เพียงวันแรก ก้าวเข้าถิ่น นาฏศิลป์ศักดิ์สิทธิ์
กฤติกาคิด เหมือนผิดแผก ฉันแปลกหน้า
ถึงสวมชุด ถึงติดเข็ม เต็มอัตรา
แต่ก็ยัง รู้สึกว่า ว้าเหว่ใจ
เพียงถึงหน้า ประตู ดูอ่าโถง
เมื่อแหงนมอง ท้องพระโรง ประจงไหว้
กลั้นใจก้าว เข้าในเขต วิทยาลัย
ฅนยามทัก นักศึกษาใหม่ เชิญเลยพลัน
ขอบคุณค่ะ ยิ้มให้ยาม ตามประตู
ข้างในมี พี่ พี่ อยู่ ทักกันลั่น
จบมอปลาย เธอสอบได้ ดีใจครัน
มิเสียแรง ที่ฉัน ติวให้เธอ
มาร่วมก๊วน ป่วนแก๊งค์ ได้แรงเพิ่ม
กำลังเสริม ก็เพราะ ทะเลาะเสมอ
กับเจ้าพวก ปี่พาทย์ วางมาดนะเออ
พี่ปราดเข้า จูงมือเธอ ไปคุยกัน
เราต้องไม่ จำยอม ก้มค้อมหัว
แต่ต้องให้ เขาเกรงกลัว พวกเรานั่น
พวกขี้อวด เบ่งใหญ่ กระไรกัน
เธอรำสวย ต้องข่มมัน ให้หนำใจ
ได้มือดี แต่มัธยม ประสมวง
คราวนี้คง ถึงกับสั่น จิตหวั่นไหว
กฤติกา ไม่รู้เรื่อง เขาเคืองอะไร
ได้แต่รับ คำไป ไม่รู้ตัว
ณ บัดดล มีชายหนุ่ม กุมหน้าเครียด
เดินมามอง อย่างหยามเหยียด เท้าจรดหัว
ก็สวยดี สมาชิกใหม่ ฉันไม่กลัว
ว่าง ว่าง มา เจอ ตัว ตัว จัก ตี ให้ รำ
กฤติกา ฉุนจัด อัดดวงมาน
นี่อันธพาล แต่วันแรก แปลกใจพร่ำ
จึงสวนไป พี่อย่าห้าม เขาหยามคำ
ว่ามาเลย พร้อมกระทำ การประลอง.
เหนผิด
ก็เลยแก้ไข
ดังนี้ ขอรับ.
แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 50 01:54:16
แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 50 01:52:31
แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 50 23:22:30
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒
- [
วันอาสาฬหบูชา 22:15:40
]