เวรกรรมของแม่...........(๒)
นางมัจฉาแม่ของสุดสาครรำพัน
เมื่อลูกน้อยจะไปติดตามหาพระอภัยมณีผู้เป็นบิดา
...............................
นางดูหน้าอาลัยใจจะขาด
ดังฟ้าฟาดทรวงแยกให้แตกฉาน
สอื้นอั้นตันใจอาลัยลาน
แสนสงสารโศกาแล้วว่าพลาง
โอ้ทูนหัวตัวแม่นี้ไม่ห้าม
สุดแต่ตามใจปองอย่าหมองหมาง
แต่ปราณีที่ไม่แจ้งรู้แห่งทาง
จะอ้างว้างวิญญาในวารี
เคยกินนมชมชื่นระรื่นรส
พ่อจะอดนมหมองละอองศรี
ทั้งย่อมเยาว์เบาความได้สามปี
เล็กเท่านี้จะไปกระไรเลย ฯ
.................................
พ่อไปปะบิดาแล้วอย่ากลับ
จงอยู่กับภูวนาทเหมือนมาดหมาย
แม้นลูกยาผาสุขสนุกสบาย
ถึงแม่ตายเสียก็ไม่อาลัยตัว
..................
เป็นสำนวนกลอนของท่าน สุนทรภู่
รัตนกวีของกรุงรัตนโกสิทร์
ในโอกาสวันแม่ที่จะมาถึง
ใคร่ขอเชิญชวนให้เพื่อนในห้องนี้
เขียนหรือคัด สำนวนไพเราะเกี่ยวกับความผูกพันของแม่ลูก
มาจารึกไว้ ณ ที่นี้ ครับ.
จากคุณ :
เจียวต้าย 
- [
4 ส.ค. 50 10:16:17
]
เวรกรรมของแม่............(๒)
