ท่าน้ำเก่าเงาไม้ร่มพรมผืนหญ้า
ภาพชินตาช้านานหน้าบ้านไม้
ริมแม่น้ำลำเนาแต่เยาว์วัย
ถึงจากไกลใจยังคอยฝังจำ
วารีไหลไหวพลิ้วริ้วระลอก
คลื่นกระฉอกชลกระเซ็นลมเย็นฉ่ำ
ตะวันฉายประกายริ้วบนผิวน้ำ
ชมดื่มด่ำธรรมชาติพิลาสพิไล
พฤกษ์แกว่งไกวไหวกิ่งทิ้งใบร่วง
โรยดอกดวงลอยธารละหานไหล
นั่งเรือน้อยลอยล่องท้องธารไป
ฝากดวงใจไว้กับบ้านลานร่มเงา
พ่อผูกเชือกชิงช้าไว้หน้าบ้าน
เคยสำราญใต้ซุ้มพุ่มไม้เก่า
นั่งชิงช้าแกว่งไหวไกวเบาเบา
ยามเงียบเหงาเศร้าใจได้พึ่งพิง
ย้อนเวลาเยาว์วัยดูไกลห่าง
ภาพไม่จางพิมพ์ใจไว้ทุกสิ่ง
นั่งชิงช้าพ่อไกวสุขใจจริง
ลอยเรือวิ่งอิงกระแสแลธารา
คงไม่นาน..บ้านเดิมเคยเติมฝัน
รอคอยวันคืนบ้านร่มลานหญ้า
ท่าน้ำเก่าชิงช้าไกวไหวช้าช้า
ซุ้มผกาหลากสีที่เคยชม
อยากกลับไปกอดแม่ที่แผ่รัก
นอนหนุนตักพักใจใต้เงาร่ม
ฟังเรื่องเก่าเล่าใหม่ได้รื่นรมย์
ล้างความตรมขมโศกจากโลกร้าย
ความอบอุ่นกรุ่นไอใจคิดถึง
ยังซาบซึ้งตรึงอยู่ไม่รู้หาย
ถิ่นบ้านเดิมเติมฝันพรรณราย
รักไม่คลายสายสัมพันธ์นิรันดร
แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 50 13:41:31
แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 50 13:40:07
จากคุณ :
คมเย็น 
- [
9 ส.ค. 50 13:38:06
]
บ้านริมน้ำ
