ความคิดเห็นที่ 1 .. เมืองนนฯ หน้าน้ำงามมาก น้ำหลากข้างคลองสองฝั่ง ลมโชยโปรยฝนหนหลัง สวนยังร่มรื่นชื่นตา ข้างเจ้าพระยาแลใส สุขใจได้ชมน้ำฟ้า ไปวัดนั่งเรือกลับมา อุราเอิบอิ่มพิมพ์ใจ .. น้อง ณ กมล สะ บาย ดี บ่   แปลว่า  สวัสดีครับ ขอทักทายแบบลาว ซะเลย คิดถึงมากครับ หายไปนานเลยนะ จากคุณ : วรุณนฤมล - [ 1 ส.ค. 50 10:14:40 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หารูปปรากรอบมาฝากค่ะ แฮะๆไม่สวยนักแต่อยากมีส่วนร่วมอะค่ะ.. [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ดั่งก้อนกรวด - [ 1 ส.ค. 50 10:33:10 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เย็นย่ำค่ำนี้นอนไหน คอยใครกันนะนกเจ้า เหลืองอ่อนรอนแรมนานเนา ไร้เงาคู่เคียงเรียงคอน สายน้ำไหลไปไม่กลับ แดดลับกิ่งไม้คบขอน คิดถึงฟูกเตียงตั่งหมอน เคยนอนเคยซบโอบพิง ริมฝั่งแม่ปิงหญิงซึม เงียบขรึมลืมสิ้นทุกสิ่ง เดียวดายไม่มีไหวติง ยืนนิ่งรอเพียงบางใคร เย็นย่ำค่ำนี้เดียวดาย ข้างกายมีเพียงลมไหว ขาดกลิ่นขาดอกอุ่นไอ ขาดใจขาดรักขาดเธอ -------------------------- ว้าว สีน้ำน้อยน้อย ก็หวานแกมเศร้าเป็นน้อ ในฐานะเจ้าของโครงการม่อนคานทอง เอาใจสมาชิกชาวม่อนเสียหน่อย จากคุณ : sugarhut - [ 1 ส.ค. 50 12:48:41 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีเจ้าค่ะ..อาเฮียวรุณฯ สบายดีค่ะ  ขอบคุณที่คิดถึงกัน..หายไปไม่นานเท่าไรหรอกเจ้าค่ะ แค่ห้าหกวันเอง.. ไม่เหมือนท่านกวนฯ หายไปนานจนขี้เกียจตามหา..  ชนแก้วค่ะ  ดื่มฉลองมิตรภาพแด่ชาวม่อนกันดีกว่าค่ะอาเฮีย.. สวัสดีค่ะคุณดั่งก้อนกรวด.. ขอบคุณที่หาภาพสวยๆมาให้ชมค่ะ.. แถวไหนเอ่ย..    ขอบคุณอีกครั้งที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันบ่อยๆค่ะ..  ขอบคุณในมิตรภาพค่ะ.. สวัสดีค่ะคุณแอมเจ้าขา..   ขอบคุณที่กรุณาจับจองที่ทางไว้ให้เจ้าค่ะ..   น้อมรับไว้บ้างบางส่วนได้ไหมเจ้าคะ..  แบบว่า กลัวความสูงอ่ะ..  คราวที่แล้วปีนต้นมะพร้าวตกลงมาเกือบแย่แน่ะ!   ถึงจะกลัวความสูง  แต่ชอบมองสาวๆที่อยู่บนที่สูงนะเจ้าคะ..  วิวดีอ่ะ !  เอ็ย ล้อเล่งงงง  ๆ  ชื่นชมผู้หญิงเก่ง ผู้หญิงแกร่งเจ้าค่ะ.. ถึงจะแกร่งก็ยังมีความอ่อนโยนอยู่ในหัวใจ จริงไหมเจ้าคะ.. ณ ริมฝั่งลำน้ำ.. เย็นย่ำค่ำนี้เดียวดาย เหลียวมองรอบกาย แลหาดวงหน้าเคยคุ้น ผ่านพ้นผ่านกาลเวลา ดวงหน้าตราตรึงขมวดมุ่น โอบอ้อมห้อมใจละมุน กำซาบกรุ่นอุ่นใจในห้วงคำนึง มิพานพบเลยสักครา.. วงหน้าพร่าเลือน..คิดถึง วัยเยาว์เผยเสียงอื้ออึง กึกก้องกึงกังกังวาน.. จากคุณ : ณ กมล - [ 1 ส.ค. 50 20:55:18 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สายน้ำนี้น่าเยือน ย้ำเตือนเพื่อนเคยผูกพันธ์ เงาอดีตงามดั่งฝัน ปลอบขวัญอบอุ่นคุ้นเคย ขออนุญาตอ่าน และ ร่วมสนทนา ^_^ จากคุณ : ปลิวตามลม - [ 1 ส.ค. 50 22:11:40 A:125.24.176.171 X: TicketID:151618 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีค่ะคุณปลิวฯ.. สายน้ำโอบละมุน สายสัมพันธ์อบอุ่นคุ้นเคย เวลาผ่านเลย.. ภาพสายน้ำไม่เคยเลือนลบ.. ยินดีต้อนรับค่ะ แวะเข้ามาสนทนาบ่อยๆนะคะ.. จากคุณ : ณ กมล - [ 2 ส.ค. 50 08:05:15 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ริมฝั่งเจ้าพระยาในวันนี้ น้ำเต็มปรี่ไหลมาจากทางเหนือ ใจหวาดหวั่นเฝ้าคิดอย่างขุ่นเคือง ความหลังเตือนคงท่วมอีกแน่เลย.. ............................................... แงๆๆๆๆ..หนูกลัวน้ำท่วมอะค่ะ ปีที่แล้วยังฝังใจอยู่เลยเจ้าค่ะ.. จากคุณ : ดั่งก้อนกรวด - [ 2 ส.ค. 50 09:50:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 วารีไหลไหวพลิ้วริ้วระลอก คลื่นกระฉอกชลกระเซ็นลมเย็นฉ่ำ ตะวันฉายประกายริ้วบนผิวน้ำ ชมดื่มด่ำธรรมชาติพิลาสพิไล พฤกษ์แกว่งไกวไหวกิ่งทิ้งใบร่วง โรยดอกดวงลอยธารละหานไหล พายเรือน้อยลอยล่องท้องธารไป ฝากดวงใจไว้ริมฝั่งที่ฝังจำ สวัสดีคุณ ณ กมลและทุกท่านครับ ร่วมกระทู้คุณ ณ กมลในหน้านี้เป็นครั้งแรก จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 2 ส.ค. 50 12:00:46 ]

ความคิดเห็นที่ 9 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5672755/W5672755.html พาน้องน้ำตาลมาเยี่ยม จากคุณ : sugarhut - [ 2 ส.ค. 50 17:56:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะคุณดั่งก้อนกรวด.. สายน้ำไหลรี่ไวว่อง พรายฟ่องล่องมาจากทางเหนือ สายน้ำรี่ไหลมีดินเจือ ปนแปมเมื่อไร้รากไม้คอยซับดิน ดังนี้จึงดินไหลบ่าหลังห่าฝน เทลงปน..กลบเรือนเลือนทางสิ้น ทั้งท่อนไม้ท่อนซุงพุ่งมากับดิน จึงพังภินทร์แหลกลาญราบคาบไป.. เจ้าพระยาน้ำเอ่อท่วมยังน้อยนิด หากเทียบคิดชีวิตคนจมโคลนไหล ยามน้ำป่าไหลหลากอนาถใจ กลืนกินไซร้ทุกสิ่งขวางทางน้ำแรง.. น้ำท่วมกรุงเทพฯ ก็เป็นเพียงน้ำที่เอ่อนองอยู่รอบๆตัวเรา ต่างจากน้ำป่าไหลหลากแถมดินโคลนถล่มแถวลับแลอุตรดิตถ์ลิบลับ  (หากสะกดชื่อจังหวัดผิดก็ขออภัยค่ะ)   เพราะฉะนั้นอย่ากลัวเลยค่ะ  น้ำท่วมในกทม.ก็แค่เราระมัดระวังตัวเราไม่ให้เดินตกร่องน้ำก็ใช้ได้แล้ว แต่คนที่อยู่ใกล้ๆภูเขา น่าหวาดเสียวกว่ามากนัก ด้วยไม่รู้ว่าป่าไม้ด้านบนเขาถูกตัดไปเท่าไหร่ มีรากไม้ยึดเกาะดินพอที่จะซับน้ำไว้ไหวไหม ตรงนี้ไม่สามารถรู้ได้เลย..  ระมัดระวังได้อย่างเดียวคือเตรียมอพยพย้ายครัวหนีน้ำ..  ( แล้วจะให้หนีไปอยู่ไหน ในเมื่อบ้านเกิด,รกรากอยู่ที่นั่น) คุณว่าจริงมั้ยคะ.. จากคุณ : ณ กมล - [ 2 ส.ค. 50 23:43:17 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นด้วยค่ะ คุณ ณ กมล และได้อ่านความงามในบทกลอนของเพื่อนๆทุกท่าน ได้เข้ามาวันนี้ ยินดีที่น้องมาเขียนกลอน อันอ่อนโยน..ละเมียดละไมในความห่วงใยต่อ เพื่อนร่วมโลก ร่วมประเทศ ร่วมเขตไทย เป็นความซาบซึ้ง จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 3 ส.ค. 50 00:44:25 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีค่ะคุณคมเย็น.. ขอบคุณที่กรุณาให้เกียรติแวะเข้ามาเยี่ยมเยียนและสนทนาด้วยค่ะ..  ติดตามผลงานท่านมาพอสมควรค่ะ.. ........................................................ คุณคมเย็น.. พฤกษ์แกว่งไกวไหวกิ่งทิ้งใบร่วง โรยดอกดวงลอยธารละหานไหล พายเรือน้อยลอยล่องท้องธารไป ฝากดวงใจไว้ริมฝั่งที่ฝังจำ. ................................................ ณ กมล.. ช่อชมภูพันธุ์ทิพย์พราวระย้า พริ้วลมลากิ่งก้านท่องลำน้ำ เจ้าพระยาเอื่อยไหลคล้ายลำนำ- -ชีวิตย้ำจังหวะคิดก่อนปลิดปลิว ภาพทรงจำริมฝั่งย้ำใจเลื่อน- ดิ่งลงเหมือนสัมผัสได้เสียงหวีดหวิว คราลมพัดสะบัดเจ้าโปรยดอกปลิว ถลาลิ่วลงแหวกว่ายในธารา ดังตัวเราแหวกว่ายในวังวน ผ่านแห่งหนทางชีวิตสู่วันหน้า ผ่านคุ้งโค้งวังวนกาลเวลา เที่ยวไขว่หาไล่คว้าเงาวันเยาว์วัย กลับมายืนริมฝั่งหวลรำลึก อิ่มสุขนึกภาพทรงจำชัดเจนใส ดั่งคล้ายแก้วสุกสกาวผ่องอำไพ ส่องทางไซร้ที่กลางใจให้หวลคืน สู้ชีวิตวุ่นวายในหน้าที่ เลี้ยงชีวีจนไกลห่างกลายทางอื่น ทิ้งวัยเยาว์เพื่อหวลมาติดตามคืน กลับมาฟื้นพลังใจให้ชีวา.. ก็ดังนี้และดังนั้นหนอชีวิต ผลิดอกติดพราวต้นงามนักหนา พินิจดูจักรู้แจ้งแห่งมายา ดอกระย้าแต่หาใบติดไม่มี.. คิดๆไปชีวิตก็เหมือนการออกดอกผลัดใบของต้นไม้ต้นนี้นะคะ ช่วงชีวิตงามรุ่งโรจน์ ( ดอกสะพรั่ง ) ก็ไม่มีสิ่งใด ( ใบโรย ) มาบดบัง ช่วงพ้นความรุ่งโรจน์ ( ดอกโรย ) จะหาสิ่งสวยงามเชยชมสักนิดยังไม่มี..  ( มีแต่ใบไม่มีดอก ) กลับไปยืนริมน้ำคิดถึงชีวิตในวัยเยาว์ค่ะ..   ไม่ต้องต่อสู้ดิ้นรน  มีแต่ความจริงใจ ผ่านพ้นไปสู่วัยผู้ใหญ่ มีแต่แก่งแย่งแข่งขัน อยู่เฉยๆ ก็ยังไม่วายโดนกระทบ ให้ความจริงใจไปแต่สิ่งที่ได้รับคืนกลับมาคือความกลับกลอกหลอกลวง..  เบื่อจังค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 50 08:15:38 จากคุณ : ณ กมล - [ 3 ส.ค. 50 01:25:01 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณ ณ กมล เห็นกระทู้แล้วนึกถึงกลอนที่เคยเขียนเกี่ยวกับ "วิถีไทยใกล้ฝั่งคลอง" เมื่อสิบกว่าปีก่อน อยากจะนำมาลงให้อ่านกัน แต่ก็ยับยั้งชั่งใจอยู่หลายวันด้วยว่ามันยาวเกรงจะบ่นเบื่อกันไปเสียก่อน แต่มาคิดอีกที เพื่อสัมพันธไมตรีอันดีที่รับรู้ได้ระหว่างกัน ก็น่าจะนำมาลงไว้ร่วมกระทู้ อย่างน้อยสำหรับผู้ที่ไม่เคยมีชีวิตอยู่ติดลำน้ำก็จะได้รู้ว่ามันมีสภาพความเป็นอยู่และมีความสุขอย่างไร ถือเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ กลอนบทนี้เคยนำลงในหนังสือ "ศิลปวัฒนธรรม" เมื่อสิบกว่าปีมาแล้ว แต่ฉบับที่เท่าไรสุดจะอ้างอิงได้ เพราะขี้เกียจเข้าไปค้นด้วยแพ้ไรฝุ่น แต่ก็คงไม่ใช่สะระที่จะเอามาอ้างอิง ความก็มีดังฉะนี้แล ยลสายน้ำเจ้าพระยาไหลบ่าล้น ท่วมตำบลเนืองนองสองฟากฝั่ง วิถีไทยยังอยู่ยงคงจีรัง เมื่อย้อนหลังมองผ่าน...กาลเวลา @@@@@@@@@@@@@ ศาลาไทยหลังคาจั่วริมรั้วบ้าน ทอดสะพานไม้ทั้งแผ่นดูแน่นหนา ผ่านตลิ่งสู่ลำคลองนองนาวา กลายเป็นท่าเชื่อมถิ่นดินกับคลอง แจ้วจำเรียงเสียงใสเจ้าไก่โต้ง บอกชั่วโมงใกล้เวลาทิพาส่อง แม่จัดเตรียมสำรับข้าวเฝ้าเมียงมอง วางถาดของบนศาลาคอยท่าพระ เรือลำเพรียวพายเอื่อยมาเฉื่อยฉิว จีวรพลิ้วเหลืองอร่ามงามสมถะ แม่ประนมก้มหน้าคารวะ นิมนต์ก่อนนะคะเจ้าประคุณ @@@@@@@@@@@@@ พอแดดสายปรายแสงขึ้นแรงร้อน เย็นลมอ่อนพัดระบายกลับกลายอุ่น แว่วแตรลมก้องไกลคล้ายเคยคุ้น เสียงปู๊นปุ๊นเรือพายขายกาแฟ แม่ซักผ้าชานบันไดปลายท่าน้ำ ขยี้ย้ำแล้วคลายคลี่ออกตีแผ่ สบู่ลงซ้ำสองฟองเป็นแพ ลอยกระแสชลหายลับสายตา ปลายสะพานสั่นพลิ้วเหมือนริ้วคลื่น เห็นพ่อยืนจ้วงตักน้ำจากท่า ปากบอกแม่โน่นเรือพายขายกุ้งปลา ร้องเรียกมาเร็วไว้ไว้มื้อเย็น @@@@@@@@@@@@@@@@ ตะวันข้ามขอบฟ้าเพลาบ่าย เรือโยงรายจูงลากอย่างยากเข็ญ เหล่ากุลีถ่อเรือเหลือลำเค็ญ คอขึ้นเอ็นกระเซ็นเหงื่อชุ่มเนื้อกาย ฝูงเด็กน้อยลอยคอล้อหลอกเล่น บ้างโผนเผ่นดำผุดมุดน้ำหาย บ้างเกาะเชือกโยงเรือซนเหลือร้าย บ้างแหวกว่ายทวนกระแสเย้าแหย่กัน อาแป๊ะขายก๋วยเตี๋ยวเรือทั้งเนื้อหมู มาร้องอยู่ตีนท่าเรียกหาลั่น หม้อต้มเนื้อเดือดคุระอุควัน หอมป่วนปั่นลงไปถึงในท้อง @@@@@@@@@2@@@@@ อาทิตย์เจียนคล้อยดวงลับล่วงแล้ว เห็นเรือแจวผ่านมานั่นป้าผ่อง แกขายขนมไทยห่อใบตอง หม้อนึ่งฟ่องฟุ้งตรลบอบอวนไอ แดดสุดท้ายสัมผัสน้ำงามสะท้อน เห็นเงาซ้อนช่อฟ้าพร่าพลิ้วไหว ปานประหนึ่งระบำเงาเร้าเริงใจ เล่าวิถีชีวีไทยใกล้ฝั่งคลอง แล้วเทพแห่งราตรีก็คลี่ม่าน ตะเกียงลานถูกจุดดุจโคมส่อง ที่โน่นแต้มที่นี่แต้มแซมสีทอง สะท้อนท้องน้ำพราวดั่งดาวราย @@@@@@@@@@@@@@@ ยลสายน้ำเจ้าพระยาไหลบ่าล้น วิถีชนจะวูบวับดับสลาย วันเขาสร้างเขื่อนค้ำกั้นน้ำกราย แสนเสียดาย...ภาพฉะนี้...ไม่มีแล้ว จากคุณ : กวนจังแก - [ 4 ส.ค. 50 12:36:50 ]