Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    cross road

    พราวมองไปยังร้านกาแฟที่ตั้งอยู่อีกฟากของถนน และเกิดสงสัยขึ้นมาทันทีว่าคนประเภทไหนนะที่จะ
    เข้าร้านกาแฟที่สร้างบรรยากาศอึมครึมอย่างนั้น หน้าร้านเป็นกระจกสีชาที่มองเห็นภายในได้รางๆ
    กับชื่อ Just Cafe' นั่น น่าจะไปเปิดผับมากกว่า...
    "พี่....โกโก้ได้รึยัง "
    เสียงนั้นทำให้หญิงสาวสะดุ้งตื่นจากความคิดถึงคู่แข่งหน้าใหม่ที่เพิ่งเปิดได้สามสัปดาห์ และรีบชงโกโก้
    ให้กับลูกค้าตัวเล็กของเธอ
    "พี่แถม ชอคโกเล็ตให้อันนึงเลย ...ดีมั้ย."
    ลูกค้าตัวน้อยยิ้มอย่างดีใจก่อนจะวางเงินไว้ที่เคาน์เตอร์ ..... นี่ละ บรรยากาศของร้านกาแฟในฝันละ
    Good Time แค่ชื่อร้านนี้ความหมายก็กินขาดแล้วเห็นมั้ย "ช่วงเวลาดีๆ" เมื่อเทียบกับ "แค่กาแฟ"
    หญิงสาวมองไปรอบๆร้าน มันถูกตกแต่งอย่างน่ารัก สีสันสดใส มีชั้นหนังสือและนิตยสาร พื้นที่หน้า
    ร้านบางส่วนทำเป็นลักษณะเอาท์ดอร์เก้าอี้สนามและร่มตัวเล็กสสดใส... นี่สิถึงจะเป็นร้านกาแฟ
    "พี่พราวเคยเข้าไปร้านกาแฟที่เปิดใหม่ตรงข้ามร้านเราหรือยัง" แพรน้องสาวของเธอถามหลังจากลูกค้า
    คนสุดท้ายออกจากร้านไป
    "ไปทำไม ที่ร้านก็ยุ่งจะตายอยู่แล้ว " จริงๆพราวก็แกล้งพูดไปอย่างนั้นเองล่ะ ร้านนี้เปิดมาตั้งนานแล้ว
    ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นเด็กสาว คู่รัก หรือไม่ก็แม่บ้านที่พาลูกเล็กๆมานั่งคุยกับเพื่อนๆ ซึ่งมักจะมาในเวลา
    เย็นๆนอกนั้นเธอก็แทบจะยืนตบยุงทั้งวัน ดูเหมือนแพรจะจับโกหกได้เพราะเธอหัวเราะคิกก่อนจะถาม
    จี้ใจดำ
    "ไม่ใช่เพราะโกรธเจ้าของร้านฝั่งโน้นหรอ...เห็นมองร้านเค้าตาเขียวทุกที"
    ชั้นจะไปโกรธเค้าทำไมพราวคิด ก็แค่ มี ลูกค้าวัยทำงานมากกว่าและก็มีอินเตอร์เน็ตบริการ ...แต่ไม่มี
    หนังสือสักเล่ม....บรรยากาศสดใสสักนิดก็ไม่มี
    "พี่กล้าเจ้าของร้านเค้าน่ารักน้า.... เค้ายังฝากสวัสดีพี่พราวด้วย" น้องสาวตัวดีเล่าต่อ
    "พี่เคยเจอเขาหรอ..." พราวถาม เท่าที่นึกได้ ไม่เคยเห็นเจ้าของร้านกาแฟ Just Cafe' มาก่อนเลยนี่นา
    นายกล้าเจ้าของร้านในจินตนาการของพราวน่าจะเป็น ผู้ชายแบบไม่ค่อยสนใจความรุ้สึกคนอื่น ใช้เวลา
    ในวันหนึ่งๆหมดไปกับการเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์ เสื้อผ้าและผมเผ้าดูโทรมเพราะขาดการดูแล..
    "ไม่รู้สิ แต่เขาบอกว่าเห็นพี่บ่อยๆที่เก้าอี้หน้าร้าน" แพรตอบ
    พราวมองเก้าอี้สนามตัวเล็กที่เธอมักไปนั่งอ่านหนังสือในช่วงเวลาที่ไม่มีลูกค้า เชอะ...นี่แอบดูเราด้วยหรอ
    หญิงสาวคิด
    "เค้าบอกว่าว่างๆให้พี่แวะไปที่ร้านเขาก็ได้ ... ยังไงก็เพื่อนบ้านกัน" น้องสาวเธอบอก
    "ใครจะไปกัน ...ร้านอย่างนั้น" หญิงสาวตอบพร้อมๆกับทำท่าไม่สนใจจนน้องสาวหัวเราะคิกเพราะรู้นิสัย
    ของพี่สาว ก่อนจะตัดบท
    "ตามใจ... "

    หญิงสาวในแว่นกันแดดสีดำเปิดประตูเข้าไปในร้าน Just Cafe' ภายในสว่างกว่าที่เธอคิดแม้ว่ากระจกสีชา
    ที่หน้าร้านทำให้มองจากข้างนอกจะรู้สึกอึดอัดไปบ้าง ชายหนุ่มผมเผ้ารุงรังและแว่นหนาเตอะยืนอยู่หลัง
    เคาน์เตอร์เงยหน้ามองเธอหน่อยหนึ่งก่อนจะถามเธอ
    "รับอะไรดีครับ"
    "ขอลาเต้เย็นค่ะ" เธอตอบ ก่อนจะมองหาโต๊ะว่าง แทบทุกโต๊ะถูกจับจองด้วยชายหรือหญิงซึ่งมีโน๊ตบุ๊ค
    หรือพีดีเอ วางคู่กับแก้วกาแฟ หญิงสาวรับกาแฟแก้วนั้นมาและหมุนคว้างอยู่หน้าเคาน์เตอร์ ก่อนจะได้ยิน
    เสียงนุ่มๆบอกเธอ
    "เชิญโต๊ะนี้ก็ได้ครับ"
    คนที่เรียกเธอนั่งอยู่ที่โต๊ะตัวหน้าสุด
    เขาดูดีเลยล่ะ พราวคิด ผมสั้นรับกับใบหน้าทำให้ดูสะอาดตา เสื้อผ้ายืดแขนยาวและกางเกงขายาวในแบบ
    สบายๆ ...ไม่น่ามานั่งในร้านแบบนี้เลยจริงๆนะ..
    ชายหนุ่มทำท่าจะเก็บแก้วกาแฟของเขาซึ่งหมดไปยังไม่ถึงครึ่งถ้วย หญิงสาวจึงรีบห้ามด้วยความเกรงใจ
    "ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าไม่รังเกียจดิฉันนั่งกับคุณได้" หญิงสาวบอก พอดีเลยเธอคิด จะได้สัมภาษณ์เสียหน่อย
    ว่าติดใจอะไรร้านนี้นัก
    เขายิ้มให้กับเธอ หญิงสาวบอกตัวเองว่าเป็นยิ้มที่น่ารักและอบอุ่นมากที่เดียวล่ะ เขาเลื่อนเก้าอี้ให้กับเธอ
    ก่อนจะขยับแก้วกาแฟของเขาไปด้านข้างเพื่อให้เธอได้วางแก้วของเธอ
    "ทำไมคุณต้องใส่แว่นล่ะครับ ร้านก็ไม่สว่างเท่าไร" ชายหนุ่มถามเธอ
    "พอดีตาแพ้แสงนิดหน่อยน่ะค่ะ" เธอตอบ แหมก็เธออยู่ระหว่างปลอมตัวมาสืบความเป็นไปในร้านคู่แข่ง
    นี่นา
    "มาที่ร้านนี้บ่อยหรอคะ"เธอถามเขา ดูเหมือนชายหนุ่มจะเลิกคิ้วนิดหนึ่งก่อนจะตอบเธอ
    "ก็ ทุกวันล่ะครับ" เขาตอบพร้อมกับมองหญิงสาวที่ยกลาเต้แก้วนั้นขึ้นจิบ
    "อี้..."หญิงสาวทำหน้ามุ่ย ก่อนจะพูดต่อ
    "มันจืดไปหน่อยแล้วก็ไม่หอมเลย"
    ชายหนุ่มยิ้มพร้อมๆกับพยักหน้า ..."ผมก็ว่างั้น"
    เขามองไปรอบๆร้านก่อนจะพูด
    "ผมว่า คนที่มาที่นี่ แค่ต้องการบรรยากาศร้านกาแฟในชั่วโมงเร่งรีบ "
    หญิงสาวมองไปรอบๆร้าน มันถูกตกแต่งอย่างง่ายๆด้วยผนังปูนฉาบหยาบๆสีขาวควันบุหรี่และคาด
    ด้วยไม้ที่ทาสีโอ๊คเข้ม บนเพดานมีไฟดวงเล็กๆฝังอยู่ ให้ความสว่างเฉพาะสำหรับแต่ละโต๊ะ นี่ละมังที่
    ทำให้ร้านนี้ดูเหงาๆ เมื่อหันกลับมาเธอพบกับสายตาของชายหนุ่มที่มองอยู่
    "แต่ดูคุณไม่เหมือนคนเร่งรีบนี่คะ" เธอถาม
    เขาหัวเราะ ดูมันสดใสจัง พราวคิดในใจก่อนจะพูดประโยคที่เธอเองก็ไม่คิดว่าจะพูด
    "ไม่ลองไปร้านกาแฟที่อยู่ตรงข้ามบ้างล่ะคะ" ตายแล้วเธอคิด ..นี่เธอมาแย่งลูกค้าของตาแว่นนั่นถึงถิ่น
    เลยนะเนี่ย
    ชายหนุ่มมองไปยังร้านตรงข้าม พร้อมกับยิ้ม ..
    "คิดว่าจะลองไปอยู่เหมือนกันครับ..กาแฟน่าจะอร่อยกว่าที่นี่" เขาบอก
    "ค่ะ อย่างน้อยก็น่าจะดีกว่าลาเต้เย็นแก้วนี้" เธอมองมายังแก้วกาแฟตรงหน้า หลังจากจิบไปนิดหนึ่งแล้ว
    เธอก็ไม่ได้แตะมันอีกเลย
    "ดิฉันว่าบรรยากาศอบอุ่นกว่า...น่าจะเป็นร้านกาแฟมากกว่า" หญิงสาวพูดต่อ
    "แต่บางครั้งคนเราก็มีเวลาแค่สั้นๆ อยากอยู่เงียบๆ กับกาแฟหรืออะไรสักอย่างตรงหน้า ไม่ว่าจะเป็น
    งานหรือคนรู้จักในอินเตอร์เนต หากเวลานั้นเขายังไม่พร้อมที่จะเจอใคร" เขาบอก
    หญิงสาวต้องยอมรับว่าเธอไม่เคยคิดถึงเหตุผลเหล่านี้ แน่ละในความคิดของเธอร้านกาแฟคือสถานที่ที่
    สร้างความอบอุ่นนี่นา...แต่ในมุมมองของเขา ..ร้านกาแฟกับมุมเหงาๆ...สำหรับคนทียังไม่พร้อมที่จะเปิด
    รับความอบอุ่น ...ก็แปลกดี
    "ดิฉันต้องไปแล้วค่ะ " เธอบอกพร้อมกับหยิบกระเป๋าสตางค์ แต่ชายหนุ่มโบกมือ
    "ไม่เป็นไรครับ ผมเลี้ยงเอง ไว้ถ้าเจอคุณร้านโน้นผมจะขอให้คุณเลี้ยงกาแฟสักแก้ว" เขาบอก
    หญิงสาวเลิกคิ้วที่อยู่ภายใต้แว่นสีคล้ำนั้น...ได้ผลหรอเนี่ย....ก่อนจะยิ้มให้เขาก่อนจะมองไปยังชายหนุ่ม
    ผมยาวรุงรังที่อยู่หลังเค้าน์เตอร์ซึ่งกำลังมองมาทางเธอเช่นกัน ...เนี่ยนะคนน่ารักของยายแพร..ก่อนจะ
    ออกจากร้านไป

    วันรุ่งขึ้นแผนการแย่งลูกค้าจาก Just Cafe' ก็ถูกกำหนดขึ้นโดยความไม่ยินยอมพร้อมใจของน้องสาว
    "ไม่เอานะพี่พราว แพรไม่เอา" เด็กสาวโวยวายหลังจากฟังแผนจบ
    "ทำไม เธอเป็นน้องใครกันแน่" พราวบ่นเมื่อเห็นน้องสาวเริ่มโวยวาย
    "ก็แล้วทำไมเราต้องเอาป้ายโฆษณาร้านเราไปติดหน้าร้านเค้าด้วยล่ะ" เด็กสาวถามด้วยความหงุดหงิด
    "ใครให้เธอไปติดหน้าร้านเค้า เอาแค่ใกล้ๆแล้วก็รอบๆร้านเฉยๆ" พี่สาวบอก
    "แล้วมันต่างกันตรงไหนเล่าว" เด็กสาวทำหน้ามุ่ย
    "จะทำหรือไม่ทำ" หญิงสาวยื่นคำขาด
    "ม่าย....." ก่อนที่แพรจะพูดจบ พี่สาวเธอได้ยกมือห้ามและชิงพูดเสียก่อน
    "ไม่ทำก็ลดค่าขนม"
    ดูเหมือนคำขู่นี้จะได้ผลเด็กสาวทำหน้ามุ่ยและออกอาการฟึดฟัดก่อนจะหยิบแผ่นกระดาษขนาด A4 ปึก
    ใหญ่ พร้อมอุปกรณ์ ออกจาก Good Time และข้ามถนนไป
    พราวมองอ่านข้อความในโฆษณาแผ่นนั้นก่อนจะมีรอยยิ้มปรากฏที่มุมปาก...
    " Good Time...... ช่วงเวลาดีๆกับรสชาติกาแฟหอมกรุ่น เพียงแค่คุณข้ามถนนมา คุณจะพบกับความอบอุ่น
    จากสังคมของคนรักกาแฟที่แท้จริง ไม่ใช่เพียง"ก็แค่กาแฟ" "

    จากคุณ : กลิ่นกาแฟ - [ 25 ก.ค. 50 17:46:30 A:202.139.208.58 X: ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom