ตอนที่ 3
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5645131/W5645131.html
ตอนที่ 2
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5641638/W5641638.html
ตอน 1
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5638583/W5638583.html
ความเดิม
...
ความใจอ่อนของพีรวิชทำให้เขาจำเป็นต้องตามใจดาริณีจนทำให้เขาเมาแทบจะพยุงกายไม่ไหว ขณะที่พีรวิชกำลังเมาได้ที่ ดาริณีก็เรียกให้คนในบ้านมาพยุงพีรวิชไปนอนพักในห้องนอนรับแขกของบ้าน
/////////////////////////
ทิพย์จะให้คนพาผมปายหนายคร๊าบ...พีรวิชเริ่มจะออกอาการลิ้นไก่พันกันขณะที่รู้สึกตัวว่าถูกพยุงกายออกจากห้องอาหาร
เดี๋ยวทิพย์ให้คนพาคุณไปพักผ่อนสักครู่นะค่ะ ไว้หายเมาคุณค่อยกลับบ้านทิพย์กระซิบบอกพีรวิชด้วยน้ำเสียงหวานออดอ้อน
ม่ายเป็นรายทิพย์ พ๊มกลาบด้าย พีรวิชพยายามดึงดันจะกลับบ้านให้ได้
กลับก็กลับค่ะ ถ้าจะกลับตอนนี้เดี๋ยวทิพย์ขับรถไปส่งคุณถึงบ้านแล้วทิพย์ค้างบ้านคุณนะค่ะดาริณีตอบกลับไป ขณะที่ช่วยพยุงพีรวิชไปถึงหน้าประตูห้องนอน
งั้นไม่เป็นไร เดี่ยวผมพักสักครู่ก็ได้ พีรวิชรีบตอบกลับอย่างชัดถ้อยชัดคำ และเริ่มรู้สึกมีสติขึ้นมา
ค่ะ งั้นก็นอนพักสักครู่แล้วค่อยกลับ ดาริณีประคองให้พีรวิชนั่งบนเตียงขณะที่ลูกน้องของเธอปลีกตัวออกจากห้องไป
อืม... พีรวิชนั่งหลับตาพยายามเงยหน้าขึ้นมองเพดานเพื่อเรียกสติ แต่ฤทธิ์บรั่นดีที่ดื่มเข้าไปหลายแก้วก็ทำให้เขามืนๆ ไม่สามารถสั่งการร่างกายได้อย่างประสงค์
ขณะที่พีรวิชกำลังเอนตัวลงพิงหัวเตียงดาริณีก็เดินออกห้องไป ทำให้พีรวิชรู้สึกสบายใจขึ้น เขาคิดว่าดาริณีคงไม่ใจกล้าถึงขั้นเปิดเผยหรือทอดสะพานให้เขามากกว่านี้หรอก พีรวิชกำลังคิดถึงน้ำตาล เธอจะทำอะไรอยู่นะตอนนี้ พีรวิชจำได้ว่าน้ำตาลชอบฟังเพลงก่อนนอน
ทุกครั้งที่พีรวิชไปส่งน้ำตาลกลับบ้านยามค่ำคืนสมัยที่เธอยังเด็ก ยังพักอยู่กับแม่ที่บ้านสวนนอกตัวเมือง น้ำตาลจะฮัมเพลงตามประสาของเด็กช่างฝัน เวลามองดาวเธอก็จะร้องเพลงเกี่ยวกับดาว มองหิ่งห้อยเธอก็จะเพ้อรำพันเป็นถ้อยคำออกมาเกี่ยวกับหิ่งห้อย ก่อนจะขึ้นบ้านน้ำตาลจะต้องร่ำร้องให้เขาร้องเพลงให้ฟังก่อนถึงจะยอมปล่อยมือ
พีรวิชนอนหลับตาคิดถึงน้ำตาลพร้อมกับระบายยิ้มทั่วหน้า จังหวะเดียวกันกับที่ดาริณีเดินกลับเข้ามาในห้องพร้อมผ้าเย็นสำหรับเช็ดตัว พอเธอเห็นพีรวิชนอนยิ้มอยู่ใต้แสงไฟสลัวๆ จากหัวเตียงดาริณีก็ให้รู้สึกปิติยินดียิ่งนัก
วิช ยิ้มอะไรค่ะ มีความสุขเชียว ยิ้มให้ทิพย์หรือเปล่า ดาริณีนั่งเบียดอยู่ข้างกายของพีรวิช กระซิบถามชายหนุ่มเสียงแผ่ว พร้อมทั้งใช้ผ้าเย็นเช็ดตัวให้
ทิพย์!! พีรวิชส่งเสียงเรียกชื่อดาริณี ด้วยน้ำเสียงตกใจ และสะดุ้งเฮือกเมื่อผ้าเย็นสัมผัสผิว
วิชเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ ทิพย์เห็นคุณเมาเลยจะเช็ดตัวให้ ถอดเสื้อหน่อยนะค่ะ ดาริณีขยับเข้าประชิดร่างชายหนุ่มพร้อมทั้งเอ่ยปากถามถึงปฏิกิริยาของเขา
ไม่เป็นไรทิพย์ ผมสร่างเมาแล้ว พีรวิชกระถดตัวถอยไปชิดผนังห้อง ในขณะที่ดาริณีพยายามเบียดกายแนบเข้ามา
ทำไมคุณทำท่ารังเกียจทิพย์จัง แค่เช็ดตัวให้แค่นี้คุณก็ถึงกับกลัวด้วยเหรอ ดาริณีไม่ยอมลามือเธอเขยิบเข้าไปใกล้เข้าจนเนื้อหนังสัมผัสกัน
เปล่าทิพย์ ผมไม่ได้รังเกียจคุณหรอก แต่คุณออกห่างผมทีเถอะ ผมไม่ชอบ พีรวิชขึ้นเสียงตอบหญิงสาวไป
เขาก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง การถูกปรามาส ไม่ใช่เรื่องที่ผู้ชายจะยอมได้ แต่พีรวิชก็รู้ตัวดีว่าถ้าเขาใช้อารมณ์ทำการสิ่งใดไป ทุกอย่างก็จะเข้าทางของดาริณี เขาจึงเพียงแค่เบี่ยงตัวหนีจากร่างของดาริณีที่ทอดกายลงมาหา
วิช นี่วิชกำลังจะบอกว่า วิชรังเกียจทิพย์ใช่ไหม ไม่ชอบก็ไม่ต่างกับรังเกียจหรอกนะ ดาริณีพยายามตัดพ้อชายหนุ่มเสียงเศร้าสร้อย
เปล่า ทิพย์ผมไม่ได้รังเกียจทิพย์ แต่ผมคิดว่าสิ่งที่ทิพย์กำลังทำมันไม่ถูกต้อง ผมไม่ขอเอ่ย ว่าทิพย์กำลังทำอะไร ผมให้เกียรติทิพย์ในการตัดสินใจเอง พีรวิชตอบกลับแบบไม่เลี้ยงน้ำใจของดาริณี
วิชรักเด็กนั่นใช่ไหม ปากวิชบอกว่าเป็นแค่พี่น้อง เป็นแค่คนที่โตมาด้วยกัน แต่วิชรักหล่อนใช่ไหม ทิพย์ทำอะไรคุณก็ว่าผิดทุกอย่าง คุณลำเอียงเข้าข้างเด็กนั่นทุกที เวลาที่ทิพย์แค่พูดถึง ดาริณีเริ่มจะขึ้นเสียงกับพีรวิชด้วยอารมณ์อันขุ่นมัว
ทิพย์ ผมกลับก่อนนะ เราคงคุยกันไม่รู้เรื่องแล้ว เอาไว้เราคุยกันวันหลังดีกว่า พีรวิชเบี่ยงตัวลงจากเตียงได้ก็รีบลุกยืนเตรียมจะก้าวขาออกจากห้อง
ทิพย์ไม่ให้คุณไป คุณต้องตอบคำถามทิพย์ก่อน คุณรักเด็กนั่นใช่ไหม ดาริณีคาดคั้นพีรวิช พร้อมทั้งเดินไปโอบกายชายหนุ่มจากข้างหลัง
น้ำตาลเป็นคนพิเศษในใจผม ผมไม่ขอบอกว่าผมรักแกหรือไม่ แต่ไม่ว่าจะยังไงเธอคือคนพิเศษ พีรวิชตอบดาริณีด้วยน้ำเสียงอันเด็ดเดี่ยวพร้อมทั้งแกะมือเธอออกจากร่างแล้วรีบเดินออกจากห้องไปโดยไม่ล่ำลาเจ้าบ้าน
จากคุณ :
sugarhut 
- [
26 ก.ค. 50 19:25:19
]
เรื่องเล่าของสาวน้ำตาลไหม้ (ตอนนี้เป็นสาวแล้วค่ะ) #4
ท่านพี่พจน์