แก้วตา หญิงสาววัยสามสิบต้นๆกำลังฉุกละหุกกับการเตรียมตัวไปทำ
งานเหมือนเช่นเคย ดูเหมือนทุกวันจะเป็นวันที่ยุ่งมากๆสำหรับเธอไป
เสียหมด ตั้งแต่น้อง ตัน ลูกชายวัยสามขวบของเธอเข้าโรงเรียน แม้ว่า
แม่ของแก้วจะมาอยู่เป็นเพื่อนอยู่หลายครั้งแต่แม่ก็อายุมากเกินกว่าจะ
รับมือกับเด็กซนคนหนึ่งแล้ว
แก้วตา แยกกันอยู่กับสามีเมื่อพบว่าเขา ไม่ได้มีความรักให้กับเธอเพียง
คนเดียวซึ่งเธอยินดีเซ็นต์ใบหย่าให้กับเขาโดยมีข้อแม้คือสิทธิ์ในการเลี้ยง
ดูน้องตัน ซึ่ง จากวันนั้นก็เป็นเวลากว่าสองปีมาแล้ว
แม้ว่าเธอจะเป็นหม้ายลูกติดแต่ด้วยหน้าตาและบุคลิกคล่องแคล่วของนัก
การตลาดสาวก็ทำให้มีทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ เข้ามาเสนอตัวจะเป็นผู้ดู
และเธอทั้งตัวและหัวใจอยู่หลายคน
เธอจ้างพี่เลิ้ยงเด็กคนหนึ่งให้คอยดูแลน้องตันในขณะที่เธอต้องออกไป
ทำงานแต่เช้าและในระหว่างที่น้องตันกลับจากโรงเรียนซึ่งกว่าที่เธอจะ
กลับบ้าน น้องตันก็มักจะหลับแล้วเสมอ ... บางครั้งเธอก็รู้สึกสงสารลูก
จับใจแต่ก็ต้องปลอบตัวเอง..ว่าที่ทำงานหนักจนไม่มีเวลาที่จะพักผ่อนนี้ก็
เพื่อน้องตันนั่นเอง วันที่ทั้งแม่ทั้งลูกรอคอยจึงเป็นวันอาทิตย์ วันหยุด
ประจำสัปดาห์เพียงวันเดียวของเธอ แต่ก็นั่นละ เธอมักจะมีงานด่วน
เข้ามาเสมอๆจนต้องผิดนัดกับน้องตันอยู่บ่อยครั้ง
ก่อนที่แก้วตาจะออกจากบ้านเธอมักจะเขียนโน๊ตถึงพี่เลี้ยงและน้องตัน
โดยติดมันไว้ที่หน้าตู้เย็นเหมือนกับที่หลายๆคนทำ และพี่เลี้ยงของน้อง
ตันจะเขียนสิ่งที่น้องตันอยากจะได้เอาไว้ข้างล่าง จนบางครั้ง แก้วตายัง
อดคิดเล่นๆไม่ได้ว่า สำหรับน้องตันแล้ว คำว่าแม่นั้น น้องตันหมายถึง
เธอหรือตู้เย็นกันแน่นะ
.....................................................................
ปูจ๋า
"พี่ซื้อซีเรียลใหม่มาให้น้องตันนะจ๊ะ ตามที่หนูว่าน้องตันคงเบื่อเลยทานได้
น้อยลง วันนี้พี่มีประชุมเย็นฝากหนูอยู่เป็นเพื่อนน้องตันจนพี่กลับนะจ๊ะ"
แก้วตา
น้องตัน
"แม่ซื้อ ขนมให้หนูใหม่แล้วนะ น้องตันต้องทานเยอะๆ จะได้มีแรงไป
เที่ยวกับแม่วันอาทิตย์นี้ไงครับ"
รักจ๊ะ
แม่แก้ว
คุณผู้หญิง คะ
น้องตันทานอาหารเช้าได้เยอะขึ้นแล้วค่ะ แต่พอบอกว่าคุณผู้หญิงจะกลับ
บ้านช้า น้องตันงอแงทำท่าจะไม่ไปโรงเรียน หนูต้องกล่อมอยู่ตั้งนาน
ว่าคุณผู้หญิงจะซื้อของเล่นมาให้ด้วย ถึงยอมไป รบกวนคุณผู้หญิงซื้อ
ของเล่นมาให้น้องตันด้วยนะคะ"
ปูค่ะ
......................................................................
ปูจ๋า
ท่าทางพี่จะเปลี่ยนหนูให้เรียกพี่ว่าพี่ไม่ได้เสียแล้ว เรียกคุณผู้หญิงที่ไรพี่
เขินทุกที ขอบใจหนูเรื่องน้องตันด้วย พี่ซื้อตุ๊กตาหุ่นยนต์ มาให้จ๊ะ บอกน้อง
ตันด้วยว่าเล่นแล้วให้เก็บดีๆ เพราะพังไปหลายตัวแล้ว ถ้าน้องตันโตจะได้
มีเหลือไปให้เด็กคนอื่นเล่นบ้าง
แก้วตา
น้องตัน
แม่ซื้อตุ๊กตาหุ่นยนต์ให้หนูนะลูก หนูเอาไปอวดเพื่อนๆที่โรงเรียนก็ได้
แต่หนูต้องดูแลตุ๊กตาดีๆนะลูก ถ้าหนูเก็บได้ดี แม่จะซื้อให้หนูอีก
น้องตันต้องไปโรงเรียนทุกวันนะลูก แม่ยังต้องไปทำงานทุกวันเหมือนกับ
น้องตันเลย แล้ววันนี้แม่จะซื้อหนังสือนิทานมาให้นะ
รักจ๊ะ
แม่แก้ว
แก้วตากลับมาถึงบ้านในตอนค่ำ เธอแวะไปดูน้องตันที่ห้องนอนของเด็ก
ชาย น้องตันนอนกอดตุ๊กตาหุ่นยนต์ตัวนั้น หลับสนิท.. ใบหน้าน้องตัน
เหมือนเทวดาตัวน้อย.. แม้ว่าเรื่องของเธอและพ่อของน้องตันจะจบไปแล้ว
แต่เมื่อเห็นหน้าตาไร้เดียงสาของเด็กชาย เธอก็ไม่เคยนึกเสียใจกับการตัด
สินใจที่ผ่านมา... ส่วนดีๆของเขา.. คงมาอยู่กับเด็กชายคนนี้หมดแล้ว...ซึ่ง
เพียงพอ.ที่จะให้เธอรักจนหมดหัวใจ. หญิงสาวก้มลงหอมแก้มเด็กชายเบาๆ
ด้วยกลัวว่าจะทำให้เทวดาตัวน้อยตื่นขึ้นมา
.........................................................................................................
ปูจ๋า
พี่เซ็นต์สมุดรายงานของน้องตันให้แล้ว ขอบคุณหนูมากที่ช่วยดูแลน้อง
ตันเป็นอย่างดี คุณครูชมว่าน้องตันเป็นเด็กดี เรียบร้อย มากกว่าครึ่งพี่คิดว่า
เป็นเพราะหนูนั่นละ ตั้งแต่เดือนนี้พี่จะเพิ่มเงินเดือนให้หนูนะจ๊ะ
อ้อ อย่าลืมเอาสมุดรายงานใส่กระเป๋าน้องตันให้ด้วย
แก้วตา
น้องตัน
คุณครูบอกแม่ว่าน้องตันเก่งมากๆ น่ารักมากๆ แม่ซื้อหนังสือนิทานให้หนู
ใหม่เล่มนึงนะจ๊ะ คุรครูบอกว่าน้องตันชอบฟังนิทาน แม่แก้วก็ชอบ
ตอนเย็น น้องตันเล่าให้แม่แก้วฟังนะ
รักจ๊ะ
แม่แก้ว
คุณผู้หญิงคะ
ขอบคุณคุณผู้หญิงมากค่ะ น้องตันเป็นเด็กดีมาตั้งแต่แรกแล้วค่ะ จะมีดื้อ
บ้างก็ตรงอยากไปหาคุณผู้หญิงนี่ละค่ะ วันนี้น้องตันรอเล่านิทานให้คุณ
ผู้หญิงฟัง จนค่ำค่ะ หนูเลยให้เล่าให้หนูฟัง น้องตันเล่านิทานเก่งมากค่ะ
หนูฟังเพลินไปเลย วันนี้ที่โรงเรียนมีการคัดลายมือ น้องตันเขียนหนัง
สือได้แล้วนะคะ หนูให้น้องตันเขียนไว้แผ่นนึงค่ะ
ปูค่ะ
แก้วตาหยิบกระดาษแผ่นเล็กมาดู ในกระดาษมีตัวหนังสือโย้ไปเย้มาแถม
ตัวโตจนเต็มหน้ากระดาษ
" ตั ...น "
แก้วตาอมยิ้มกับคำคำนี้ เธอเก็บโน๊ดนี้ไว้ในกระเป๋าสตางค์ใบเล็ก ตั้งใจไว้
ว่าจะเก็บมันไว้จนกว่ามันจะเปื่อยยุ่ยไป... วันอาทิตย์นี้วันเกิดน้องตันเธอยัง
นึกไม่ออกเหมือนกันว่าจะซื้ออะไรให้เด็กชายดี แต่ความคิดดีๆก็เกิดขึ้น
แก้วตาหยิบกระดาษโน๊ตอีกแผ่นออกมาก่อนจะเขียนข้อความลงไปและแปะ
ไว้ที่ตู้เย็น
น้องตัน
วันอาทิตย์นี้เป็นวันเกิดน้องตันแม่แก้ว จะพาน้องตันไปเที่ยวและซื้อของ
ขวัญให้ แต่มีข้อแม้ว่า น้องตันต้องเขียน ของขวัญที่น้องตันอยากได้ลงใน
กระดาษนะ แล้วแม่แก้วจะหามาให้
รักจ๊ะ
แม่แก้ว
.........................................................................................................
คุณผู้หญิงคะ
น้องตันขยันมากเลยคะ กลับมาเอาแต่คัดลายมือใหญ่เลย คราวนี้คุณผู้หญิง
เตรียมซื้อของขวัญไว้ได้เลยค่ะ หนูจะไปแอบดูว่าน้องตันเขียนอะไรแต่
น้องตันไม่ให้หนูดูค่ะ บอกว่าเป็นความลับ ระหว่างน้องตันและคุณผู้หญิงค่ะ
ปูค่ะ
ปูจ๋า
ขอบใจหนูมากจ๊ะ เดี่ยวหนูช่วยเตรียมของใช้ของน้องตันใส่กล่องไว้ด้วยนะ
วันอาทิตย์นี้เดี๋ยวเราจะไปเที่ยวกัน พี่ว่าจะพาน้องตันกับหนูไปเที่ยวทะเล
ถ้าขาดเหลืออะไรบอกพี่นะจะซื้อมาให้
แก้วตา
................................................................................................................
คืนวันเสาร์แก้วตาเปิดประตูเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้าลำบากใจ เธอพบปู เด็ก
สาวที่เป็นพี่เลี้ยงน้องตันกำลังจัดเครื่องใช้ลงกล่องสำหรับเดินทาง
"เอ้อ.. ปู" แก้วตาออกตัวด้วยท่าทางที่ลำบากใจ
"คะ คุณผู้หญิง" เด็กสาวตอบพร้อมกับรอรับคำสั่ง
"คือ วันพรุ่งนี้พี่มีงานด่วน" หญิงสาวบอก และยกมือห้ามเมื่อเห็นเด็กสาว
ทำท่าจะพูดต่อ
"พี่รู้ ว่าพรุ่งนี้วันเกิดน้องตัน แต่พี่ไม่ต้องไปทั้งวัน ตอนเย็น เดี่ยวพี่กลับมา
พาน้องตันไปกินข้าวได้" แก้วตาบอกด้วยท่าทีเบื่อหน่าย
ก็พี่พิณทอง หัวหน้าของเธอน่ะสิ มาบอกเอาเมื่อบ่ายว่ามีงานสำคัญที่อยากให้
เธอไปแม้ว่าเธอพยายามปฏิเสธแล้ว แต่พี่พิณทองเธอยังยืนยันว่า งานนี้สำคัญ
มากและอาจมีผลกับการประเมินผลงานของเธอด้วย...
แก้วตาชั่งใจมาตลอดทาง ว่าจะตัดสินใจอย่างไรกับเรื่องนี้ อาจเป็นเพราะเธอ
เป็นคนที่ไม่ชอบปฏิเสธใครเมื่อได้รับการขอร้องทำให้เธอมีงานเข้ามามากกว่า
คนอื่นๆและแน่นอนว่าผลงานเธอก็มากว่าคนอื่นๆเช่นกัน ....แต่ครั้งนี้ แก้วตา
ลำบากใจเหลือเกินที่จะต้องบอกเทวดาตัวน้อยว่าต้องเลื่อนแผนไปเที่ยวทะเล
ออกไปก่อน..เนื่องจากเธอมีงานด่วน....อีกแล้ว..บางที เธออาจโทรบอกพ่อของ
น้องตัน ให้ช่วยมาพาน้องตันไปเที่ยวสักวัน...
หญิงสาวเข้าไปดูเด็กชายในห้องนอน เทวดาตัวน้อยยังคงนอนกอดหุ่นยนต์
หลับตาพริ้มอย่างมีความสุข
"คุณผู้หญิงคะ" เด็กสาวเรียกอย่างเกรงใจ
"มีอะไรหรือ ปู" แก้วตาถามกับท่าทีอึกอักนั้น
"คือ น้องตันเขียนของขวัญที่อยากได้ไว้ที่หน้าตู้เย็นน่ะค่ะ" เด็กหญิงบอก
จริงสินะ เธอลืมเสียสนิท ว่าเธอขอให้น้องตันเขียนของขวัญที่อยากได้ไว้
"น้องตันเขียนอะไรหรอ" แก้วตาถาม แต่เด็กสาวส่ายหน้า
"คุณผุ้หญิงไปดูเองดีกว่าค่ะ" เด็กสาวบอก แก้วตาได้แต่ทำหน้าสงสัยแต่ก็
พยักหน้าและเดินมาหน้าตู้เย็น
ที่หน้าตู้เย็นมีแม่เหล็กรูปร่างน่ารักติดอยู่หลายอัน ตรงกลางมีกระดาษโน๊ต
สีเหลืองแผ่นเล็กๆ เขียนอยู่ ลายมือที่โย้ไปเย้มา กับตัวอักษรที่ใหญ่เกือบจะเต็ม
แผ่น เว้นช่องไฟก็ไม่เท่ากัน.......แก้วตาหยิบกระดาษแผ่นนั้นมาอ่านช้าๆและ
ซ้ำๆ กับ จดหมายเล็กๆฉบับแรกในชีวิตของเด็กชายคนหนึ่ง
" ........ อ.. ย .. า..ก .. ก .. อ .. ด...........
....เ ..เ..ม่..คั ..บ...."
ตัวหนังสือในกระดาษแผ่นเล็กพร่าจนมองไม่ชัด หยดน้ำเล็กๆที่หยดลงไป
ทำให้ตัวหนังสืออ่านยากขึ้นไปใหญ่...
น้ำตาอุ่นๆของเธอไหลออกมาตั้งแต่เมื่อไรเธอก็ตอบไม่ได้ นี่น่ะหรือสิ่งที่น้อง
ตันอยากได้จากเธอ... เด็กชายวัยสามขวบที่หัดคัดลายมือทั้งวัน ...เพื่อขอในสิ่ง
ที่เธอ....ไม่เคยให้เขาอย่างเพียงพอ แก้วตาหันไปก็พบเด็กสาวยืนใช้หลังมือ
ป้ายน้ำตาอยู่ป้อยๆ เธอจึงรีบเช็ดน้ำตาตัวเองก่อนจะพูดกับเด็กสาว
"ปู ไปหยิบ โทรศัพท์พี่มาให้หน่อย" เธอบอก
เด็กสาวเดินไปหยิบโทรศัพท์เครื่องเล็กมาให้กับเธอ แก้วตากดหมายเลขปลาย
ทางและรอสาย จนกระทั่งมีคนรับ...
"พี่พิณหรอคะ ... คือ แก้วมีเรื่องรบกวนค่ะ ......."
เทวดาตัวน้อยยังคงหลับตาพริ้ม...วันพรุ่งนี้....เด็กชายตัวเล็กหวังเหลือเกินว่าจะ
ของขวัญที่เขาเฝ้ารอมานาน........
จากคุณ :
กลิ่นกาแฟ
- [
วันอาสาฬหบูชา 13:16:23
A:202.139.209.235 X:
]
กระดาษโน๊ตหน้าตู้เย็น 2 ( พรากผู้ เอ้ย ภาคผู้เยาว์ )
คุณพีท ครับ