ผู้ชายอายุ 12
วัยแรกเริ่มแห่งการเป็นวัยรุ่น
วัยเริ่มต้นแห่งการเป็น
นักเล่นว่าวผู้ยิ่งใหญ่
เด็กผู้ชายวัยเริ่มต้นช่วยตัวเอง
มักจะเสพติดและกระทำบ่อยและถี่
ในระยะแรก
*
*
ผมอ่านข้อความข้างบนพลางคิด
ตอนผมอายุ 12 เมื่อสองปีที่แล้ว
ผมเพิ่งเร็วช่วยตัวเองกับเขาเป็นครั้งแรก
มันเป็นช่วงเวลาแห่ง
การเติบโตเป็น
หนุ่มน้อยวัยเจริญพันธุ์
ผมยังจำความรู้สึกครั้งแรกได้
มันล่องลอย เสียวอย่าบอกใคร
ตั้งแต่การเริ่มต้นครั้งแรก
ดูเหมือนผมจะติดใจรสชาติของมัน
เหมือนว่าวที่ล่องลอยไปตามลมพัดบนท้องฟ้า
เรื่อยไป
*
*
ที่จริงผมค่อนข้างรู้ตัวว่าผมเป็นคน
มีความต้องการทางเพศสูงมากคนหนึ่ง
ไอ้นั่นของผมแทบจะโด่มากๆทุกครั้งที่เห็นหญิงสาว
ไม่ใช่แค่ดูหนังโป๊ หรือหนังสือเปลือยหรอก
เพียงแค่ผู้หญิงธรรมดาเดินผ่าน
ไอ้นั่นของผมก็โด่ลุกตั้งชันขึ้นทันที
หัวของผมจินตนาการ สั่งตรงมาถึงไอ้นั่น
ผมช่างเป็นหนุ่มน้อยผู้มีพลังในวัยเจริญพันธุ์จริงๆ
ดังนั่นผมกับกลุ่มเพื่อนผม
จึงชอบคุยเรื่องหื่นๆต่างๆมากมาย
ผู้หญิงชอบว่าผมทะลึ่ง ลามก
ก็คงใช่ ผมเป็นหัวโจกของพวกเพื่อนผมนี่นา
*
*
แต่เรื่องของเรื่อง เมื่อไม่นานมานี้
ผมชอบผู้หญิงคนหนึ่ง
เธอเป็นนักเรียนใหม่ที่เพิ่งย้ายเข้ามากลางเทอม
เธออายุเท่ากับผม ในห้องเรียนเดียวกัน
เธอสวย น่ารัก ขาว
แม้โรงเรียนจะพยายามขีดฆ่าความสวยเธอด้วย
การบังคับให้นักเรียนหญิงตัดผมทรง เห็ดโคน
แต่ความน่ารักของเธอก็ไม่ได้น้อยลงไปเลย
ผมชอบไปคุยแหย่เธอด้วยความรู้สึกแปลกๆ
แต่ทุกครั้งที่ผมแหย่มุขทะลึ่งๆฮาๆของผมมันก็ไม่สามารถหลุดออกมาจากปากได้
กลายเป็นมุกแป๊กสนิทเรียบร้อย เจี๋ยมเจี๊ยมไปทันที
ที่เพื่อนๆในห้องผมต้องหัวเราะกันสนั่นทุกครั้ง
แต่เธอก็จะเดินมาใกล้ๆผมทุกครั้งที่ผมเล่นมุกแป๊ก
แล้วก็จะเอามือต่อยที่ไหล่ผมเบาๆทุกครั้ง พลางยิ้มพร้อมกับลักยิ้มที่ปรากฏบนหน้าเธอ
แต่กระนั่นผมก็คงทนได้ ผมยอมครับ ยอมเป็นคนปล่อยไก่
แต่ถ้าผมอยู่กับเธอสองต่อสอง
ปากของผมก็ยังคงเล่นมุกแป๊กต่อไป
แต่เธอสิ เวลาอยู่กับผมสองต่อสอง
เล่นมุกเจ็บ กวนๆ แสบๆคันๆทุกครั้ง...
รู้สึกมันขย้ำหัวใจผมเหลือเกิน
มันเป็นยังงี้ตลอดทุกวัน ในชีวิต ห้องเรียนของผมช่วงนี้
เธอสดใส แรกเยิ้ม
นิสัยน่ารัก กวนๆ
ช่างสมกับเป็น สาวน้อยวัยเจริญพันธุ์เหลือเกิน
เธอเป็นนักกีฬาเยาวชนกรีฑา
ประเภทที่เอาไม้ไปปักแล้วกระโดดข้ามคาน
ที่เรียกว่า กระโดดค้ำถ่อ
ผมยังเคยไปดูเธอแข่งที่สนามกีฬา
เธอใส่ชุดกีฬารัดๆ กางเกงขาสั้น
เธอเอาไม้ ปักลงไปบนพื้น
ก่อนที่จะกระโดด ขาของเธอยกขึ้นถ่าง
แล้วตกลงไปที่เบาะ
น่าแปลกที่ผมไปดูเธอแข่งทุกวันทุกวัน
แต่ผมไม่มีวันไหนเลย
ที่ไอ้นั่นของผมจะหวั่นไหว
*
*
ความผิดปกติของผมมันเริ่มขึ้นและมากขึ่น
ทุกวันที่ผมเคยช่วยตัวเอง
เคยชรักว่าว ให้ว่าวลอยล่องไปตามสายลม
ก็หมดไป ไม่ใช่อะไรหรอก
ผมกำลังคิดถึงเธอทุกวัน
ทุกเวลาที่หน้าของเธอ
หน้าตาน่ารัก ผมทรงเห็ดโคนก็จะลอยมาทุกครั้ง
ข้าวกล่องรูปหน้าเธอ
ไอพอทรูปหน้าเธอ
แม้แต่กางเกงในที่ผมคิดจะสวมเข้าไป
มันก็ยังเป็นรูปหน้าเธอ
ผมรู้สึกมีความสุขทุกครั้ง
โดยที่ไอ้นั่นของผมไม่หวั่นไหวเลย
*
*
แต่เรื่องของเรื่องตอนนี้คือ
มันผ่านมา 4 เดือนแล้ว
ตั้งแต่เธอย้ายมาเทอมสอง
ตอนเดือนพฤศจิกายน
เธอทำเอาผมไม่มีวันไหนที่ทำให้ไอ้นั่นของผมหวั่นไหวเลย
ผมลืมเอะใจเรื่องนี้ไป...
สี่เดือน ที่ไม่มีการช่วยตัวเอง....
ไม่มีว่าวล่องลอยไปบนท้องฟ้า
ไอ้นั่นของผม ไม่เคยโด่เรื่องเกี่ยวกับ
ความต้องการของหนุ่มวัยเจริญพันธุ์
เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
รึผมกำลังหมดสมรรถภาพทางอารมณ์เพศ
เป็นไปไม่ได้ นี่ผมแค่อายุ 14 เองนะ
เป็นไปได้ยังไง
ผมเริ่มเครียด ทำไมเราถึงลืมคิดถึงเรื่องนี้
มัวแต่คิดถึงหน้าเธอ....
ความน่ารักของเธอ
นิสัยกวนๆน่ารักของเธอ....
จนลืมไปว่า ตอนนี้มันเป็นวัยเจริญพันธุ์
เป็นเรื่องธรรมชาติของผู้ชายทุกคน
ผมเริ่มปิดประตูห้องนอน
เปิดคอม ใส่วีซีดีหนังโป๊ที่ผมไม่เคยดูมา 4 เดือน
ภาพหญิงเปลือยก็เริ่มปรากฏขึ้น
พอๆกับที่ไอ้นั่นของผมกำลังหวั่นไหว
แต่แล้ว ภาพเธอกำลังกระโดดข้ามคาน
แหกขา ก็ลอยขึ้นมา
ตอนที่ไอ้นั่นของผมกำลังโด่เล็กน้อย
แล้วมันก็กลับไป สลบไปเหมือนเดิม
ผมตกใจมากกก
ผมพยายามฝืนไม่คิดถึงหน้าเธอ เรื่องราวของเธอ
พยายามดูหนังโป๊ต่อไป
แต่มันก็มักมีลอดออกมาทุกครั้ง
แล้วไอ้นั่นของผมก็โด่....แล้วสลบลงไปทันใด
แล้วสลบหลับไปทุกครั้ง...
ผมไม่เข้าใจ
ผมรักเธอ ผมน่าจะมีอารมณ์แบบนั้นกับเธอสิ
ผมลืมคิดเรื้องนี้ไปเลย...
มันเป็นเรื่องอะไรกัน
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ผมตะโกนออกมาสุดเสียงดังลั่น
ก่อนที่จะโทรไปหาเพื่อนในกลุ่มของผม
ผมเล่าเรื่องให้มันฟังทั้งหมด
ก่อนที่มันจะหัวเราะผม ก่อนที่มันจะเรียกผมว่า เห้ยไอ้โด่น้อย
หมดสมรรถภาพซะแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า
มันล้อผมไปพักหนึ่ง
ก่อนที่มันจะบอกว่า
มรึงไม่ต้องห่วงหรอก
พรุ่งนี้กูจะเอาอะไรไปให้มรึง
แบบว่ามรึงจะโด่แบบไม่เคยมีเลยในชีวิต
ก่อนที่มันจะวางสายลง
มันเพราะว่า ผมไม่กล้าที่จะคิดมีอะไรกับเธอ
พร้อมกับความกระวนกระวายของผม
เธอช่างน่ารัก สดใส อีกทั้ง มันไม่ใช่วัยที่ผมจะมาคิดอะไรแบบนี้กับเธอรึเปล่านะ
เมื่อผมเห็นภาพเธอลอยมาในสมอง มันถึงได้โด่น้อย และสลบทุกครั้ง
เพราะผมรู้สึกผิดที่จะคิด ทั้งๆที่ใจผมต้องการที่จะคิด เเละจินตนาการถึงมัน
*
*
วันต่อมาผมไปโรงเรียนสาย
เพราะกระวนกระวายกับเรื่องเมื่อวาน
ผมเปิดประตูเข้าไปในห้อง ทันใดนั้น
ไอ้โด่น้อยยย หมดสมรรถภาพซะแล้ว
ไอ้เพื่อนที่ผมปรึกษามัน ตะโกนออกมาเสียงดัง
ก่อนที่เพื่อนในห้องผมจะขำกันยกใหญ่
ผมเดินมาด้วยความอาย
พร้อมมองไปที่หน้าเธอ
เธอก็ยังขำไปกับพวกเพื่อนๆ
ผมรีบเดิน แล้วจับไอ้เพื่อนออกมาข้างนอกอย่างรวดเร็ว
เห้ยมรึง บอกทุกคนทำไมว่ะ กูอายนะเว้ย
นาน่า มรึงอย่าสนใจเลย มันพูดพร้อมยิ้ม
ก่อนที่จะหยิบแผ่นอะไรบางอย่างออกมาจากในเสื้อ
นี่มรึง คืนนี้ ไอ้โด่น้อยของมรึง กลายเป็นโด่ไม่รู้ล้มแน่
อะไรว่ะ
มรึงต้องดูเองว่ะ มันพูด ก่อนที่มันจะเดินเข้าไปในห้อง
พร้อมกับที่ผมเดินตามเข้าไป
วันนั้นเป็นวันที่ผมไม่ได้ไปเล่นมุกแป๊กกับเธอ
ไม่ได้คุยกับเธอ
พร้อมใจที่กระวนกระวาย
จากคุณ :
shikak
- [
4 ส.ค. 50 02:31:48
]