มะลิอ่อนดอกตูมฟูมฟักไว้
ร้อยมาลัย.. ด้วยคำกลอน.. พุ่มกรไหว้
ประนม.. ก้มลงกราบแม่แทนอาลัย
ห่วงเหลือใจ.. ทำไฉนอยู่ไกลกัน
เร่งงานเร่งรณรงค์วิถีสร้าง
จำใจห่างร้างบ้าน..หน้าที่นั่น
เสร็จงานแล้วแน่วแน่กลับบ้านพลัน
เพียงสักวัน..นั่งฟังแม่..แลชวนคุย..
*********************************
อยู่ในบล็อกฯ ตามคุณเพียงแค่เหงาไปบ้านป้าสุมาค่ะ..
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=munro&month=08-2007&group=1&date=07&gblog=41
ได้เรื่องสั้น เรื่องนี้มาติดไม้ติดมือมาฝากเจ้าค่ะ .. อ่านแล้วสะกด.. นิ่งเลย !
จากคุณ :
ณ กมล
- [
9 ส.ค. 50 01:37:19
]