปถึงจุดสิ้นสุด!!!! ตรงที่ .... ไว้ ให้ไปจินตนาการกันเอาเอง ส่วนอะไรคือจุดสิ้นสุดก็ไปคิดกันเอาเองบ้าง อย่าให้ต้องอธิบาย เพราะไม่งั้น มันอาจจะกลายเป็นนิยายประโลมโลก ติดเรท X ไปเสียเปล่า ๆ เอาแค่ เรท R ก็พอแล้ว T_T ........................................................... แสงแดดพุ่งผ่านม่านของโรงแรมเข้ามา ผมเผยอตาขึ้น เปลือกตาผมสั่นระริก เมื่อสติผมทำงาน ผมนึกถึงเรื่องเมื่อคืนนี้ทันที "เราไม่ได้ฝันไปใช่ไหม" ผมถามตัวเองพลางสำรวจร่างกาย ร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่า ส่วนท่อนล่างอยู่ภายใต้ผ้าห่ม ผมกำผ้าห่มที่ปิดอยู่ครึ่งตัว เปิดดู โอววววววววว ลูกน้อยของพ่อ!!! ใช่แล้ว ท่อนล่างก็เปลือยเปล่า แม้มันจะดูทุเรศอยู่บ้าง แต่ก็พอจะรู้ได้ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ไม่ใช่ฝัน!!! ผมหันไปมองที่ว่างบนเตียงข้าง ๆ ผมทันที แต่ผมไม่เห็นเหมย ตัวต้นเหตุพรากของรักของหวงของผมไปเลย น้ำตาผมไหลอาบแก้ม ผมมองไปรอบห้อง เหมยยืนกอดอก มือคีบบุหรี่ ดูดอยู่ปุ๊ย ๆ ๆ ควันรอยอ้อยอิ่งไปปะทะกระจกบานนั้น เธอยืนอยู่ริมกระจกของโรงแรม ที่สามารถมองเห็นวิวด้านนอกได้ โดยมีผ้าขนหนูสีขาวของโรงแรม พันรอบกาย เผยต้นขาอันเรียวยาวกลมกลึงน่ามอง เธอพ่นควันสุดท้ายและหันมามองผม พร้อมยิ้มน้อย ๆ ผมดึงผ้าห่มมาปิดหน้าอกไว้ พลางยันกายขึ้นมานั่งพิงที่หัวเตียง มือทั้งสองข้างจับอยู่ที่ผ้าห่ม น้ำตาไหลพราก ผมร้องไห้กระซิก ๆ ๆ ๆ เหมยยิ้มกริ่ม เธอเดินเข้ามาหาผม ผมถดตัวหนี "อย่าเข้ามานะ อะฮึก ๆ คนใจร้าย!!!" ผมพูดออกไปเบา ๆ (อุแหว่ะ!!) แต่เหมยไม่ฟังผม เธอยังคงคลานขึ้นมาบนเตียงและเอื้อมมือมาจับข้อมือของผมไว้พร้อมเอ่ยออกมาว่า "ไม่ต้องกลัวนะคะ เหมยจะรับผิดชอบคุณเอง!!!!" น้ำตาผมไหลพรากมากขึ้นกว่าเดิม ในที่สุด ความบริสุทธิ์ที่รักษามานาน ก็โดนเธอคนนี้มาใช้กำลังพรากเอาไปเสียแล้ว นึกแล้วเจ็บใจนัก ผมไม่น่าไว้ใจเธอเลย ผมรักเธอก็จริง แต่ก็ไม่คิดว่าเธอจะทำอย่างนี้ ถึงแม้ว่ายังไง ๆ ผมก็ต้องยอมตกเป็นของเธออยู่วันยังค่ำ แต่ก็ไม่ใช่ในลักษณะที่เธอข่มขืนโคเขาให้กินหญ้าอย่างเช่นที่เธอกระทำ!!! "ไม่ต้องร้องไห้นะคนดี เหมยจะรับผิดชอบทุกอย่าง" เธอพยายามปลอบผม ผมรวบรวมสติอีกครั้ง ถามเธอกลับไปว่า "คนใจร้าย....ทำไมเหมยทำอย่างนี้กับผม อะฮึก ๆ ๆ ๆ" "โถ คนดี ก็เพราะเหมยรักคุณไง" เธอตอบกลับมาพร้อมเอามือมาลุบหัว ผมหดคอลงพร้อมดึงผ้าห่มให้สูงขึ้น!! "อย่ามาแตะต้องตัวผมนะ อะฮึก ๆ กระซิก ๆ" "โธ่ พ่อคุณ อย่างอนไปเลยนะคะ ที่เหมยทำ ก็เพราะเหมยรักคุณ" "รักผม อะฮึก ๆ แต่คุณทำอย่างนี้ ไม่ให้เกียรติผมเลย ผมอุตส่าห์ไว้ใจคุณนะ อะฮึก ๆ ๆ" ผมต่อว่าพลางเอามือปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม "เพราะรักไง เหมยทนไม่ได้ที่จะต้องจากคุณไปโดยที่คุณยังไม่เป็นของเหมย คุณจะว่าอะไรเหมยก็ยอม แต่เหมยรักคุณนะ" เธอเอื้อมมือมาโอบกอดผมไว้ ผมระดมมือน้อย ๆ ลงไปบนอกคับ B ของเธอ!!! "คนบ้า ๆ คนผีทะเล คนบ้า ทำไมทำอย่างนี้ ปึ่ก ๆ ๆ ๆ ฮือออออออออออ อะฮึก ๆ ๆ" "โถ ๆ ๆ อย่าร้องไห้นะคนดีของเหมย" เธอพูดพร้อมกอดผมแน่นขึ้น จนผมแทบขาดอากาศหายใจตาย!! หมดปัญญาจะทุบต่อ เลยปล่อยมันไปซะงั้น เมื่อเธอเห็นว่าผมหยุดแล้ว เธอจึงปล่อยให้ผมได้หายใจบ้าง ผมมองหน้าเธอแบบค้อน ๆ แล้วพูด "แล้วนี่ถ้าที่บ้านผมรู้เค้าจะว่ายังไง คุณนะคุณ ไม่น่าเลย อะฮึก ๆ" "เหมยบอกแล้วไงล่ะคะ ว่าเหมยจะรับผิดชอบทุกอย่าง ไม่ต้องกลัวนะคะที่รัก" "แล้วเมื่อคืนน่ะ อะฮึก ๆ คุณได้ป้องกันหรือเปล่า" ผมถามกลับไปเมื่อนึกขึ้นได้ "ป่าว ไม่ได้ป้องกันหรอก ทำไมเหรอ" เธอถามกลับมายิ้ม ๆ "โธ่ ทำไมคุณทำอย่างนี้ ทำไมคุณไม่ป้องกัน แล้วอย่างนี้.......... " "ผมจะท้องไหมเนี่ย" จบข่าว สมันน้อยรายงาน แสรดดดดดดดดดดดดดดด บ้าไปแล้วกรู T_T ปล. เหตุการณ์ทั้งหมด สมมุติขึ้นมานะครับ สมมุติทั้งหมดเลยนั่นแหล่ะ ทั้งชื่อ ทั้งอะไรก็สมมุติหมดเลย อยู่ว่าง ๆ ก็เลยเอามาเขียนได้เป็นวรรคเป็นเวรอย่างนี้แหล่ะ T_T เวรกรำแท้ ๆ มีที่ไหน ผู้หญิงขืนใจผู้ชาย จะบร้าเร๊อะ!!! แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 50 03:49:53 จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 19 ก.ค. 50 03:46:45 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ทำอะไรคะเนี่ยยย   จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 แฟนคลับ (ไอเฟล) - [ 19 ก.ค. 50 09:13:09 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โอยอ่านแล้วจะบ้าตาย หัวเราะจนปวดท้องเลยครับ จากคุณ : wasawat_law - [ 19 ก.ค. 50 10:46:26 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คงจะท้องอ่ะพี่น้าหมัน ไม่เป็นไรนะคะ oldword จะเป็นกำลังใจให้ ผู้ชายตัวเล็กๆ (สูง 185) หน้าตาน่าทะนุถนอม - -" จากคุณ : oldword - [ 19 ก.ค. 50 10:58:19 ]

ความคิดเห็นที่ 13 กรำ จริงๆ น้าหมัน บอกให้หาแฟนซะ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน เฮ้อ................... จากคุณ : nonono - [ 19 ก.ค. 50 11:34:16 ]

ความคิดเห็นที่ 14 5555 โอย ขำจนปวดท้อง บร้าไปแล้วฉัน จากคุณ : Ezel - [ 19 ก.ค. 50 15:01:28 ]

ความคิดเห็นที่ 15 .. โอกาสท้องสูง ควรปรึกษาแพทย์ ทีหลังหัดวางแผนครอบครัวไว้ซะ แอสไพรินเม็ดเดียวก็คุมได้แล้ว ให้หล่อนหนีบไว้หว่างเข่า เสียทีเขาแล้ว หัวอกผู้ชายอย่างเรา อุ้มท้องทีไร เบื่อมากเลยตัวเอง กะเตงพุงไปแรด ให้ลำบากเหลือทน ว่าแต่แต่ดำๆหยิกๆ ผมก็ชอบ รสนิยมครือกันเลยนิ เกรงแต่ จะ FUN เราแล้วทิ้งอะสิ ซวยๆ เราท้องโย้ขึ้นมา อายเขาแย่ จากคุณ : วรุณนฤมล - [ 19 ก.ค. 50 15:12:24 ]

ความคิดเห็นที่ 16  น้าหมันบ้าไปแล้วววววววววววววว จากคุณ : namtanzay - [ 19 ก.ค. 50 15:50:04 ]

ความคิดเห็นที่ 17 กร๊าก โดนผู้หญิงฟัน โอยน่าจ๋งจ๋าน ม่าอยากลอง เพศที่สามฟันมั้งเหรอ อิอิอิอิอิ อึ้งทึ้งเสียว จากคุณ : sugarhut - [ 19 ก.ค. 50 17:02:25 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แล้วอย่าลืมไปตั้งกระทู้ที่ห้องสวนลุมด้วยนะคะ ว่าแบบนี้ จะท้องมั้ย จินตนาการบรรเจิดจิงๆ  ขำเหนื่อยเลยเรา จากคุณ : เข่งผัก - [ 19 ก.ค. 50 20:55:33 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ถ้ายังไม่ครบ 72 ชั่วโมงแนะนำให้ทานโพสตินอร์กันไว้นะคะคุณสมัน จากคุณ : pandorako - [ 20 ก.ค. 50 17:19:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ท้องแน่นอนครับคุณหมัน ปวดท้องแน่ๆ ขืนปล่อยให้หัวเราะกันอย่างงี้ อิๆ ว่าแต่น้องเหมยกับพี่หมันนี่ เข้ากั๊น เข้ากันจริงๆ นะครับ เอ้า... ตื่นได้แล้วครับ ตื่นๆๆ ตื่นด่วนนนนน เพี้ยง... จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 20 ก.ค. 50 17:41:33 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่ะนะ... ขำจนไม่ไหวแล้วค่ะ ทำไปได้... จากคุณ : โยเกิตมะนาว (โยเกิตมะนาว) - [ 20 ก.ค. 50 22:09:56 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เริ่มเดาเรื่องออกตั้งกะเกือบค่อนเรื่องแล้ว = = กลับด้านจริง ๆ ด้วย แต่สู้ไม่ได้เลยน๊า -3- ผู้ชายสูง 185 หนัก 65 กะผู้หญิง 160 หนัก 40 เนี่ย -3- เป็นผมเจอแบบคุณสมันผมก็สู้ไม่ได้เหมือนกัน(ฮา) จากคุณ : zeros - [ 21 ก.ค. 50 11:24:36 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คิดได้ไงคะเนี่ย สุดยอดเลย ฮาจริงๆ ไม่ได้อ่านอะไรฮาๆ แบบนี้มานานแล้ว...โอย เหนื่อย จากคุณ : หนูแฮม (HamMostFear) - [ 31 ส.ค. 50 11:54:56 ]